steel 1 maar liefst 5 bloemen, leuk.
Ach wie valt er nou niet voor zo een lieve toet?
Een heerlijk blij hondje.
Geduldig liet hij zich iedere dag weer een stukje verder uitkammen.
Inmiddels is hij helemaal ontklit en gewassen en zo een prachtig beertje geworden!
Maar hij moet wel ergens kunnen wonen waar hij lekker hond mag zijn.
Want hij is niet altijd zo mooi wit.......
Zo een makkelijk klein hondje.... ik dacht die vindt vast binnen een week een huisje maar van het weekend zit Sixto hier een week en hij heeft nauwelijks reacties. Kennelijk heb ik onderschat hoe het door carnaval en olympische spelen en vakanties het allemaal stil ligt op gebied reserveringen.
Pepper vanochtend. Ze is zo prachtig om te zien.
Ze is vanmiddag mee geweest met mijn vader die eerder in de ochtend al Smokie had gehaald. Ze heeft heerlijk gewandeld met mijn vader en Smokie in het bos en verder gewoon even bij mijn ouders thuis geweest. Ze deed het geweldig goed. Ze is duidelijk een stuk stabieler en zit goed in haar vel. Dat is prettig om te weten want immers ze zal hier straks ook weer wegmoeten naar een eigen definitief huisje en dan is het prettig te weten hoe ze daar mee om zal gaan. Ik ben beretrots op haar.
Buiten vindt ze het vreselijk maar omdat ze graag bij me is komt ze wel eens mee.
Daardoor kan ik geen mooie buitenfoto's maken want ze kijkt buiten niet blij en binnen heb je die flitsogen.
Maar ze is zo super afgeslankt!
Als je dan de fotos van vorig jaar bekijkt zie je zo duidelijk verschil. Toen zat er bij haar schouders een hele laag vet waardoor ze gewoon moeilijk liep en nu is ze wat dat betreft in goede conditie terug. Wel zou ze meer moeten gaan wandelen om spieren op te gaan bouwen. Maar als er geen dikke laag sneeuw ligt kunnen we daar hopelijk ook aan gaan werken. Vorst is niet erg want ze heeft een warm jasje.
Kauwen is geen probleem, ze kan echt van zo een kauwstaafje genieten.
Ook Vamy is nog altijd op zoek naar het juiste mandje. Ze krijgt wel reacties maar mensen hebben meest haar tekst niet gelezen en reageren terwijl ze te druk wonen en haar een leven als enig hond willen bieden.
Ondertussen speelt hij vrolijk verder en heeft hij inmiddels ook Pepper en Basje zover dat ze met hem stoeien.
Hier nog even een foto vanochtend in de tuin. Het dooit en het grasveld is weer zichtbaar.... nuja gras...... het is een modderbende......
Sixto is ondertussen zo makkelijk. Hij geniet van lekker op schoot.
Loopt blij buiten rond te scharrelen en gaat graag mee wandelen en loopt dan makkelijk mee aan de lijn.
Even alleen blijven, alleen slapen, het eten, alles vindt ie prima en neemt hij zoals het is. De mensen die hem adopteren zullen er een heerlijk hondje aan hebben.
Basje mag graag rennen.....
Het is een vrolijk hondje.
Met de kleine honden wil ie ook al spelen maar als de grotere meerennen dan staat ie nog meteen op de rem. Dat komt vanzelf goed.
Lekker rollen in de sneeuw is ook fijn.
Stukje bij beetje kam ik hem uit. Hij heeft wat klitten en heeft denk ik kortgeleden een vlooienplaag gehad en heeft zichzelf helemaal bruin gelikt. Zijn huid was ook geirriteerd maar dat is nu weg. Ik vond nog 1 verdwaalde vlo ondanks dat hij in spanje vlooienmiddel gehad heeft. Voor de zekerheid heb ik hem ook gesprayd en op een wit kleedje laten slapen maar verder gelukkig geen vlooien meer. Dus nu eerst kammen en klitjes wegknippen en dan lekker wassen en dan is het werkelijk een plaatje verwacht ik.
Bas heeft trouwens een grappig oog met 1 driehoekje blauw.
Net een berichtje van Poco gehad. Hij heet nu Sep. Hij loopt al los en luistert goed. Hij slaapt braaf in de bench en is de hele dag aan het knuffelen met zijn nieuwe baasjes. Goede berichten dus.
onopvallend staat hij er zo tussen. Een heel klein manneke dat al een tijdje op de website stond maar toch kennelijk overheen werd gekeken.
Het is echter een bijzonder manneke! Bijzonder lief, bijzonder rustig,
bijzonder makkelijk, bijzonder aanhankelijk....
en extra bijzonder om het feit dat beide achterpoten maar liefst 6 tenen hebben.
Hopelijk kan hij nu vanuit opvang wel een fijn thuis vinden. Het is in ieder geval een heerlijk sociaal knuffelhondje.
Hierboven een recente foto van Guus. Toen hij hier ruim 2 jaar geleden in opvang kwam gaf ik hem de naam Pluuster. Heidi vond dit echter geen naam.... ze vond het een Gijs. Maar ja hij heette al Pluuster en de adoptante heeft van Pluus later Guus gemaakt en zo is het een Guus geworden. En ik aan Heidi beloofd dat een volgende teddybeer Gijs zou gaan heten....
Ze moest ruim een jaar wachten maar april 2009 was het eindelijk zover en had ik een echte Gijs in opvang (die nu overigens Manu heet).
Vandaag kwam Curro aan voor opvang hier. Sprekend een kleine Gijs maar ja een Gijs die heb ik nu al gehad...
En een Curro had ik een jaar terug in opvang dat is het schatje hierboven.....
Nu heb ik een neef die Gijs heet. Zijn kleinere broer heet Bas. En daar Curro er uit ziet als de kleinere broer van Gijs heet deze pias hier in opvang nu Bas.
Pepper zou bang zijn van herders maar aan Smokie is ze inmiddels helemaal gewend.
Poco (hieronder) kreeg haar zover dat ze weer ging spelen en inmiddels speelt ze ook met de andere honden, zoals met Vamy op de foto hierboven te zien is.
Ze luistert goed, haar sterilisatiewond is goed genezen en hoewel bang van kindjes nam ze vandaag heel lief en voorzichtig van een stralend peutertje een stukje koek aan en nog een stukje en nog een stukje. Niet goed voor de lijn maar wel voor de hersocialisatie. Even een heel goede ervaring op kinderen.
Ze wordt echter niet bij kinderen geplaatst en ook niet in een drukke woonomgeving.
Maar ondanks haar eisenpakket betreft haar nieuwe bazen denk ik wel dat er mensen zijn die helemaal voor haar gaan vallen. Ik heb afgelopen week een goed beeld gekregen van haar en heb haar zojuist doorgestuurd voor de website zodat potentiele adoptanten kunnen reageren.
Poco, hier stoeiend met Bieke op 8 februari, is vandaag vertrokken. Blij ging hij met zijn nieuwe baasjes mee.
Heel veel geluk Poco!
