Afgelopen woensdag gezellig met Brown naar de dierenarts. Bij Brown kan ik dat schrijven want ze is dol op dierenarts Annelies en staat te kwispelen in de wachtkamer en kan niet wachten tot ze aan de beurt is. Terwijl er heus ook honden zijn die bij de deur van de praktijk vol op de rem gaan staan. Maar met Brown naar de dierenarts is gewoon een uitje 😉😊
Brown kwam om haar bloed te laten checken op de leishmaniose waarde. Brown is drie jaar geleden positief getest maar had daarnaast ook andere bloedwaardes niet goed zoals een tekort aan bloedplaatjes. Dat herstelde helemaal en ook was ze 2 jaar geleden negatief. Vorig jaar bleek de waarde bij controle toch weer licht positief uit te vallen. Omdat ze verder geen klachten had en we haar liever geen medicatie ivm nierverkalking wilden geven zijn we overgestapt op het supplement Impromune. Daar was van bekend geworden dat het bij leish honden mits minimaal een half jaar gegeven heel goed kon werken. Voor ons nieuw dus best spannend. Maar na een half jaar was in feb 25 Brown haar waarde gedaald naar het tussengebied. Niet positief en niet negatief. We zaten op de goede weg.
Vandaag kwam de uitslag van de bloedtest en het was tijd voor een rondedansje want Brown testte inmiddels weer negatief. De Impromune kan nu ook gestopt en in tijden van meer stress (vuurwerk, na een plaatsing) kan het zo weer ingezet worden.
Dierenarts gaf ook complimenten hoe goed Brown er uit ziet. Toch is het zo dat Brown haar geest meer wil dan haar lijf nog kan. Vorig jaar was al besloten om Brown met supplementen voor gewrichten te ondersteunen, maar afgelopen voorjaar zag ik haar duidelijk mank gaan lopen als ik wat langer wandelde. Consequenter en hogere dosering supplementen hielpen niet en in juni medicatie ingezet want was duidelijk dat Brown artrose had aan haar linkerheup. Maar hoewel het voor behandeling niet uitmaakt is een rontgenfoto toch wel handig om een adoptant precies te kunnen vertellen hoe of wat. Dus twee foto's gemaakt. Rug en heupen. Rug spondylose en vernauwing onderrug wat ook weer negatief kan werken op haar blaascontrole.
De rechterheup lijkt zo wel redelijk al is niet alles te zien maar voor mij als leek was wel duidelijk dat de linkerheup (hier rechts in beeld) een totaal afwijkende heupkop had. Zware artrose dus. Geeft wel aan wat voor bikkel ze is want ze wandelt graag en springt zelf in de auto, maar het moet gewoon erg pijnlijk zijn. In beweging blijven is wel goed voor haar conditie en behoud bespiering, maar langere wandelingen kunnen nu beter ingeruild voor meerdere wandelingen van een half uur. Doorgaan met de onstekingsremmer/pijnstilling en mogelijk zijn er ook nog andere medicijnen, maar voor nu is er geen wijziging in de behandeling die we al hadden ingezet.
We gaan voor kwaliteit van leven en geen kwantiteit. Brown is Brown dus ze springt gewoon lekker op de bank. En ja er liggen overal al orthobedjes, maar ze ligt vaak gewoon uit eigen verkiezing op de bank of ligt in manden met ander soort kussens.
We blijven hopen en zoeken naar baasjes waar ze als hond alleen meer aandacht kan krijgen en regelmatiger beweging op de dag. Binnenkort is ze al weer drie jaar in de opvang. Zo sneu dat ze al zo lang wacht, maar opgeven doen we niet. Het motto geschreven op het shirt van mijn buurvrouw: Winners never quit. Quitters never win. Brown geeft niet op en wij ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten