vrijdag 9 juni 2023

Naar de dierenarts

Afgelopen week meermaals naar de dierenarts. Rekeningen volgen nog😨 Bij Pokémon ontdekte ik afgelopen zondag dat hij een wondje had naast zijn anus. Ik had al eerder verdenking dat hij misschien een ontstoken anaalklier had maar hij reed verder geen sleetje en het is met zo een kort staartje gek genoeg juist heel lastig kijken. Nu dus gesprongen en even naar dierenarts. Ik bleek correct en hij heeft nu een antibioticum kuurtje. Hij krijgt net als de meute nu goedkoop voer maar de dierenarts kon niet zeggen of het daaraan lag. Kan ook even domme pech geweest zijn. Voor Freek was het deze maand een jaar geleden dat hij zijn laatste puppy enting had gehad. Bij volwassen honden kiezen we voor titeren maar om diverse redenen bij Freek toch maar voor DHP enting gekozen. Voor drie jaar afgetekend. Had hem samen met Pokémon meegenomen die niet bang is en lekkere snoep mee voor de heren en daar was Freek goed mee te paaien ondanks dat hij het aanraken door dierenarts wel eng vond. Maar op de prik zelf gaf hij geen kik. Kanjers die mannekes want voor Pokémon was het uitknijpen van de anaalklieren ook even niet leuk. Hij nam trouwens wraak en ging daarna uitgebreid in de behandelkamer poepen. Wel prachtige ontlasting😳 Dan gister weer met Brown. De wond is geweldig goed genezen. Indertijd was gezegd rekening te houden dat de andere tepellijst ook tezijnertijd zou moeten. Maar zoals het nu voelt is er geen reden om daar ook de tepellijst te verwijderen. De ontsteking aan die kant is helemaal weg door de antibiotica en er zijn geen mamatumoren te voelen. Uiteraard kan ze net als elke teef die pas op latere leeftijd gesteriliseerd is toch in de toekomst alsnog mamatumoren ontwikkelen maar nu geen reden om aan te nemen dat ze nogmaals een dergelijke grote operatie zal moeten krijgen. Dat is een fijn idee. Verder heb ik nog altijd probleem onzindelijkheid/incontinentie. Stond wel met schaamrood deze week want Brown was zo enthousiast aan het kwispelen in de wachtkamer dat dit blije ei daar al spontaan een grote plas deed. En toen die net was opgeruimd door de assistente kon ze weer want Brown had nog een plas laten lopen en druppelde ook nog vrolijk na terwijl we de behandelkamer in mochten. Nuja dat was ook wel de reden van ons bezoekje. Propalin gekregen en nu hopen dat dat gaat werken want de adoptiekans voor een hond die niet goed zindelijk is helaas wel heel klein. Voor mij ook best zwaar om bijna dagelijks haar dekbed te moeten wassen die in de nacht nat geworden is en regelmatig in huis plas moet dweilen. Nu moet ik dat laatste bij meer honden. Gewend bij nieuwe opvanghonden maar Linda en Phuc waren nooit goed zindelijk en nu die dood zijn heb ik een demente Sereno die soms binnen plast. De oude sok heeft nu meer moeite ook met wandelen. Hij gaat graag mee maar loop ik langer dan een half uur dan zie je toch wel dat hij langzamer wordt. Bij het aanbreken van het laatste potje Cholodin wilde ik vast weer nieuwe bestellen en kwam er achter dat het weer overal was uitverkocht. Gelukkig had dierenarts nog wel een potje. Blij dat zij dit supplement gelukkig wel verkopen. Dankzij tip Nathasja vanochtend link gekregen van bedrijf dat nog merkloze cholodin verkoopt en meteen twee potten besteld. Echter het lijkt niet verstuurd en staat het nu op de site ook als uitverkocht. Afwachten maar. Verder via Marjolein wat medicatie van overleden honden gehad waaronder novacam pijnstilling wat ik weer in gebruik heb voor Kiwi en Sereno. Ook hypoallergeen blikvoer, ook handig voor medicatie. Helaas had Kiwi zich weer flink overbelast en liep ze afgelopen week minder goed.Wel mocht ze weer stukjes los op het fietspad en bleef ze door hoge gras goed op het pad al racete ze wel even over het fietspad achter een wegvliegende eend aan. Gelukkig gaf ze het al snel op en kwam weer even vrolijk terug geracete. Maar wat wordt ze onderhand urgent voor adoptie. Maar het is stil. Voor Noble gewoon nog nooit interesse geweest van iemand die hem wil adopteren. Maar gelukkig zijn er ook dan weer de leuke mailtjes en berichtjes van adoptanten. Zoals die van Tommy (inmiddels 15,5 jaar oud!) die schreven in reactie op mijn blogpost van 23 mei: Helemaal mee eens Maureen. Een senior hond is niet oud. Tommy was 10 toen hij bij ons in huis kwam. Liep toen makkelijk 14 kilometer! Nu gaat het inmiddels minder. Maar met de fietskar mee als buggy trekken we er veel op uit. Genieten van de uitjes. Het is hetzelfde als bij mensen. Als je 50 bent hoef je nog niet bejaard te zijn. Als je 80 bent gaat het ook minder snel. En de baasjes van Terry die onlangs weer onder een roesje bij de dierenarts kort geschoren is en meteen tandsteen verwijderd en bloed afgenomen en onderzocht. Heel wat mensen zouden er op afknappen maar zijn baasjes nemen dat zoals het is (na heel veel inzet om te kijken of met medicatie en training bij een speciale trimster het kon worden opgebouwd) en kijken naar zijn positieve kanten. Citaat uit de mail: En als ik af en toe Terry bewonder,dan ben ik blij dat we het zo getroffen hebben met hem,en hij met ons,9oktober hebben we hem al weer 7jaar, ons lieve gezelschapshondje Terry♥️ Wat hebben we toch een mooie adopties gehad en dit soort berichtjes kikkeren je dan weer helemaal op. Ook even navraag gedaan naar Fenna die heel ziek geweest is. Gelukkig is ze weer stabiel en zelfs weer lekker ondeugend samen met Pauly (Paulina) al is de warmte met haar slecht werkende hart minder fijn. En regelmatig worden we getracteerd op Snoopy (nu Ronni) spam en Oskar spam. En nog veel meer fijne berichtjes van lieve adoptanten wat toch weer een hart onder de riem steekt om door te gaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten