Pancho

Beter laat dan nooit nu eindelijk de update over de honden van het kersttransport.Van het asiel refugio Sierra Nevada kwamen Pancho en Fallera.Pancho had 6 jaar geleden het geluk gehad met zijn nestgenootjes niet in het asiel maar in opvang in Spanje op te groeien en werd vanuit daar geadopteerd in Spanje zelf. Zijn baasje heeft hem goed opgevoed en gesocialiseerd en ze gingen samen wandelen en er op uit met de fiets. Zijn opvangvrouwtje zag Pancho en zijn baasje af en toe terug en was altijd blij met deze prachtige match. Maar het noodlot sloeg toe en totaal onverwacht overleed het baasje aan een hartaanval. Pancho plots zijn baas kwijt en ook geen troost bij de weduwe die niet naar hem omkeek. Het opvangvrouwtje zag hem terug en schrok. De volwassen kinderen deden ook geen moeite om met hem te wandelen en Pancho leidde een troosteloos bestaan. Het opvangvrouwtje kon hem zelf niet terug nemen, maar gelukkig wel de weduwe overtuigen dat het beter was om Pancho af te staan zodat er een nieuw huisje voor hem gezocht kon worden. Zo kwam dit perfect opgevoedde hondje in het asiel waar hij nog nooit geweest was. Voor Pancho vreselijk want nu was hij ook nog zijn vertrouwde omgeving kwijt. Het asiel was enkel lovend over hem maar vreemd genoeg was er geen adoptie belangstelling voor hem en na een eerste opleving dat hij zich aanpaste en vrolijker werd, zagen ze dat nu het kouder werd hij het opnieuw zo moeilijk kreeg. Hij werd gepromoot maar niemand in Spanje wilde hem adopteren en toen we aarzelden over wat kleine honden met een kersttransport kregen we de smeekbede om alsjeblieft Pancho ook te nemen. Hij was sociaal met alles en iedereen en speels en gezellig en gemakkelijk. Hij zou echt een fantastische hond zijn. Kleine middelmaat 42cm, iets groter van waar we naar keken, maar echt niet zo groot. Hij kwam mee. Op weg naar Nederland alvast geadverteerd en meteen ook maar gepolst of Nijaz nog een hond zocht. Nijaz had in juni 2016 Whisky geadopteerd maar afgelopen zomer was Whisky helaas aan ziekte overleden. Ik werd eind november  gevraagd of ik nog een passende hond had maar ik had enkel de drie langzitters en die waren niet geschikt. Wel op honden elders gewezen. Ze waren al flink op zoek maar hij viste telkens er net naast. Toen ik Pancho zijn beschrijving las, dacht ik toch maar eens informeren of Nijaz nog zoekt, want hij zou perfect zijn voor deze meneer en voor mee naar het werk op de paardenstallen waar andere honden rondlopen. Toen ik de bevestiging kreeg dat Nijaz heel graag Pancho wilde ontmoeten (contact liep via via) had ik, voor ik hem kon reserveren ook al meteen 4 nieuwe aanvragen en een luxe probleem. Ze hadden geen woord overdreven want wat was dit een geweldig hondje! Hij had erg graag zijn jasje aan want het koude weer dat lag hem niet zo. Zondag meteen bezoek en dat was duidelijk; dit was Nijaz zijn nieuwe maatje. Na de 48 uur (verplichting om ze nog even op de aankomstplek te houden) meteen gehaald en enkel positieve berichten. Zegt op de stallen waar Nijaz werkt iedereen gezellig gedag maar weet donders goed dat Nijaz zijn baasje is en volgt hem op de voet. Nijaz gelukkig en Pancho gelukkig. Win win.Wel sneu voor de mensen die ik teleur moest stellen maar ik was ook wel blij dat Nijaz zondag aangaf hem te willen adopteren, want alle 4 de andere aanvragen waren ook geschikt en min of meer tegelijk binnen gekomen dus wie hadden we dan moeten kiezen.  Helaas wilden deze mensen allemaal een middelmaatje en waren Oskar en Tinka niet geschikt dus ook geen andere hond om op te wijzen.