levende have in huis

Schreef ik eerder op mijn blog dat het saai was. Nou dat is het eigenlijk geen dag hier. Met de honden komen soms levende kadootjes in huis. Een pad of salamander, (ik verdenk Snoopy), spitsmuisjes (gevangen door Lia) maar gister presteerde Lia het om in de avond een levende egel in de huiskamer in een mand te leggen. Niet gewond. Ook Lia niet 😊 Wel leek de egel wat klein en ondanks de vele slakken in mijn tuin in slechte conditie. Met wat extra voer terug in de tuin gezet en vanochtend was de egel verdwenen, al had ie verder niet gegeten was mijn indruk. Hopelijk sterkt het diertje nog aan en komt het egeltje goed de winter door. Ik ben veel te blij met deze slakkeneters. Vanavond lag er in de bijkeuken een pluisje dacht ik. Raapte het op maar nee het bleek een opgerolde rups. Wat een prachtig diertje. Moest even speuren want het prachtige beestje was mij niet bekend maar het is de Meriansborstel. Geen zeldzame verschijning volgens internet maar ik heb het diertje hier nog nooit gezien. Ik ga de honden te slapen leggen en dan buiten een veilig plekje zoeken voor de rups om zich te verpoppen.

Sereno 12 jaar oud

De chipregistratie is zijn geboortedatum op vandaag gezet maar elders staat hij als begin oktober en houd ik meest dierendag 4 oktober aan als verjaardag. Maar in ieder geval is Sereno ergens in deze dagen jarig. Hij is alweer 12 jaar oud. Vandaag dus wat extra aandacht gehad in vorm van wandelen en lekkers. Sereno is gelukkig nog goed fit. Vandaag voor Phuc extra medicatie gehaald. Het blauwe tongetje is over dus de hartmedicatie lijkt aan te slaan.

Kijk Tinka eens

Moeizaam lopen we nu meest met hulp van Mamba stukjes aan de straat. Het gaat wel vooruit en vandaag de stap genomen haar met de auto mee naar achter naar de landweg te nemen. Eerder op de dag er al met Sereno gelopen en gezien dat er niet geoogst wordt en het er rustig is. Dus na het avondmaal terug en ditmaal Tinka ook mee. Hoe zou ze het doen?​Bingo! Wat een verschil. Huppelend en dansend liep ze met haar staartje vrolijk in de lucht mee. Wat een verschil! Net als Oskar dus een hond die als ze ergens loopt waar je geen mensen tegen komt een heel andere hond is.Wat kun je genieten als je haar zo ontspannen ziet. En ook het tempo van lopen lag hoog. Dat was ik niet gewend van haar. Een nieuwe observatie die haar hopelijk wat adopteerbaarder maakt. Want in de juiste omgeving kan ze net als Oskar wel degelijk van het wandelen genieten en hoeft ze geen hond te zijn die nooit de tuin uit komt.

De eerste klussen staan nu gepland

De eerste klussen zijn eindelijk gepland. Het begint met eind oktober nieuwe kasten in de bijkeuken. Hoera! Want ik schaamde me hoe het er uit zag als er adoptanten langs kwamen. Ook in november en december staat al het nodige ingepland. Schilderwerk zal volgend jaar worden maar ik heb wel besloten zelf nu de gemetselde koofjes te verven met afneembare muurverf zodat het makkelijker schoon te houden is. Best een spannende klus. Vandaag is het voorstrijkmiddel en de verf bezorgd. Mocht het niet bevallen of beter moeten dan kan ik de schilder alsnog vragen volgend jaar het mee te nemen. Maar dan is het in de tussentijd weer netjes.

Vandaag ook verder gekeken naar oplossing voor het weghalen en leggen van de vloer maar dat blijft gepuzzel. In theorie kan het misschien in november. Ik ben in ieder geval blij dat het eind oktober gaat beginnen. Toch vandaag ook gaan kijken of er toch ook nog een oplossing te vinden is op korte termijn voor het vervangen van een deurkozijn en 2 deuren. Want anders kan de vloer niet gedaan. Dezelfde deuren zijn gelukkig op marktplaats nog te vinden. Maar er zal ook een deurkozijn moeten komen en iemand die de klus kan klaren. ​Verder mijn kapmeubel op de foto gezet. Een moeilijk besluit vanwege de emotionele waarde maar het antieken meubel komt al jaren niet meer tot zijn recht en ik wil graag een goede kleding/linnenkast en heb niet zoveel plek in de slaapkamer dus die gaat daar dan komen. Na meer dan 30 jaar is het tijd dat er iemand anders blij mee gaat worden.

Mamba geplukt

 Door de schildkliermedicatie is Mamba haar vacht zo mooi terug gekomen. Inmiddels was het tijd om haar te plukken. Ze lijkt nu net een puppy. Geen kale of slecht behaarde plekjes zoals ze vaak had na het plukken, maar een dikke volle vacht. Het gaat zo goed met haar.

weinig te beleven

Er is hier weinig te beleven. Nuja behalve dinsdagochtend toen ik de honden naar buiten liet en voor ik de laatste los had toch maar eerst even ging kijken naar het ontstane tumult ergens achter de garage. Bleek dat de honden daar om de hoek een ransuil gestoord hadden die waarschijnlijk een paar tellen ervoor een maaltje duif gevangen had. De uil deed alsof ie een grote oehoe was maar het leek me voor uil veiliger om razendsnel de honden weer naar binnen te krijgen. De uil kon namelijk in de kleine hoek daar niet weg daar had ie vermoedelijk een uitvliegroute voor nodig die door blaffende honden geblokkeerd was. Op Lia na kreeg ik de honden binnen en toen was de vogel gevlogen. Nuja de uil, de duif zal nooit meer vliegen😬. Was nog warm dus echt net gevangen. 

Honden nog hele dag opgewonden geweest van dit verzetje maar zelfs kippenjager Lia was op afstand gebleven en toen ik terug kwam voor haar stond ze beduusd onder de catalpa. Vermoedelijk de uil wel achterna gezeten maar niet dus door gehad dat er ook nog een duif lag in de hoek. Die maar snel weggehaald voor er daar weer ruzie over kon ontstaan.Verder dus saai en probeer nog altijd klussen van de grond te krijgen dus minder aandacht voor de honden. Een wandelritme met de huidige opvangers vinden is gewoon ook lastig dus ik dacht dan maar even richten op de andere zaken en deze maand verder wat doorstroming en zodra er 1 of 2 honden geplaatst zijn het wandelschema goed inrichten en weer aandacht voor alle honden in de roedel. Hoewel 2021 een goed adoptiejaar is geweest valt het toch wel tegen dat er al een maand geen adopties meer zijn geweest en ook geen zicht is op adoptie. Nauwelijks reacties afgelopen maand en de mensen die een hond zoeken daar hebben we helaas thans geen geschikte hond voor. Eerst doorstroming. Liefst leeg qua opvangers. Even een adempauze na best zware opvangtijden zo fijn zijn voor mij om terug op te laden, maar daarnaast is het dus zo dat met de renovatie klussen honden in de weg lopen en bange honden het moeilijk gaan krijgen en hun geblaf naar de klussers heel storend zal zijn. Dus doorstroming is toch wel heel belangrijk nu. We gaan langzaam richting Dierendag en duimen dus maar dat er mensen zijn met een groot rescue hart die liefst wonen aan rand dorp of stad of zelfs landelijk en geschikt zijn voor 1 van de huidige knuffels. Want aanhankelijk zijn ze echt alle 5. Op de juiste plek makkelijke en gouden maatjes die veel te geven hebben.

Met Phuc naar dierenarts

Peter Pan; het jongetje dat niet volwassen wil worden. Maar met 13,5 jaar komen nu toch echt de ouderdomskwalen ook voor Phuc. Hij loopt nog fit een uur mee maar zijn zicht neemt erg af door staar. Hij was al tijdje in ochtend kucherig en werd een soort van dikker, maar zelf dacht ik aan uitgezette ribbenkast. Hij is al zijn hele leven bekend met reverse sneezing maar hij zag nu toch echt wat vaker blauw op de tong en was dan wat hijgerig en ik had idee dat het wel eens zijn hart kon zijn. Na zoveel oudjes ga je wel bepaalde dingen herkennen. ​Daarom vandaag naar dierenarts geweest voor check up.Vertelt wat ik zag en dacht en of er rontgen gemaakt kon worden en bloed gecheckt. Dat is allemaal gedaan en hij is ook uitgebreid beluisterd en daar waren ook aanwijzingen voor om hem toch even op foto te zetten. Hij is klein en past er helemaal op. Hart inderdaad vergroot, luchtpijp op 1 plek te wijd en andere plek wat afgeplat. Vocht bij of in longen. Wat ook te zien was dat hij naast de spondylose in nek (wat in mei 2020 al geconstateerd was) nu ook een flink stuk van zijn rugwervels spondylose hebben. Hij leek moeilijker te kunnen springen maar ik weet dat aan slecht zien maar zou dus best ook in zijn rug kunnen zitten, dat hij pijnlijker is op die momenten. Bloed ook gecheckt. Nierwaardes iets verhoogd maar hoeft nog niets mee. Rest goed. Wel dus medicatie voor hart en net als Mamba plaspillen. Moet in week verbeteren anders andere medicatie. Ook verteld dat Phuc in nacht niet meer alleen wil slapen wat hij wel prima kon terwijl overdag alleen thuis of in de middag als ik rust in de keuken slapen geen enkel probleem is. In 2008 toen hij hier kwam had hij nachtmerries en wilde ook niet alleen slapen. De nachtmerries zijn gelukkig niet terug, maar het overstuur raken als hij alleen moet slapen wel. Tja en dan krijg je ook dat hijgen en hartje op tilt dus dan maar lekker op slaapkamer.  Dierenarts vermoed dat het eerder komt doordat hij slecht ziet en daardoor in donker/schemer onzeker is. Dus we houden Phuc maar lekker op slaapkamer zeker nu hij ook plastabletten krijgt en er misschien net als met Mamba in nacht of vroege ochtend uit moet om te plassen. Hij is verder blij en actief en heeft goede kwaliteit van leven en hopelijk kan hij ook nog wel even mee.

Saai

Even niets gepost maar er waren vorige week geen reacties en ik had weinig te melden.Zoals je aan Oskar wel ziet was het een saaie week waarin weinig te beleven was. ​Vorige week was het echter prachtig weer en heb ik flink gesnoeid en gewied. Met regen wieden is zo zwaar en eerder ook steeds dat ik met honden zat waar ik steeds op moest letten. Nu is de roedel zonder spanning en hoewel Lia me extra werk gaf aan gaten dichten en Snoopy steeds zijn balletje komt brengen om te gooien heb ik flink door kunnen werken. Dat is wel te zien en hoewel er natuurlijk veel meer gedaan moet worden ben ik tevreden hoe netjes het er weer uit ziet.

Lia jaagt op sprinkhanen

Al heel lang een notitie liggen dat ik een leuke video van Lia moet maken om haar misschien adopteerbaarder te maken. ​Ik vrees dat deze video niet echt zal helpen om haar adopteerbaarder te maken. Echter het is wel zo eerlijk om een duidelijk beeld te geven van haar jachtinstinct. Deze sabelsprinkhaan kon weg komen. Goed is te zien hoe ze in een tel naar links of rechts beweegt.

Lia jarig

Volgens haar paspoort is ze vandaag 2 geworden. ​Een onbekommerd meisje die veel geleerd heeft maar we zijn nog steeds op zoek naar baasjes die snappen dat ze in haar eerste levensjaar gewoon niet is opgevoed en er nog veel werk aan de winkel is. Vandaag zit ze hier alweer 4 maanden ondanks dat ze zo lief en aanhankelijk is. Wat had ik haar voor haar verjaardag een eigen huisje gegund. Morgen maar haar leeftijd in de tekst aanpassen en weer verder op zoek naar dat gouden mandje.