het is druk in de opvang. Bear er extra bij en Bente en Gala konden helaas nog niet door naar Astrid. En toch al extra honden laten reizen. Maar de foto's zijn nu eindelijk uitgezocht en de meeste honden kunnen ter adoptie dus hopelijk komen er van het weekend passende reacties en kunnen er nog snel wat honden door.
In maart 2018 kwam Conny erachter dat haar huurcontract eind mei niet verlengd zou worden omdat ze er weer een dodingstation van wilden maken. Er werd met succes een rechtzaak aangespannen en uitspraak was dat er een open inschrijving dan zou moeten komen. Nauwlettend wordt ze sindsdien in de gaten gehouden in de hoop op een misstap dat ze haar vergunning kunnen afpakken. Maar een inschrijving is nu 3 jaar later er nog steeds niet geweest. Conny maakt geen slapende honden wakker maar zorgt er voor dat ze door gaat met projecten en dat die ook in de krant komen. Zoals hier een stuk over het kattencastratie project. Zo blijft de lokale bevolking betrokken en wordt er niet alleen ondanks de corona nog educatie gegeven maar ook helpt het de goodwill onder de bevolking erin te houden. Ook heeft ze natuurlijk de broodfokhondjes. Een dodingstation zit niet te wachten op honden waar ze nog 1-2 jaar op moeten passen dus hoewel het sneu is voor de honden dat er geen baasje gezocht kan worden en voor het asiel dat er 20 honden een plek bezet houden is het misschien niet eens zo ongunstig voor het blijven bestaan van het asiel an sich.
Ook dit keer lieten we weer langzitters komen. Dit keer mocht Titan mee.
Titan werd 3,5 jaar geleden met zijn broertje gedumpt. Twee ongewenste pupjes, kadootjes die men al weer zat was. Zijn broertje vond een thuis maar de iets verlegen Titan groeide op in het asiel. Bijna 4 jaar oud en hij kent dus net als Jazz in januari helemaal niets.
Behalve knuffelen. Naar mijn ouders draaide hij met hulp van de andere honden en het snoep redelijk snel bij. Aan de lijn lopen hebben we nog niet geoefend. Ik dacht ik kan vast wat van de andere honden in een week plaatsen en als ik dan wat minder honden heb ga ik oefenen maar er is nog geen doorstroming in zicht.
Hij is wat onwennig in huis maar is er graag bij en weet inmiddels de mandjes met kleedjes te vinden. Geen idee wat er in zit maar met zijn wollig dikke vachtje en dikke pluimstaart is het eigenlijk een prachtig hondje. Met 45cm een kleinere middelmaat. Nu hij in opvang is hoop ik dat mensen zien wat een schatje hij is.
Dan dit podenco meisje dat ze in december 2018 vanaf de hoofdweg de oprijlaan naar het asiel op zagen lopen. Ze openden de poort en zeiden Bienvenida = welkom en zo kreeg Bienvenida haar naam. Maar ja 2 jaar later zat ze er nog.
Sociaal en aanhankelijk en met 40cm ook weer niet schattig klein maar toch wel een mooi formaatje.
Ik heb haar naam verbasterd naar Bente.
Een podencomeisje of zit er toch pincher in? Nuja muisjes jagen vindt ze geweldig maar tegelijk kent ze de lijn en is ze duidelijk gewend geweest in huis te leven. Dus geen jagershondje wat ik verwachtte maar gewoon ergens huishondje geweest. Ze is ongeveer 7 jaar oud maar kreeg afgelopen jaar een grijs snoetje. Ze blijkt positief op Erlichia en krijgt nu een paar weken dagelijks een pilletje.
Bente toont totaal niet ziek dus na de kuur kan ze naar verwachting nog vele jaren mee en ze zoekt dan ook actieve baasjes die met haar willen wandelen.
De 3e langzitter is Hachi en hij is een podenco maneto; een podenco op korte pootjes. Ook 7 jaar oud en hij zat het langste in het asiel; ruim 3,5 jaar.
Op straat gevonden door mensen die tijdelijk op hem pasten maar geen baasje die hem zocht en nieuwe baasjes zelf vinden lukte de familie ook niet en hem zelf houden was niet mogelijk dus toen er plek vrij kwam in het asiel is hij gebracht. Hij loopt wat onwennig aan de lijn maar kent het wel en is 1 van de weinigen die niet bang is voor de stofzuiger maar gewoon knuffels komt halen.
Een echte vrijdoos; heel open en aanhankelijk.
Kleiner formaat al is hij groter en langer dan Snoopy. Maar hij past prima op schoot. Hij is zo een schatje dat ik verwacht had dat het aanvragen voor hem zou regenen, zeker gezien de vele aanvragen die we in februari hadden voor de kleintjes, maar niemand heeft nog op hem gereageerd.
Als 4e is Gala mee. Een soort swiffertje.
Leuk hondenmeisje om te zien maar het lukt me maar niet dat goed in beeld te vangen.
Gered uit een dodingstation dus geen voorgeschiedenis bekend. Maar loopt lichtvoetig mee aan de lijn en is sociaal en racete graag over het veldje, alleen of met andere honden. In huis ligt ze graag in het mandje naast mijn stoel. Toch zijn er momenten dat ze voorzichtig is, heeft ze nare ervaringen opgedaan door de tijd in het dodingstation of al eerder? Evengoed een makkelijk meisje die zich vlot aanpast. Wel nog mager maar eetlust is prima. Zacht vachtje maar toch ook ergens wat terier want ze kan uitdagen en trouwens als je deur dicht doet hoog springen om door het raam te kijken. Op de bank komt ze echter nog niet. Speeltjes hebben haar belangstelling wel als er beweging in zit of als Snoopy in de tuin met speelei bezig is, maar ze doet er zelf nog weinig mee. Ik vermoed dat dat snel genoeg gaat komen.
Ze is met 43 cm ook een kleinere middelmaat. Dus geen schattige kleintjes als in februari maar net een slagje groter. Maar zulke heerlijke hondjes dat ze vast snel baasjes in Nederland heel gelukkig gaan maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten