Jazz gereserveerd

​In de stromende regen heeft Jazz vandaag de adoptanten van Annie (2015)ontmoet. Dat was best spannend maar ze zagen hoe lief hij is en willen hem graag adopteren. Morgen gaat Jazz naar zijn nieuwe huisje.

update Bo-Ghy en Mamba

 Bo-Ghy en Mamba zijn weer hersteld van de narcose en daarom vanochtend in de regen even op fietspad op en neer gelopen. ​Al veel meelevende berichtjes gehad en dat is fijn. Veel vragen over de behandelmogelijkheden maar gezien de locatie van de tumor en de snelheid waarmee hij afgelopen 2 weken achteruit is gegaan, is het waarschijnlijker dat ik moet mikken op nog even er een fijne tijd van maken. Verwennen en genieten van elkaar. En zodra de tumor in het andere neusgat zit en daar gaat bloeden hem te laten gaan. Want dan is de verwachting dat het lijden gaat worden. Behandelen om dan tijd te rekken dat voelt niet juist.

Uiteraard komen er volgende week meer antwoorden maar dat zou wel eens enkel bevestiging kunnen zijn. Mocht ik niet op ieders bericht reageren dan is dat niet omdat ik het niet lees. Ik ben er juist blij mee dus blijf gerust mailen of berichtjes sturen maar wees niet boos als ik niet antwoord. Het moet bij mij ook moet bezinken en ondertussen zorg voor grote roedel met extra veel zorgen kindjes, naast de best veel mensen die mailen met interesse en die begrijpelijk ook vol spanning op een antwoord mail wachten.Morgen in ieder geval een kennismaking voor Jazz. Dus duimen maar want hoewel een super lief manneke is alles nog spannend en tja bezoek zien we nu even verder niet dus socialiseren is niet echt mogelijk nu.

Slecht nieuws en goed nieuws

Sinds half januari had Bo-Ghy neusbloedingen uit de linkerneus die afgelopen week toenamen. Het ademen was al langer afwijkend waardoor het al in de planning stond naar de dierenarts te gaan. Hij voelt zich naar en is in de nacht steeds op en wil of eruit plassen, poepen en ingeslikt slijm (hij kwijlt ook veel) overgeven of wil knuffels en steun omdat hij zich naar voelt. Ik was erg blij dat Michiel en Dirkje van Stichting Esperanza Hoop voor Honden met Bo-Ghy naar de specialist wilden gaan. Hij kent hen goed en vertrouwd hen. Ging dus ook probleemloos mee.De betrokken arts zou zijn best doen zoveel mogelijk onderzoek te doen opdat er eerste antwoorden zouden komen. Helaas liet de CT scan geen twijfel. Bo-Ghy heeft een tumor hoog in zijn neus die al aan het uitstulpen is in de voorhoofd en bijholtes en ook de andere kant op zijn neusgat uit. Eerdaags zal het vermoedelijk zover gegroeid zijn dat het zichtbaar wordt in zijn neusgat. Zijn neusbeen is aangetast net als het tussenschot en het gaat richting de schedel. Oogkas nog niet aangetast maar wel dus al de traanbuis in verdrukking. Als het 3e ooglid zichtbaar gaat worden is het een teken dat het ook daar mis gaat en dat kan nare druk op het oog gaan geven. Bij de scopie was in het andere neusgat al een hematoom te zien die vermoedelijk snel gaat doorbreken en dat zou betekenen dat hij rechts ook gaat bloeden. Vermoedelijk is dat laatste wel het meest zorgelijke. Hij heeft het nu al zo moeilijk met ademen waardoor hij in nacht slecht slaapt en uit 2 neusgaten niet meer kunnen ademen is zwaar. Volgens de arts laat de CT scan wel zien dat hij echt zich vele malen zieker moet voelen dan hij zich van buiten toont want echt overal zat alles al gevuld met tumorweefsel. Er wordt nog gekeken door radioloog en er komt over een week nog uitslag biopten maar de prognose is zeer slecht. Ik hoop dat er nog wat doorstroming hier komt en Bo-Ghy nog even lekker kan verwennen en kan laten genieten van wandelingetjes e.d. Hoewel ik er serieus rekening mee hield en ook blij ben dat er nu antwoorden zijn is het heftig nieuws wat hard aan kwam gister.
En dan vandaag weer spannend. Mamba voor gebit. Ze wachtte al 2 maanden en ik was te blij dat het eindelijk kon dus je wilt het niet afzeggen. Maar bij een 15 jaar oud hondje met haar hart, nier en schildklierproblematiek is toch spannend. Ze zou aangepaste narcose krijgen en gelukkig is alles goed gegaan. Slechts 2 kleine ondervoortandjes moet ze missen en gebit schoon gemaakt maar niet echt bijzonderheden. Blij dat we het achter de rug hebben en ook voor Mamba geldt dat ik samen met haar nog even hoop te genieten want hoewel ze zich nu met een schoon gebit vast wat beter zal voelen blijft de rest van de problematiek. Medicatie helpt wel maar neemt de oorzaak niet weg en hoewel ze gelukkig steeds meer kan genieten is het echt een oudje.

even voorstellen Jazz

Jazz is een zeer lieve rustige hond met een prettige energie. Wel een actief rastype (podenco mix) dus het is wel een hond voor baasjes die graag wandelen,maar het zal moeten worden opgebouwd. Jazz werd als oudere pup naar het asiel in Spanje gebracht door mensen die hem al een tijdje zagen zwerven. En daar zat hij 3,5 jaar later nog, inmiddels 4 jaar oud!! Tijd om de asielkennel te verruilen voor een warm zacht mandje. Verdraagzaam met honden, kinderen en ligt het liefst op je schoot al is hij met 46cm/12 kilo wel net een middelmaatje. Hij heeft zoveel potentie om een fijne huishond te worden maar…… Jazz kent nog niets!!! Geen huis, geen lijn, geen wereld buiten het asiel. Hij is nu in opvang waar hij rustig mocht wennen en geniet en speelt op de grote speelweide. In huis inmiddels zindelijk en al een keertje geoefend met het aan de lijn lopen aan de rustige weg. Slaapt rustig in de bench de nacht door en kan al even alleen zijn voor boodschappen. Wel zijn er nog andere honden nabij maar als hij weinig alleen hoeft te zijn kan hij ook als hond alleen geplaatst. We zoeken baasjes die zijn fantastische karakter zien en het niet erg vinden om hem, als was hij nog pup alles te leren. Een goed omheinde tuin waar hij zich kan ontlasten als aan de lijn nog te spannend is en een niet te drukke leefomgeving. Hoewel bezoekende kinderen geen probleem zullen zijn naar verwachting is een hond als Jazz die zo weinig op de grote wereld gesocialiseerd is en voorzichtig of misschien zelfs overweldigd zal zijn in nieuwe situaties op dit moment niet direct geschikt voor een kindergezin met spelende kinderen.

Heel veel geluk Eline!

En toen was daar inene de reactie van de adoptanten van Vinnie die hier als Harry Potter in 2017 twee weken in opvang feestte want Vinnie ziet het leven positief ondanks dat hij ooit werd achtergelaten in een hondenspeeltuintje. Die heeft niet echt een rugzak meegenomen uit Spanje en moest enkel wat opgevoed. Ze zochten een vriendinnetje. Dachten hierbij een Eline.Geweldig maar realiseerden ze zich wel dat Eline echt angstig was en een projectje. Ja dat hadden ze. Vinnie gunden ze een vriendinnetje en dat kan Eline zeker zijn want ze mag graag met andere hondjes spelen. En zij zeiden direct Eline heeft een Vinnie nodig om te leren dat het leven ook leuk kan zijn. En dat is absoluut zo. Met een Vinnie aan haar zijde zal ze zo veel meer kans hebben om op te bloeien. De potentie is er zeker. Kennismaking tussen de hondjes ging goed. Spelen was nog niet aan de orde want tja wij mensen staan er ook bij en ze voelt de aandacht. Maar ze mocht lekker mee. Naar een liefdevol plekje waar ze met geduld tijd krijgt om vertrouwen te krijgen in de mensen en aan de lijn te leren lopen. Precies wat Eline nodig lijkt te hebben. Heel veel geluk Eline!

Cas is terug

Cas kwam vandaag terug van adoptie. ​Dit lag niet aan Cas noch aan de adoptanten. Cas is een rustig hondje die we op een rustig plekje wilde zetten. Een gezin met rustige kleine kindjes die landelijk woonde die wilde hem graag adopteren. Na de nodige aarzeling zijn we die adoptieprocedure gestart. Cas zijn emmertje zit echter toch af en toe vol en kinderen hoe lief en rustig ook waren hem toch iets teveel wat leidde tot een bijtincident. Met verdriet is hij terug gebracht en gaan we zoeken naar een huisje zonder kinderen. Het snel willen doorstromen heeft voor 6 honden super uitgepakt maar voor Cas heb ik gewoon zelf de verkeerde inschatting gemaakt. Daar voel ik me schuldig over al kan niemand er wat aan doen. Hier in de grote roedel is het voor Cas ook niet fijn dus ik ga wel kijken of ik hem dit weekend al ter adoptie kan zetten in de hoop dat er zich snel mensen melden die dit lieve aanhankelijke manneke een goed thuis kunnen bieden.

projectje Eline

Eline werd mager en onder de vlooien in oktober 2019 naar het asiel in Spanje gebracht want volgens haar baasje had ze wat onvergeeflijks gedaan door kippen te pakken. Nooit geënt, niet gechipt en vermoedelijk nooit vriendelijk bejegend door haar baas. In mei 2020 bekeken maar nog wel een projectje dus ondanks dat we potentie zagen haar toch nog niet laten komen. Maar ze verdiende het zo om nu na meer dan een jaar asiel een plekje te krijgen met de aandacht om te kunnen bloeien.Hoewel ze haar best doet onzichtbaar te zijn, zit of ligt ze meestal dicht in de buurt. Bij oogcontact loopt ze weg alsof ze slaag verwacht en bij benadering gaat ze onderdanig op haar rug liggen. Knuffel je met een ander hondje dan danst ze vaak enthousiast om haar as en komt ook aaitjes halen. Ze wil eigenlijk zo graag erbij horen!

Waant ze zich onbespied dan kan Eline vrolijk spelen met andere honden of met speelgoed.

Ze laat zich gelaten intuigen (zoals ze alles braaf ondergaat zoals tillen en wassen en aaien) maar aan de andere kant van de lijn zat dat enge mens en auto's en fietses dat is ook allemaal zo spannend. Toch ging haar neusje actief op en neer en was ze zeker ook nieuwsgierig.

Als hond alleen durft ze duidelijk weinig, terwijl met andere hond ze naar je toe komt voor contact. Dus naast een rustige leefomgeving lijkt een ander hondje thans echt een must. Ook een omheinde tuin zolang de lijn nog eerst geoefend moet worden. Even alleen thuis zijn lijkt geen probleem maar ze moet nog wat vaker op de dag mee naar buiten om zindelijk te worden en veel je baasje zien om vertrouwen te krijgen is ook belangrijk, dus liever geen mensen die voor werk uren aaneen alleen thuis moeten laten. 

Wie ziet haar potentie om een heerlijk huishondje te kunnen worden en durft de uitdaging aan dit meisje te laten zien dat ze er wel degelijk mag zijn? De rugzakhondjes zijn nu over en Eline lijkt wel een projectje, maar tegelijk als ze ergens in een rustig huishouden zit dan is het denk ik vrij snel mogelijk haar vertrouwen te winnen en heb je er vermoedelijk een heel ander hondje aan.

jarige Andries

Andries zijn geschatte geboortedatum is 20 januari 2010. Jarig vandaag. Een mooie dag dit manneke aan jullie voor te stellen. Andries is een seniorenhondje die gaat slapen in de hoop wakker te worden in het oude normaal. Waar alles vertrouwd en voorspelbaar was en hij het ritme snapte. Gered uit dodingstation door iemand die aan het asiel vroeg of ze hem wilden opnemen. Daardoor niets van zijn voorgeschiedenis bekend. Hij zit al sinds mei 2020 in het asiel en heeft een hete zomer en nu al een deel van de koude winter (vriest en kennels zijn niet verwarmd) daar doorgebracht en was duidelijk niet gelukkig in het asiel. Na driekwart jaar asiel in de bus en uitstappen in al weer een vreemde omgeving en alweer drukte van zoveel andere honden. Voor Andries alsof hij van het ene gekkenhuis in het andere belandt. Niet zo gek dat dit manneke het niet meer snapt en twee kanten heeft. Soms een brombeertje die duidelijk aangeeft hem met rust te laten. Soms een charmeur die gek doet opdat je maar met hem knuffelt en kroelt. Grote ogen die ongelukkig rond kijken, maar pak je een tennisbal of heb je eten dan is Andries je grootste fan. Intuigen is geen probleem en wandelen is duidelijk bekend. Ook in het donker tippelt hij zo mee. Maar dan na een paar keer wandelen inene van slag door vreemde geluiden (piepend bord in de stormwind, klussende buurman) dus het is wel nog een hondje die een rustigere wandelomgeving behoeft en in een anti ontsnappingstuigje loopt. Voor het wassen voor de zekerheid een snoetje om gedaan en snoepjes gegeven. Hij leek een snoetje gewend te zijn en stak zo zijn neus erin en verwachtte al de snoepjes.Hij heeft duidelijk dingen geleerd. Maar tegelijk denk je ook verwaarlozing en isolement gekend en weinig prikkels. Drukte is hem al snel teveel. Misschien van een ouder iemand die ziek geworden is en na overlijden naar dodingstation gebracht. Je weet het niet. Andries heeft het duidelijk niet begrepen waarom het hem allemaal overkomt. Een senioren hondje die toch nog wel een paar jaar mee zal kunnen. Maar tegelijk zullen de doorsnee "ik zoek een hondje voor oma" reacties vermoedelijk niet passen omdat hij toch ook pit heeft. Dus maar hopen op mensen met wat hondenervaring en een groot hart die zeggen we gaan er nog even een super leuke gezellige tijd van maken samen en als hij even het brombeertje is dan krijgt hij de rust die hij op dat moment gewoon nodig heeft en vraagt. Zou dit te vinden zijn? Hij heeft echt ook veel te geven.

De storm is gaan liggen maar druk is het nog steeds

Wat was het druk maar met 7 plaatsingen is januari wel heel goed begonnen. De vraag naar sociale honden is groot, maar helaas niet naar de rugzak honden en tja die zijn nu nog over. Komende week ga ik die rustig in kaart brengen. Goede nieuws is dat de transporteur mee denkt en het een volgende keer probeert zo te combineren met Duitsland dat het voor hem financieel haalbaar is om voor 4-5 honden naar hier door te rijden opdat ik niet met een invasie zit zoals nu. Dat zou echt fijn zijn want het is me nu gewoon te veel eigenlijk. Ik wil toch ook een beetje kunnen genieten van de honden en ik kwam aan de overgebleven honden observeren niet toe al hebben die ook wel baat gehad bij een week niets hoeven.Gister en vandaag even focus op mijn eigen roedel. Met Bo-Ghy voor consult omdat ook hij al 2 maanden sukkelt met een afwijkende ademhaling en ik eigenlijk al langer gevoel heb dat er iets met zijn neus is. Hij kwijlt ook regelmatig afgelopen half jaar. Nu moet hij ook voor zijn tanden voor het eerst van zijn leven maar dat is niet zo dringend als bij Mamba. Mamba kon eindelijk ingepland worden en staat voor volgende week woensdag ingepland. Bo-Ghy moet voor een scopie van keel en neus maar de eigen praktijk kan geen biopten nemen en het is al zo druk. Het kan redelijk simpel zijn maar kans is heel groot dat ik dan alsnog door moet naar elders voor een scopie om biopten te nemen. Omdat hij al langer nu wacht en de weg naar antwoorden op deze manier ook lang gaat duren in goed overleg besloten direct voor de doorverwijzing te gaan. Hier in de buurt zal dat ook niet vlot gaan lukken maar gelukkig kan hij bij een specialist in Oldenzaal al volgende week dinsdag terecht. Notabene sneller aan de beurt dan Mamba die gewoon voor haar gebit moet. Best spannend want er kan een doomscenario zijn van een neustumor, maar hopelijk komen er nu snel antwoorden. Dat zal ook weer rust geven want hij is sinds weekend best onrustig in de nachten en heeft nu eenzijdig af en toe bloed uit de neus. Dus druk bezig met surfen en websites bekijken van dierenziekenhuizen om te kijken waar hij het beste heen zou kunnen. En alles er om heen regelen.

Tussendoor ook al wat observaties lijn Andries en Jente gedaan. Ook gepoogd wat fotos te maken maar echt leuke foto;s zitten er nog niet bij. Eline is ook erg bang als ik naar haar kijk. Laat staan als ik een camera op haar richt. Maar ik hoop de 4 nieuwe zieltjes komende dagen aan jullie voor te stellen.

ik kan weer poep scheppen

​Jan kwam afgelopen weekend weer langs met een extra geschenk. Hij had hier vorige keer gezien dat mijn poepschep niet lang meer mee gaat en ik een nieuwe nodig had. Geen standaard artikel wat je makkelijk kunt kopen, maar met de nieuwe honden die er aan zaten te komen toch wel een zorgenpunt want dat ruim je niet even met een poepzakje op. Zijn zoon werkt bij Constructiebedrijf Hommes en de heren daar vonden het wel een leuk project zo rond de jaarwisseling. Dus bofkont die ik ben kreeg zomaar van dit bedrijf een prachtige speciaal voor mij gemaakte poepschep gedoneerd. Lieve mensen heel hartelijk dank voor jullie inspanning!!!!

veel geluk Oskar

Oskar is een vrolijke sociale knuffel, ondanks alle pech die dit kereltje in zijn leven gehad heeft. Als jonge puber werd hij in 2017 op straat gevonden. Michiel en Dirkje ontmoeten hem in april 2019 in het asiel maar ruwhaartje Bradley mocht toen eerst komen. Gelukkig voor Oskar werd hij in juni 2019 na bijna 2 jaar asiel in Spanje zelf geadopteerd. Om echter na ruim een jaar weer teruggebracht te worden. Er was inmiddels een kleinkind geboren en Oskar (die in het asiel ook met kleine kindjes lief was) zou jaloers zijn geweest volgens de mensen.Het voelde oneerlijk en Oskar meteen op het lijstje gezet voor de volgende keer. Nog mooier was dat ik iemand al op hem kon wijzen en die was meteen enthousiast. Daardoor had ook Oskar vooraf aan zijn reis vanuit Spanje al een thuis in zicht. Vandaag mocht deze knuffel kennis maken. Dat was wel even heel spannend vond hij. Ondanks dat hij geadopteerd is geweest in Spanje heeft hij nog altijd socialisatie gaten dus ook aan de lijn is het best spannend. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat hij snel alles gaat leren en zich goed zal kunnen aanpassen. Heel veel geluk manneke!
De achterblijvers werden verwend met hondenkoekjes en ik zat vanochtend aan een groot stuk zelfgebakken appeltaart.Wat een bofkont ben ik.

veel geluk Kenia

Kenia is een vrolijk actief dametje van ongeveer 3 jaar oud. Een jaar of 2 geleden liep ze bij een meneer zijn huis rond en na een paar dagen liet hij haar maar binnen. Ze bleek drachtig en kreeg haar pupjes. Hij verzorgde de diertjes maar ondernam verder niets met ze. De pups werden dus ook niet gesocialiseerd en leerden niets. Ze waren niet eens geënt. Toen de 2 pups in de puberteit kwamen had meneer drie energieke honden die zijn tuin omspitten van verveling en bracht hij ze maar naar het asiel. Inmiddels is een jaar verstreken en de pups zijn volwassen maar hebben in het asiel ook niets geleerd en hebben een zeer grote socialisatie achterstand. Ze zijn lief maar snel bang. Ze zijn door het asiel Mali en Kongo genoemd en we hopen ze in de toekomst nog eens te kunnen helpen maar het zijn grote projectjes. Kenia echter moet ooit bij een eerste baasje wel gesocialiseerd zijn geweest op mensen want zij was in het asiel open en blij. Kenia is een leuke mix met invloeden van mogelijk Pincher, Bodeguero (spaanse boerenfoks) en Podenco en met 38cm zit ze een beetje tussen klein en middelmaat in. Ze toonde zich hier meteen ook aanhankelijk maar stelde zich wat bescheiden op. Vooraf al ingeschat dat het een actief hondje zou zijn voor lange wandelingen en een bijbehorend baasje gevonden. Bij een eerste lijnobservatie aan de straat onwennig maar wel steeds blijer. Eerste auto's nog schrik maar bij de 4e auto was dat al over. Ooit moet ze een huisje gehad hebben waar ze wandelde. Zindelijk helaas niet dus mogelijk leefde ze in Spanje permanent in de tuin en zowiezo kan ze het na een jaar asiel verleert zijn, maar dat komt vast snel goed. Leuk om te zien hoe ze in een week tijd steeds speelser werd en opbloeide. Enkel de camera bleek eng waardoor foto's maken wel een uitdaging was. Vandaag had ze bezoek en is ze mee naar een warm liefdevol thuis waar ze zo welkom is.

veel geluk Chicho

Chicho is een pincher achtig hondje. Dit kleine ukkie liep al weken op straat rond en werd door iemand gevoerd en uiteindelijk maar naar het asiel gebracht. Dat was in juli 2019 en dus zat het ventje al 1,5 jaar in het asiel in Spanje. Pinchers spreken toch niet zo aan en hij mist ook een stuk staart. Toch is het een vrolijk open hondje die meteen wil knuffelen met iedereen. Een actief hondje die vandaag is vertrokken naar een gezin met kinderen en een grotere hond en lange wandelingen.

veel geluk Danieck!

Danieck is een prachtige huskydame die zoals je van dit ras mag verwachten actief en levendig is. Ze werd gered uit het dodingstation en naar het asiel gebracht. Ze was erg mager. We hebben eerder in september al naar haar gekeken maar omdat ze inmiddels op een gezond gewicht terug was en we nu eenmaal niet alle honden konden laten komen hebben we haar toen niet gekozen. Maar nu is ze alsnog gekomen want ze kan gewoon haar energie niet kwijt in het asiel, waar ze toch meest in de kennels verblijven. Haar verleden is onbekend, dat wordt bij een dodingstation niet genoteerd want ze worden immers toch afgemaakt, maar ze is sociaal met mensen en honden. Ze is op 2 jaar geschat maar kwam hier nog puberaal over. In ieder geval nog wel wat opvoeding nodig maar een vrolijke meid die vandaag vertrokken is om bij een huskyreu te gaan wonen. Dat wordt dikke pret.

veel geluk Cas!

Cas is een vriendelijke rustige podenco maneto mix die gewoon een huisje had maar zijn vrouwtje kon niet meer voor hem zorgen en hij werd naar het asiel gebracht in mei 2020. ​Hij woont nu landelijk met veel ruimte en aandacht.Veel geluk Cas!

veel geluk Rune!

​Vandaag kreeg puber Rune bezoek. Als pup gered uit dodingstation. Niet opgevoed en doorgegeven aan kindergezin en daar was ie te stormachtig voor dus hup naar het asiel. Tja en daar leer je natuurlijk ook niets. Inderdaad een hond die wel wat opvoeding kon gebruiken maar er zat geen kwaad in.Vandaag kreeg hij bezoek en mocht mee naar zijn nieuwe huisje.

De nieuwe honden zijn aangekomen

Gister zijn de honden goed aangekomen.Gelukkig hulp bij de aankomst en was het nog net licht. Voor de oude Andries en de kleine Eline valt het allemaal niet mee. Die mogen even bij komen en staan nog niet geadverteerd. Verlegen Jazz en Jente doen het opvallend goed. Bij rustige benadering zijn ze heel lief en aanhankelijk. Merlin is heel lief en niet zo druk.
Merlin heeft een grappig neusje met een ridge. Hij mocht vandaag de spits afbijten en woont nu bij de halfblinde Lita die via stichting Esperanza een paar jaar geleden is geadopteerd en uit het zelfde asiel kwam. Na ruim 1,5 jaar onopvallend in het asiel is dit manneke nu in 1 dag thuis en dat is hem gegund!

nieuwe honden in aantocht

Geen adopties in December maar op zich was 2020 eigenlijk een goed adoptie jaar. In Spanje echter zit 1 van de asielen daar overvol (inmiddels ook nog honden vanuit een inbeslagname broodfok erbij die misschien wel 1-2 jaar zitten eer de rechter ze aan het asiel toewijst en ze ter adoptie mogen en dus wel al die tijd zorg en kennelplek nodig hebben) en daarom toch besloten te kijken voor een transport. Probleem is weer net als in mei en september dat je enkel honden weg krijgt als je 8-11 honden tegelijk laat reizen en dat is dus de hoeveelheid van normaal 3 keer in 1 keer. Toch besloten het weer te doen want de vraag naar sociale open honden is op zich wel groot. Maar dit zijn wel rescue honden die niet 123 in hun nieuwe leventje zullen glijden. Voor 1 hond hadden we al belangstellenden maar met zoveel tegelijk is het fijn als er meer potentiele baasjes zijn dus vlak voor de jaarwisseling een aantal honden op internet gezet in de hoop op reacties. Nou en die kwamen er zeker. De mailbox stond vol. Probleem is dat door de coronamaatregelen de honden nog minder mensen gezien hebben het afgelopen jaar en zeker geen kinderen en het toch veel langzitters zijn waar we gewoon minder van kunnen zeggen. Toch is het gelukt om al 6 potentiele huisjes te vinden en loopt het al voor een 7e hond. Huisbezoeken en kennismakingen worden al druk ingepland. ​Hoewel ik stiekem verliefd ben op de grote lobbes Darwin komt hij niet mee, dat kan gewoon niet, maar wel het dartelele kleintje Chicho. Hij is al gereserveerd. Ik kijk uit naar de nieuwe honden maar ben tegelijk dankbaar dat het al zo goed loopt. Evengoed spannend want ik ken de honden ook nog niet en ze kunnen soms best behoorlijk van slag zijn. Volgende week even zeer druk maar dan daarna tijd voor de verlegen honden die overblijven. Ook voor de langzitters hier blijven we hopen. Die krijgen wel reacties maar helaas nog niet de juiste. Maar zelfs Paulina en Fenna worden nu gezien. Dus na een maand zonder adopties zal januari vermoedelijk positief starten. Het voelt best een beetje als gok maar de kerst en eindejaarsmailtjes van de blije baasjes van 2020 geven moed dat het ook nu weer tot mooie matches kan leiden. Hopelijk zijn er dus voor de meer verlegen hondjes en de langzitters met hun eisenpakket ook passende plekjes te vinden. Meest zakken de adopties half januari toch weer in dus het is afwachten.

Feeling blue

Vandaag is het 25 jaar geleden dat ik weduwe werd. Even een dagje voor mezelf. Melancholie, kaarsjes, de dierbare herinneringen aan Rob.Vanochtend gaan uitwaaien met Bo-Ghy en Mamba. Mamba was vorige week af gekelderd tot een zielig hoopje met weinig kwaliteit van leven meer, maar ze krijgt sinds oudjaar schildkliermedicatie en krabbelt weer wat op en vandaag kon ze weer een beetje lopen. Wel haar jasje vergeten aan te doen dus wat korter gelopen maar met 20 minuten fietspad en haar oogjes die nu helder staan, ben ik al heel blij.