Vandaag een nieuwe noodopvang.
Dit schatje kon helaas niet bij haar adoptiegezin blijven en moest urgent weg. Ze zit in de puberteit en het alleen blijven lukt haar niet meer en ook met wandelen bleek ze te energiek voor hen geworden.
Hier is het een heerlijk rustig hondje in huis. Buiten moet er geoefend met rustig aan de lijn lopen. Ik zie nog een heel onzeker hondje. Ze is net een jaar oud dus dan zie je vaak een dip met onzekere periodes. Maar Perla zit nog erg met haar pootje omhoog, juist als je buiten bent met haar terwijl ze tegelijkertijd goed gesocialiseerd is en erg trekt aan de lijn en graag mee uit wandelen wil. Vanmiddag is ze gekomen en heb ik een heel klein stukje gelopen ter observatie. Ik kreeg buiten niet goed contact met haar. Binnen in huis was dat contact er direct wel. Haar verder aan mij en de roedel laten wennen en vanavond na het eten (waar ze gelukkig goed trek in had) weer met haar gelopen en toen op mijn voorwaarden. Helemaal niets gezegd maar gewoon "be a tree". Strakke lijn betekent dat ik geen stap meer vooruit zet en we gaan pas verder als de lijn los is en ze (al is het maar een nanoseconde) oogcontact maakt. Het eerste criteria had ze vrij snel door. Het 2e is nog moeilijk. We hebben een half uur gewandeld waarvan een kwartier op de oprit en ongeveer 10 minuten net bij de 2e boom waarbij de lijn los was maar ze geen enkel oogcontact maakte. Toen viel het kwartje en ben ik nog een paar bomen verder langs de tuin van de villaburen gelopen tot hun oprit. Met Perla vrolijk terug gerend. Toen wel met vrolijke stem. Ze rende rustig mee en maakte oogcontact en zo waren we alsnog in 2 minuten weer thuis.
Komende dagen zullen we verder gaan oefenen. Ik ga er vanuit dat we de eerste dagen niet echt ver komen. Het gaat me nog niet eens zo om het trekken aan de lijn. Maar om de onrust die ze voor zichzelf lijkt mee te brengen met het wandelen. Moos is buiten ook op zichzelf maar die is gericht focus op andere zaken en wel geestelijk in balans. Perla lijkt meer onthand en onzeker terwijl ze tegelijk wel graag wandelt en geen angstige hond is qua socialisatie zaken. Ik hoop haar rust te leren opdat ze echt kan genieten van de wandeling.
In de roedel gaat het hier prima. Perla is verder een schatje en ook nog eens prachtig om te zien. Ze kan met honden, katten en kinderen en is in die zin een makkelijk hondje. Het alleen zijn is iets waar ik ook aan hoop te werken maar eerst moet ze zich veilig voelen en wennen aan haar nieuwe omgeving.
Lekker kroelen met dit schatje is in ieder geval geen straf.
zondag 26 mei 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten