vrijdag 31 mei 2013

in het zonnetje: Perla

In het zonnetje: Granola

Granola is een lieffie. Inmiddels slaapt ze braaf in een bench naast mijn bed de nacht door. Ze is vrolijk en speels. Kan ook lekker ondeugend je slippers pakken. En verder is het zalig knuffelen met dit meiske.

donderdag 30 mei 2013

Hoe gaat het met Ellio...

Bovenstaande ontroerende foto spreekt denk ik boekdelen.
Ellio heeft in de Spaanse Bobo een heerlijk maatje gevonden. Lekker spelen in de regen en dan verder stoeien in de paardebak en als 2 gepaneerde hondjes weer tevreden naar binnen :)

woensdag 29 mei 2013

Gedrukte stemming

Mogelijk herkennen jullie dit schatje. Ik vroeg me 20 mei al af of ik haar als logeetje of als opvanghond moest zien. Nu is het duidelijk Granola is opvanghond. Helaas was ze kennelijk toch niet op haar plek bij de adoptante en is ze nu (terug?) in opvang om een ander huisje te zoeken.Verdrietig weer.
Al met al wordt je niet vrolijk.....
 wachten en nog eens wachten op een huisje en frustratie bij mij dat het niet lukt en er zelfs weer honden bij zijn gekomen.
Perla gaat daarom nu ook maar voorzichtig ter adoptie. Teefjes plaatsen toch eerder dan reutjes en wie weet komt er een heel geschikt plekje waar ze verder alles kan leren.

update Perla

Met Perla gaat het goed in de opvang. Zoals zo vaak zie ik een heel ander hondje dan de ex adoptanten kennelijk zagen. Perla slaapt al keurig in de bench naast mijn bed en hopelijk kan ze leren alleen te slapen en even alleen te blijven.
Voor zekerheid gisteravond nog check up bij dierenarts omdat volgens de oude informatie ze een snelle hartslag/ademhaling zou hebben maar omdat Perla hier lekker aan het ontstressen is, kon de dierenarts alleen maar constateren dat ze een normaal gezond hondje is. Goed gewicht en normale hartslag. Ze was rustig en lief bij de dierenarts.

Perla is gewoon een leuke pubermeid. Vrij rustig al vindt ze het ook leuk om even te spelen met Buddy of zichzelf met een flostouw te vermaken. Ik wou een foto maken van Perla met dit speeltje, leek me wel schattig als Perla die in de bek zou nemen en me aan zou kijken. Perla vond er echter niets aan en Whoopi ging er steeds mee vandoor :)
Perla mag buiten graag lekker rennen zoals elke jonge hond maar is verder niet een actief hondje als Buddy.
Het is een mooi meisje en we moeten gaan nadenken waar ze tot haar recht zal komen en nieuwe baasjes gaan zoeken waar ze verder kan opbloeien. Helaas is het weer somber en foto's maken van een zwarte hond valt dan tegen; de camera wil steeds flitsen, ook buiten. Maar op bovenstaande foto zie je wel dat ze een lief snoeteke heeft.

dinsdag 28 mei 2013

Hoe gaat het met Ellio

Fijn berichtje gehad dat het goed gaat met Ellio.

Hij speelt veel met zijn vriend Bobo.

Verder valt er veel te ontdekken. Natuurlijk lekker wandelen. Hij is lief en sociaal met iedereen. En lijkt een goede match met zijn vrouwtje.

maandag 27 mei 2013

nog wat plaatjes van vandaag

Genoten van de zon en weer veel foto's gemaakt.
Van de peer. Gister zei ik nog tegen Karin dat ik vanwege de weinig insekten voor bestuiving ik geen goede oogst verwachtte. De pruim lijkt inderdaad niets te worden maar tot mijn verbazing ontdekte ik vandaag dat de peer vol vruchtbeginselen zit. Ik zie het toch weer als een teken van hoop.
De honden rennen
ze spelen
ze rollen

Genieten is het van zo een mooie dag!

Hier nog wat plaatjes van de opvangertjes.
Moos
Sereno
Buddy
Perla

Perla gaat de nieuwe dag goed in

Perla heeft lekker geslapen op mijn bed en vanochtend keurig buiten gepoept en met smaak gegeten. Daarna even geoefend met stukje lopen aan de lijn. Handsfree door middel van heupband met daaraan de lijn. Het ging super. Een paar momenten gemist omdat je toch op verkeer let en op de camera en gewoon moet lopen met stok maar waar we gister een half uur over deden, liepen we nu in 10 minuten en slechts 1 keer dat ze terug viel in zitten en poot omhoog (teken dat ze het niet goed meer weet) en daar ben ik vooral blij mee. Ook tijdens het gewone wandelen zie je wat stress maar die grote stresspieken zijn dus in zo een korte tijd al bijna verdwenen en duren heel veel korter. Oefening begon uiteraard in huis en eindigde binnen maar omdat ik mijn handen dan nodig heb ging camera uit. Ik ben heel trots op hoe Perla haar best doet. Het is een slimme meid.

In huis volgt ze me nog erg maar regelmatig gaat deur even dicht als ik wat moet pakken of naar wc ga of even de chin boven verzorg of de vuilnisbak voor zet. Ze is dan erg blij als ik weer terug ben maar door er weinig aandacht aan te besteden (ik was immers niet weg) en ze aan de andere honden ziet dat er niets aan de hand is, gaat het goed. Dat is fijn want ik moet toch komende week weer met andere honden kunnen lopen, boodschappen kunnen doen en gras kunnen maaien. Bench laat ik nog even voor wat die is. Dat nu ook trainen is nog te spannend denk ik. Ze mag eerst verder hier wennen en ontspannen.
We hebben heerlijk zon en ik heb veel foto's gemaakt maar die moet ik nog verder uitzoeken.

zondag 26 mei 2013

welkom Perla

Vandaag een nieuwe noodopvang.
Dit schatje kon helaas niet bij haar adoptiegezin blijven en moest urgent weg. Ze zit in de puberteit en het alleen blijven lukt haar niet meer en ook met wandelen bleek ze te energiek voor hen geworden.

Hier is het een heerlijk rustig hondje in huis. Buiten moet er geoefend met rustig aan de lijn lopen. Ik zie nog een heel onzeker hondje. Ze is net een jaar oud dus dan zie je vaak een dip met onzekere periodes. Maar Perla zit nog erg met haar pootje omhoog, juist als je buiten bent met haar terwijl ze tegelijkertijd goed gesocialiseerd is en erg trekt aan de lijn en graag mee uit wandelen wil. Vanmiddag is ze gekomen en heb ik een heel klein stukje gelopen ter observatie. Ik kreeg buiten niet goed contact met haar. Binnen in huis was dat contact er direct wel. Haar verder aan mij en de roedel laten wennen en vanavond na het eten (waar ze gelukkig goed trek in had) weer met haar gelopen en toen op mijn voorwaarden. Helemaal niets gezegd maar gewoon "be a tree". Strakke lijn betekent dat ik geen stap meer vooruit zet en we gaan pas verder als de lijn los is en ze (al is het maar een nanoseconde) oogcontact maakt. Het eerste criteria had ze vrij snel door. Het 2e is nog moeilijk. We hebben een half uur gewandeld waarvan een kwartier op de oprit  en ongeveer 10 minuten net bij de 2e boom waarbij de lijn los was maar ze geen enkel oogcontact maakte. Toen viel het kwartje en ben ik nog een paar bomen verder langs de tuin van de villaburen gelopen tot hun oprit. Met Perla vrolijk terug gerend. Toen wel met vrolijke stem. Ze rende rustig mee en maakte oogcontact en zo waren we alsnog in 2 minuten weer thuis.
Komende dagen zullen we verder gaan oefenen. Ik ga er vanuit dat we de eerste dagen niet echt ver komen. Het gaat me nog niet eens zo om het trekken aan de lijn. Maar om de onrust die ze voor zichzelf lijkt mee te brengen met het wandelen. Moos is buiten ook op zichzelf maar die is gericht focus op andere zaken en wel geestelijk in balans. Perla lijkt meer onthand en onzeker terwijl ze tegelijk wel graag wandelt en geen angstige hond is qua socialisatie zaken. Ik hoop haar rust te leren opdat ze echt kan genieten van de wandeling.

In de roedel gaat het hier prima. Perla is verder een schatje en ook nog eens prachtig om te zien. Ze kan met honden, katten en kinderen en is in die zin een makkelijk hondje. Het alleen zijn is iets waar ik ook aan hoop te werken maar eerst moet ze zich veilig voelen en wennen aan haar nieuwe omgeving.

Lekker kroelen met dit schatje is in ieder geval geen straf.

Heel veel geluk Ellio!

Nog even samen de tuin in.
Even genieten hoe je met je vriendjes rent.

Blij kijk je me aan en loopt met vertrouwen rond.
Maar dan komt je nieuwe vrouwtje en wordt het tijd om je uit te zwaaien. Je gaat het heerlijk krijgen. Deeltijd wonen op een boerderij met veel mensen en diverse hondenvriendjes. En deels met je vrouwtje in haar woning in een rustig dorp met veel groen waar je heerlijk haar volle aandacht zult hebben.
Heel veel geluk Ellio!

zaterdag 25 mei 2013

geluidencd op 25 mei

Hoe gaat het met....

Vervolg op onderstaande bericht.
Een foto van een relaxte Libia

En van een schattige Amy op haar logeeradres waar ze zich prima vermaakt.

Verder een heerlijke mail gehad over Droopy. Hij is niet meer weg te denken uit hun gezin. Ze zijn zo ontzettend blij met hem en zo te lezen Droopy met hen. Daar ben ik zo blij om want je hebt toch zoiets van wat doe ik zo een oudje aan om weer te verkassen maar Droopy is gelukkig met alle aandacht en ik heb ondertussen andere honden kunnen helpen.

donderdag 23 mei 2013

Hoe gaat het met...

Inmiddels gehoord dat de honden die maandag gevlogen zijn het allemaal super hebben bij hun nieuwe baasjes. Verder van Dirkje gehoord dat ze enige tijd geleden Pippa tijdens de wandeling is tegen gekomen. Ook met Pippa gaat het heel goed.
Net via facebook vernomen dat klein Amy een paar nachtjes bij Meta logeert. Baasjes vonden het heel spannend om haar achter te laten maar Amy gaat vast genieten van haar weekendje uit.

Van Facebook ook een leuke foto van Libia (adoptie 2009) maar die is te klein helaas voor dit blog en van grappige Didi (Nita, adoptie 2007). Dat zijn de fijne berichtjes die je soms tussendoor even nodig hebt. Daar doe je het voor.

Moos wordt ondeugend

Moos had gisteravond een leuke reactie. Helaas bleek de woonsituatie een niet omheinde tuin te zijn en ik kan met Moos dat risico niet nemen. Ik merk hier dat Moos steeds ondeugender wordt. Binnen is het een heerlijke knuffel die ook veel slaapt maar buiten is hij meest zelfstandig aan het rondscharrelen. Voor mij onzichtbare dieren door het gaas fixerend. Gaten graven is ook erg leuk. En de laatste tijd heeft hij door dat hij met wat duwen en zich platmaken onder de afzetting naar de bakkentuin kan. Daar heb ik gespoten tegen het zevenblad dus ik ben niet echt blij dat hij steeds daar zit. Moos is echter van mening dat het gras daar groener is en maakt er bijna een sport van. Hij verveelt zich ook wel een beetje en dan ga je andere bezigheden zoeken. Het was ook niet gedacht dat hij hier langer in opvang zou zitten omdat het verder zo een lieve leuke hond is.
Om je heen hoor je overal dat het weer zo rustig is. Omdat opvanggezinnen langer honden in opvang hebben raakt men in de problemen bij de opvanghonden die niet in de situatie passen zoals een hond die liever niet met kinderen of katten kan. Voor een korte periode te hanteren maar als het maanden gaat duren dan moet zo een dier toch naar een andere opvangplek die er niet is. Of honden terug krijgen die direct aan te hoge verwachtingen moeten voldoen terwijl je net ook nieuwe hondjes in opvang hebt gekregen.Ik hoor het nu steeds vaker bij de andere opvanggezinnen.
Ik weet dat het dit jaar moeizaam is maar heb zelf nu toch ook weer de situatie van teveel opvanghonden en een herplaatser in de wacht. Ik hoop maar dat het adres voor Ellio geschikt blijkt en hij binnenkort door mag.Voor knuffel Moos wordt uiteraard ook verder gezocht. Ergens staat ook voor hem een heerlijk mandje waar hij helemaal tot zijn recht zal komen.

woensdag 22 mei 2013

lekker spelen

Heerlijk om de honden zo te zien spelen. Moos mag ook graag rennen om het rennen maar spelen met andere honden of speeltjes doet hij weinig. Moos is in de tuin liever aan het rondscharrelen en vermaakt zich op zijn manier prima. Ik heb vaak moeite om hem weer naar binnen te krijgen. Mijn eigen woefjes zijn niet te zien. Die waren alweer naar binnen. Het natte gras hebben ze nu wel gezien. Buddy, Ellio en Sereno vermaken zich echter prima. Sereno is nu echt speels geworden met speeltjes maar zit nu in de fase dat ie zo gelukkig met een speeltje is dat hij bang is dat het afgepakt wordt. Gaat ook wel weer voorbij. Ik probeer altijd te zorgen dat er wat meer speelgoed is, dan is het "no big deal" en zie je de betreffende hond in loop der tijd ook wel leren om samen te spelen. Verder is gewoon binnen of buiten samen stoeien en rennen heerlijk. Van de beelden wordt ik zelf af en toe wat dizzy maar ja ben niet zo stabiel op mijn beentjes dus vergeef me. Maar ik was aan het genieten en wil dat toch graag delen met jullie.

dinsdag 21 mei 2013

even voorstellen: Ellio

Na jaren opvang ben je wel het een en ander gewend. De verhalen van de laatste honden zijn me niet vreemd:
  • jarenlang in het asiel (Sereno en Moos)
  • met kerst aan de poort gebonden als jong puppekind in de kou (Buddy)
  • als pup op straat gezet en lange tijd maar zien hoe je aan eten geraakt (Greta)
  • over het hoge hek van het asiel gegooid, zonder parachute om veilig te landen (Gipsy en Wina)
  • als paar maanden oud pupje en klein hondje zijnde op straat achtergelaten in een drukke stad met risico overreden te worden en zo bang zijn omdat je niets kent (Granola)
Ik krijg hier honden die lichamelijk of geestelijk moeten bijkomen. Die er soms minder fraai of minder compleet uitzien. Ellio zijn poot lijkt zielig maar is iets waar hij niet mee zit en ik ook niet. Geen hond die zich er iets van aantrekt. Ellio weet niet beter. Hem opereren en zijn poot rechtzetten is zelfs voor specialisten niet goed mogelijk omdat simpelweg de pezen niet lang genoeg zijn en Ellio zou waarschijnlijk zich geen raad weten met inene een extra poot aangezien zijn handicap al vanaf pup af aan is. Amputeren is ook niet nodig omdat de poot gewoon wel functie heeft. Als je met Ellio loopt valt het voorbijgangers volgens mij niet eens op dat hij op drie poten loopt.
Ellio is uit het dodingstation en van zijn verleden is niets bekend maar het opvanggezin kreeg een heel bang timide hondje dat niet naar binnen durfde en niets van de wereld gezien had en duidelijk minder leuke ervaringen met mensen had gehad. Uit de rontgenfoto's gemaakt om te kijken hoe het precies met zijn poot zat kwam iets vreselijks naar voren. Ellio zit vol hagel!

Als je dat manneke dan hier hebt. Zijn opvanggezin heeft de super job geleverd om hem te doen opbloeien tot een rustige evenwichtige hond die zo graag met mensen knuffelt. Iets leren hoef ik hem niet; ik heb de dankbare taak om te knuffelen. En als je dan zo aan het kroelen bent dan wordt het me af en toe te veel. Hoe kun je schieten op zo een mooi dier die zoveel geeft. Gelukkig zijn er ook mensen in Spanje met dierenliefde die zien hoe mooi een dier van binnen is. Ik ben dankbaar voor mensen zoals Rocio en Paco die zagen wat een gouden hondje Ellio is.
Ellio, zo vergevingsgezind en met zoveel liefde!