Weer een week verder. Esperanza heeft het op de site gezet maar ook een mailing gedaan en ongelooflijk maar waar..... er is gewoon een ongelooflijk bedrag van euro 1805 binnen gekomen. Bij de mailing was wat mis gegaan en een paar mailtjes niet verstuurd wat inmiddels
alsnog vandaag eruit gegaan is dus nu is er super grote hoop dat het
gaat lukken. Nog euro 15 voor deel 14 en nog euro 15 voor deel 15. Dan is de schutting qua delen definitief rond. Dat moet toch kunnen.
Sterker nog er zijn al donaties binnen om niet houten palen maar beton palen te nemen. Sterker maar ja dat was nog weer een meerprijs en tevoren had ik ingeschat dat dat zowiezo niet haalbaar was, vandaar dat het er niet bij stond.
Net alsnog maar erbij gezet. Dacht ik dat ik na de succesvolle mei actie dat ik weinig meer hoefde te verwachten; nu ben ik helemaal overweldigd door de vele lieve giften. Hopelijk kan ik volgende week melden dat het definitief gelukt is met de schutting!
Had ik eerder van de week zorgen of Omi nog wel kwaliteit van leven heeft; sinds gistermiddag is ze weer vrolijk en aan het genieten. 
Toch vanmiddag naar de dierenarts voor checkup en overleg. Mogelijk heeft Omi inderdaad wat vocht vastgehouden wat nu weer weg is want ze lijkt niet benauwd. Wel is haar hart heel slecht (ernstige hartruis) maar dat was ook wel bekend. Ze is nog weer slapper door waarschijnlijk kleine tiaatjes die ze eerder dit jaar had. Ze heeft nog maar weinig bespiering en dan is er natuurlijk nog minder om haar skelet te ondersteunen. Ze leek wat gevoeliger op de rug dus het zou kunnen dat ze toch wat pijnstilling nodig heeft. Ze vindt het prettig om wat hoger te eten. Ze heeft een prik gekregen en voor een paar dagen medicatie om hopelijk meer eetlust te krijgen. Verder mogelijk daarna ook pijnstilling wat altijd wat lastig is omdat de reguliere pijnstilling vaak weer niet goed is voor de nieren. Mogelijk zou ik nog wat andere dingen kunnen proberen. Het is wat zoeken maar niet met de intentie om haar leven te rekken maar puur om te zorgen dat ze comfortabel blijft. Ze zit in haar reservetijd en die moet geniet tijd zijn.
Wat zeg je ik ga op Texel wonen? En mijn nieuwe tuin is nog groter dan hier? En ik ga dagelijks wandelen door de natuur? En ook vaak met andere honden samen wandelen? Ik mag op de slaapkamer slapen en hoef weinig alleen te zijn? En mijn baasjes zijn zo blij dat ze mijn baasjes mogen worden, terwijl ze mij nog niet eens ontmoet hebben! En mijn nieuwe buurvrouw gaat me niet vergiftigen zoals in Spanje maar kijkt juist super uit naar mijn komst dus ik kan daar gezellig gaan buurten als ik wil (de tuinen lopen in elkaar over dus het kan). 
Ik ga je wel missen hoor opvangvrouwtje Maureen, maar ik denk wel dat ik bij deze mensen heel gelukkig ga worden. Donderdag komen ze waarschijnlijk. Was het maar vast donderdag!
Toch gaan we morgen even langs de dierenarts om hart en longen weer eens te luisteren of ze niet veel vocht vast houdt door haar hartfalen.
Verder is Smartie gereserveerd. Eindelijk lijkt ook dit manneke een eigen mandje te gaan vinden. Een thuis met een megatuin, natuur volop voor prachtige wandelingen, gezellig mee met de baasjes en weinig alleen zijn. En met grote regelmaat kindjes over de vloer. Wat kan je nog meer wensen voor een hondje als Smartie!
Voor Smartie is er een leuke reactie binnen gekomen. Wat zou het geweldig zijn als hij na 2 maanden opvang ook eindelijk een eigen plekje mag krijgen. Spannend weer.
Wat vonden ze haar mooi en omdat de nieuwe baasjes heel rustig waren kwam Nayara al snel knuffels halen. Ze woont nu in een klein Fries dorpje waar ze stapje voor stapje verder haar socialisatie kan inhalen.
