
Vandaag was het aardig mistig. We hoorden de ganzen, maar zagen ze niet. En Guus ruikt de muizen, maar ziet/vangt ze niet.

Foto's maken kon wel. Gepoogd om de dametjes samen op de foto te zetten. Maar dan is er altijd wel eentje die de verkeerde kant op kijkt of zoals hier tong uitsteken.

Marian is altijd een opgave want die dart als een ijverig bijtje druk heen en weer tijdens de wandeling. Ze geniet zo ontzettend van het wandelen waar ze los mag.

En Marion loopt meest me op de hielen en staat dan te dichtbij. En als Marian voor Marion loopt is de kleine Marion niet zichtbaar.

Maar uiteindelijk toch een foto waar ze beiden opstaan al is het niet in gelid😁

En zelfs nog eentje van Marian alleen waar ze even stilstaat. Ze heeft zo een grappig krulstaartje. Het is een koddig klein hondje. Maar op het tractorpad racete ze heen en weer en net als Guus had ze geen problemen met de diepe tractorsporen. Marion en ik hadden het echter op sommige stukken zwaar. Enkels zwikken en voor Marion is het gewoon heuvel op en af en een hele workout. Dus we moeten om gaan zien naar andere wandelplekken die beter begaanbaar zijn en waar we nog goed kunnen parkeren.
Voor die twee moet toch ergens iemand te vinden zijn!
BeantwoordenVerwijderenZe zijn zo leuk. En zo mooi dat ze zo verknocht aan elkaar zijn.