Tinka concurreert graag met de ooievaars in de velden en jaagt ook op muizen en mollen.
Met wandelen blijft ze aan de lijn. Dat vindt ze gelukkig prima. In het 1e jaar was ze aan het trekken alle geurtjes in de wind achterna en knalde ze vaak tot in het einde van de rollijn, maar tegenwoordig loopt ze rustiger mee en snuffelt ze in het gras met haar neus in holletjes. Als er jonge vogels vliegles krijgen in de tuin zijn ze helaas niet veilig.
Foto uit de oude doos gemaakt in 2018, toen nog volle bakkebaarden, sik en oorbellen. 
Tinka haar passie is waken! Ze mag graag bij het oprithek luid verkondigen dat zij de boel bewaakt. Ooit voor een hond een grote plus maar tegenwoordig is dit een grote min. Ze zoekt een woonplek waar dit geen overlast geeft. Als ze (begeleid) met rustig bezoek mag kennismaken is ze vriendelijk en kunnen rustige mensen haar gewoon aaien. Ze is zelf een kleine middelmaat maar woonde altijd bij grote Spaanse mastins en een rustige grote lobbes als maatje zou ze waarderen.
Vanaf jong pup zat Tinka bijna heel haar Spaanse leven in een afgelegen pensionasiel tussen de grote mastins. Door haar korte pootjes werd ze vaak over het hoofd gezien en ze snakte naar aandacht en knuffels. Daarom kwam Tinka 3 jaar geleden naar Nederland met het verzoek of we een liefdevol thuis voor haar konden vinden, want ze verdiende meer aandacht. Inmiddels is ze 9,5 jaar en een senioren hond. Heel haar leven al zo een pechvogel!
Met bezoek wat verlegen als ze de mensen niet kent, maar bij rustige mensen draait ze snel bij en dan kunnen die haar ook aaien.
Vandaag een spannende dag want Noble kreeg bezoek van een leuk gezin. Ze vonden hem geweldig en hij hen ook. Nog stukjes aan de weg gelopen en met hulp van buurhondje (die ook heerlijk kan schelden) even Noble zijn uitvalsgedrag laten zien aan de baasjes. Ze zagen dat hij inderdaad dus aandachtspunten had, maar dat hij ook zeker stuurbaar en leerbaar was. En wilden voor hem gaan. Hij mocht lekker mee en de eerste berichten zijn al goed. Al filmpjes dat hij ontspannen op zijn rug met zijn rode bal ligt in zijn nieuwe tuin. Heel veel geluk Noble!
Dank voor jullie lieve berichtjes nav het overlijden van Sereno. Hij is weg voor crematie maar zijn as komt straks terug en wordt hier uitgestrooid.
Door alles heb ik de promotie van langzitter Tinka niet voortgezet. Om het even nog in een weekend af te raffelen verdient Tinka niet. Want als er eentje lang zit en zo toe is aan een eigen huisje dan is het Tinka wel. Dus volgende week ga ik er goed voor zitten en beginnen we gewoon opnieuw.
Ook op facebook want het delen daar heeft voor Noble geholpen. Door zijn promotie als langzitter van de week is hij gezien door een leuk gezin. Hij is gereserveerd in afwachting van adoptie.
Nog even dromen samen met zijn bal (die natuurlijk mee gaat bij
adoptie). Morgen huisbezoek en dan zondagochtend kennismaking dus duimen dat hij mee mag met zijn nieuwe
baasjes.
Mijn auto was terug van reparatie en ik kon nog even met Noble vandaag er op uit voor een laatste wandelingetje. Hij springt inmiddels blij in de auto en geniet van het snuffelen maar hij verdient zoveel meer. Zijn baasjes gaan het met hem verder op en uit bouwen.
Vandaag was het duidelijk; het leven was voor Sereno niet leuk meer. 
Met veel verdriet heb ik hem laten gaan. Hij was bijna 15 jaar oud. Rust zacht Sereno!
Wandel maar lekker op de wolken samen met de opa baas!
Met Sereno gaat het de laatste dagen erg op en neer. Vanochtend om half 7 vond ik hem liggend in de keuken waar hij niet meer zelf overeind kon komen. Later ging het weer goed maar veel lopen doet hij niet en ook zijn eetlust is op de dag verschillend. Vanmiddag naar de dierenarts en nog een extra injectie gehaald in de hoop toch hem nog even wat sterker te krijgen maar hij gaat nu echt kwakkelen en het is nu echt serieus de vraag of het voor hem nog leuk genoeg is. Het was een drukke dag want vanochtend met auto naar garage omdat er wat problemen mee zijn. Om het op te lossen moest ik echter de auto achterlaten en dat wilde ik niet omdat ik echt met Sereno naar dierenarts wilde. Nu wordt auto dinsdagavond gehaald en het kan zijn pas vrijdag terug. Het is even niet anders.
Sowieso de laatste dagen heel druk want er was een leuke reactie voor Zani en die ook gemaild. Vandaag steeds kijken of er al antwoord terug is maar het blijft nog even spannend. Ook een opkikker is dat het delen van langzitter Noble op facebook ook een leuke reactie heeft opgeleverd. Vandaag deze familie gemaild en ook hier vol spanning afwachten. Het kan zijn dat de uitvalsproblematiek toch iets teveel voor dit gezin is maar het is in ieder geval geweldig dat hij gezien is en ze interesse hebben.
Tinka is de langst zittende opvanghond en als er eentje dus in aanmerking komt om als langzitter van de week in de schijnwerpers te staan is zij het wel. 
Tinka kreeg vandaag goed nieuws. De bloeduitslagen zijn binnen en die zijn heel prima; de leishmaniose is goed onder controle. Over half jaar herhalen en kijken of de medicatie kan stoppen.
Langzitter van deze week is Noble.
Noble is niet pikzwart maar heeft een bruine gloed in zijn (onder)vacht. Dat komt vast omdat het zo een gouden hond is! 
Noble kijkt vol verwachting uit naar een baasje die hem prachtig vindt zoals hij is.
Sereno was de hele nacht wakker en ik heb ook niet veel geslapen. Rond 23.30 overgeven maar verder onduidelijk wat hij wilde behalve knuffels krijgen. Buiten geplast en ook ontlasting is prima. Maar ik houd toch rekening met nierfalen want trek in eten heeft hij niet. Nu bij dag ligt hij te liggen/slapen binnen.
Net ondanks de warmte hem kort even aangelijnd om in de tuin nog even te plassen. Dat heeft hij gedaan. Nadien wilde hij binnen weer in zijn bench gaan liggen. Nog water in zijn bench aan hem aangeboden, maar dat wil hij niet. Dus ik laat hem maar verder rusten en hoop dat het een tijdelijk dipje is. Maar zelfs in een stukje frisse komkommer heeft Sereno geen trek. Oude Sereno is natuurlijk een hond van de dag en afgelopen week ging het wandelen al minder vlot al genoot hij zeker wel en wilde hij gister nog blij mee. Vandaag met de warmte niet gewandeld verder, maar Sereno zou het nu ook niet kunnen.
avond update: hij heeft net weer wat gegeten!
De slakken gunnen me geen sla en andijvie maar de komkommer in de kas doet het geweldig.Gelukkig zijn er de nodige liefhebbers die wel een komkommertje met mij willen delen. Zoals Noble.
Vandaag met Tinka naar de dierenarts. Het is 2 maanden na de kuur en tijd om te zien of de leish onder controle is. Dus urine opgevangen en meegebracht en Tinka liet weer braaf bloed afnemen voor de testen. Nu afwachten en hopen dat ze terug in de groene cijfers is beland. Volgende week zal de uitslag wel komen.
Noble valt uit aan de lijn en zoekt een baasje die hier mee aan de slag gaat. 
Noble gaat echter graag mee wandelen en springt tegenwoordig zo in de auto en mag op sommige rustige stukken inmiddels los lopen.
Noble is beste maatjes met zijn rode bal.
Ander soort ballen kunnen hem niet zo bekoren maar het rode balletje daar sjouwt hij liefst de hele dag mee rond. Dus als we Noble in ‘the picture’ zetten dan kunnen foto’s van hem met zijn rode bal natuurlijk niet ontbreken. 
Bij adoptie neemt hij zijn bal natuurlijk mee. Hij loopt er de hele dag op te kauwen dus met enige regelmaat moet de bal vervangen. Misschien moeten we een bal sponsor voor hem gaan zoeken.
Trouw maatje die wekenlang braaf op de dumpplek bleef wachten in de hoop dat zijn baasje terug kwam.Het asiel waar hij terecht kwam werd opgeheven en daarom dachten we hem 1,5 jaar geleden te helpen om hem naar Nederland te halen met het idee dat zo een leuke lieve herder wel snel een baasje kon vinden. Helaas nog altijd niet gelukt en daarom staat hij als Langzitter van de week extra in de schijnwerpers, want hij verdient het zo een thuis te vinden.
Langzitter van afgelopen week was Freek.
Helaas heeft het voor Freek geen huisje opgeleverd maar jullie weten nu wel allemaal hoe leuk Freek is!
Freek is een actieve boerenfoks maar muizen jagen dat is aan hem niet besteed.
Het voordeel van weinig jachtinstinct is dat hij probleemloos los kan waar we geen voetgangers tegen komen. Ander verkeer wordt genegeerd, zoals hier de boot in de vaart.
In de juiste omgeving zo makkelijk eigenlijk.
Freek moet wennen aan mensen en honden die hij niet kent. Het is dus niet zo dat Freek buitenhuis op een speelveld of losloop gebied met vreemde honden zal spelen. Hij heeft echt een eigen maatje nodig. Bij nieuwe opvanghonden in de roedel, zeker als ze groter zijn, moet hij een paar dagen wennen. Maar dan kan hij juist met de honden die net zo groot of groter dan hem zijn zo ontzettend leuk spelen. Hier nog een foto uit de oude doos met Noa samen. Wat hadden die twee een lol.
Vandaag was het schrikken voor Freek want bij het naar buiten rennen ontdekte hij iemand in de stoel buiten. Maar na de eerste bange blaf wist Freek het weer! Deze mevrouw kende ie; het is de koekjes oma!!!!Iemand die Freek ook een koekjes oma kan bieden?
Freek zijn oren houden van variatie en staan op verschillende standen. Een favoriet is duidelijk het ‘omgeklapte oor’. Meest doe ik zijn oren dan meteen weer goed en zet het niet op foto. Maar het is eigenlijk iets wat zo bij Freek hoort. Hij zoekt een baasje die geen voorkeur heeft voor staand of hangend (of zijwaarts) maar gewoon geniet van Freek zijn heerlijke wapperoren.
Ik heb een haat
liefde verhouding met het ‘feestboek’. Handig platform om de
honden te promoten maar tegelijk een heel oppervlakkig platform
waardoor reacties vaak impuls reacties zijn. Tegelijk een platform
waar je merkt hoe mensen met jou en je honden mee leven. Ook na
overlijden Sansa weer meteen zulke lieve hartverwarmende berichten.
En op de Esperanza Hoop voor Honden pagina als we hulp nodig hebben
voor donaties ivm medische kosten Brown en Vainilla en Tinka dan is
het geweldig als je ziet dat mensen zich betrokken voelen en we er
duidelijk niet alleen voor staan. Ik kijk dagelijks op facebook en
deel ook veel maar meest deel ik dan berichten van zoekgeraakte
honden, katten, mensen en meer. Schrijf zelden over mijn eigen honden
en te weinig over de opvangers. Esperanza Hoop voor Honden heeft een
pagina en daar zijn we afgelopen 2 jaar wel wat vaker op gaan posten
en je ziet toch wel dat veel mensen het eigenlijk graag volgen. Maar
ja wat als je enkel langzitters hebt, wordt het dan niet saai. Je
wilt niet steeds mekkeren dat het zo slecht loopt met de adopties in
Nederland. Dat is onderhand wel bekend.
Ik ben soms jaloers
als ik zie dat een “zielige’ hond binnen de kortste keren een
plekje vindt ondanks dat de hond oud is, medisch wat mankeert of een
rugzakje heeft. De hond is urgent en er staan dreigende woorden (op
facebook) zoals deadlines ivm
euthanasie of terugsturen naar het asiel in het buitenland. Behalve
dat bijna alle opvanghonden hier niet eens terug kunnen naar hun plek
van herkomst bv omdat hun vrouwtje is overleden of het asiel niet
meer bestaat, is dat ook niet iets wat voor mij goed voelt om te
roepen. Facebook nodigt toch al gauw uit tot impulsreacties en we
willen toch adoptanten die bewust een rescue hond adopteren. Sterker
nog hoe urgent een hond soms is we plaatsen niet om het plaatsen en
zijn kritisch want de hond moet goed zitten. Vaak zijn het honden die
door hun rugzakje echt behoefte hebben aan stabiliteit en je wilt
niet dat een hond binnen de kortste keren weer weg moet omdat men het
heeft onderschat of de hond er niet gelukkig is. We hebben honden met
het nodige in hun rugzak en ze verdienen een plek waar ze passen en
de verwachtingen realistisch zijn. Hierdoor krijgen we gelukkig maar
zelden honden terug van plaatsing. Maar helaas met maar liefst 7
langzitters die helaas over het hoofd worden gezien moeten we
misschien toch wat extra doen.
Komende weken maar
eens elke langzitter een week lang in het zonnetje gaan zetten. Hier
en daar. Hier op het blog en daar op het ‘feestboek’. Niet met
deadlines of moord of brand schreeuwend, maar met een positieve noot
of knipoog, want naast hun rugzak zijn er van elke hond zoveel
grappige leuke lieve details die in een advertentie tekst eigenlijk
meest onvermeld blijven. En dat is eigenlijk jammer want het maakt
elk van hen ook vaak weer speciaal. Freek staat al klaar voor de
aftrap!
En als we bij de oprit van de buren zijn aangekomen dan gaat de rem er op en wil hij terug. En tja hij weegt meer dan ik en is sterk dus lopen we dan maar weer huiswaarts. Thuisgekomen hem nog even lekker geborsteld iets wat hij heerlijk vindt.
Daarna gaat hij weer aan het werk. Waken dat is zijn taak vindt Darwin. Hij past goed op ons.
Moest ik nog steeds haar advertentie tekst aanpassen naar gewicht 15 kilo....... door tijdgebrek nog altijd niet gedaan. Gister opnieuw gewogen en nu is ze zelf 14,4kg. Streefgewicht is 14 kilo dat moeten we toch komende maand kunnen halen. Dan zou ze in een jaar tijd zo'n 12 kilo zijn afgevallen. Bijna de helft van haar gewicht. Belangrijk is nu vooral blijven bewegen en zo een mooiere taille en body opbouwen. Gelukkig wandelt ze graag. Ze had prompt ook een reactie maar dat was voor iemand die slecht ter been is en mee scharrelen aan de lijn naast de rollator. Een liefdevol huisje maar niet wat we voor Zani willen.
Ook deze tijd van het jaar is het genieten van alles wat in bloei staat. 
Zoals deze twee distelachtigen.
De kaardebol is van dichtbij echt prachtig.
En hoe mooi kleurt deze simpele zuring wel niet.
Vandaag is het 3 jaar geleden dat Tinka vanuit Spanje in de opvang kwam en 2 jaar geleden dat Freek als pupje van zo’n 4 maanden oud binnen huppelde. Twee pechvogels maar we geven het niet op om voor elk van hen een fijn passend plekje te vinden.
Vandaag kwamen Michiel en Dirkje langs. Dat vonden de honden wel gezellig. 
Zeker toen ze doorhadden dat we gingen wandelen.
Het was echter nat, heel nat!Toch hebben ze wel genoten geloof ik.
En ach er waren af en toe snoepjes als troost. 
En Lydia werd nog even extra afgedroogd met een zachte handdoek.
Sereno en Brown hadden met mij al eerder die ochtend in de velden gewandeld 
maar omdat ze op de lange wandeling niet mee waren kregen ze nog even een kort uitje langs de vaart.
Ook Kito was mee langs de straat en heeft ook nog stuk met Dirkje gelopen, maar daar helaas geen foto van door de regen. Wel deze foto die Dirkje van hem in de tuin maakte toen hij keek hoe ik in de kas wat komkommer voor de gasten aan het plukken was. Zodoende hebben Michiel en Dirkje toch weer even "feeling" met alle opvangers hier gehad en weer goed een beeld bij hen. Belangrijk als ze op huisbezoek gaan bij potentiele adoptanten.
