Hoewel volgens haar bloed flink ziek, is Tinka een bikkel en lijkt ze van de narcose ook geen last te hebben. Tijdens wandeling vangt ze en passant gewoon nog een muis en werkt die met smaak naar binnen. Sinds afgelopen dinsdagochtend heeft ze schone ogen waar eerst harde oogplakken steeds zaten de laatste tijd. Mogelijk door de problemen met de wortels van haar kiezen dat ze daardoor via haar oogvocht troep af voerde en nu die kiezen eruit zijn en ze antibiotica kreeg dat dat hersteld is.
Tinka heeft gisteravond de laatste antibiotica gehad. Elke ochtend heb ik haar probiotica gegeven omdat door antibiotica haar darmbalans verstoord kan raken en gelukkig is haar ontlasting goed gebleven. Ze had een plekje op haar kont en die geneest ook meteen mooi.
Afgelopen maandag kwam de dierenartsrekening van bijna 1000 euro, een verdubbeling door alle aanvullende bloedtesten. De uitslag die dinsdagmiddag binnenkwam was meteen de diagnose; Tinka heeft leishmania. Niet leuk maar was het geen leish geweest had het nog een hele puzzel geweest en heb je het over moeilijk te behandelen ziektes zoals auto immunziektes. Leish is in zijn algemeenheid gelukkig goed te behandelen maar ze heeft een hoge titer en daarom wel een goede stootkuur nodig. Om te bepalen welke kuur moest ik nog even haar urine laten testen. Meteen woensdag weggebracht en inmiddels ook al uitslag. Helaas een te hoog UPC waarde (haar nieren lekken eiwitten in de urine) waardoor de voorkeurskuur glucantime afviel en we gaan voor de 2e keuze en dat is Milteforan. Dat is vrijdag meteen doorgegeven en besteld. Gelukkig had ik nog allopurinol reserve in huis voor Brown dus ik kon al starten met de allopurinol.
Ondertussen flink aan het lezen op o.a
https://leishmania.nl/ en alles aan het voorbereiden. Ze is nu nog vrolijk en actief maar op deze kuur zal ze vermoedelijk wel even flink kunnen dippen.
Voor Esperanza ook schrikken. Met de urine test erbij is nu al euro 1000 uitgegeven en dan is de behandeling nog niet eens begonnen. Een flinke bres dus in de noodpot. We hebben samenwerkende dierenclubs gevraagd en mogen mee doen met de mei actie. Bij ophalen euro 500 krijgen we euro 250 erbij. Ideaal hopen we echter minimaal euro 2500 op te halen aangezien er straks ook nog weer herhalingsbloedtesten gedaan moeten worden om te zien of de kuur is aangeslagen. En nu Brown er nog zit, zal ook daar straks weer een bloedtest gedaan moeten worden om te kijken of ze nog steeds zonder allopurinol mag blijven. Hoewel de actie officieel pas 17 mei start mogen we wel al gewoon beginnen met donaties vragen. Dit opdat er thans al hoge rekeningen liggen.
Tinka is vandaag jarig. Ze is 9 jaar geworden. Vanochtend vond ik voor het eerst haar tandvlees wat bleekjes. Niet vreemd gezien de bloedarmoede die ze heeft. Samen met de Ranjaclub Sereno en Sansa hebben we heerlijk gewandeld maar wel wat rustiger aan qua afstand. Sereno kan ook niet lang lopen. Inmiddels ziet haar tandvlees er weer goed uit. Ze heeft verder extra lekkers gehad natuurlijk.
Tinka heeft geen typische huidwondjes aan oren of kale ringen om haar ogen zoals typisch voor leish, maar het is niet uit te sluiten dat de huidplekjes die met hulp van hypoallergeen voer tot rust gekomen zijn, toch door de actieve leishmaniose veroorzaakt zijn. Daar haar nierwaardes niet goed maar ook niet heel slecht zijn en ze nu steeds mooie ontlasting heeft wil ik haar voeding nu niet wijzigen naar een nierdieet, maar doorgaan met dit goede kwaliteit hypoallergeen voer. Het was echter wel bijna op. Zo een zak is inmiddels al euro 100 geworden maar met wat speurwerk vond ik een site die het nog voor de oude prijs van euro 80 levert. Dus meteen besteld en dat komt volgende week ook binnen.
Hallo daar! 
Even jouw aandacht trekken want ik word nog altijd niet gezien. Ik ben Lydia en verblijf in opvang in Nederland en ik heb iets heel waardevols te bieden. Liefde! Met wie kan ik mijn waardevolle laatste seniorentijd doorbrengen? Mijn tijd is kostbaar en ik snak dan ook naar een fijn eigen thuis waar men snapt dat mijn lijf geleden heeft onder een zwaar Spaans verleden maar dat ik graag wandel en geniet van aaitjes en aandacht en eten. Aan mijn opvangvrouwtje Maureen heb ik niets. Die kwam vandaag enkel met de nagelknipper aanzetten. Zucht.
Eerst nog wat regen,
maar toen brak de zon door.
En in de middag liep ik een rondje tuin met een blij lentegevoel. 
Volgens de weersvoorspelling komen er heerlijke lente dagen aan.
Ik heb daar zo naar uitgekeken!
Limon zijn vrouwtje bericht dat zij er samen ook weer op uit zijn. Hij heeft vast net zo uitgekeken naar de lente.
Vandaag weer naar de dierenarts. Tinka liep dit keer niet zo maar mee naar binnen, maar zette zich schrap bij de deur. Gelukkig later toch weer braaf op de tafel wat bloed doneren voor alweer een test. De Milteforan was binnen, dus vanavond meteen begonnen. Nuja meteen........................ 
Ik geef toe ik ben zo iemand die al regelmatig ruzie heeft met kindersluitingen openen, maar dit was wel even hopeloos. Gebruiksaanwijzing goed gevolgd, maar er zat ergens een dingetje wat klem. Uiteindelijk met wat extra duwen gelukt het vrij te krijgen waardoor het systeem werkte en ik na een uur eindelijk Tinka ook haar bak eten kon geven met de medicatie erin. Mijn eigen eten was ondertussen al lang klaar en koud geworden. Pff.... Maar het doseersysteem is nu wel goed, dus ik verwacht komende 27 dagen geen problemen met het spuitje vullen.Nu afwachten hoe het gaat vallen want het is een bijtend middel. Ik heb het nu in blikvoer verstopt maar ga speciale voerbommetjes maken om de vloeistof in te stoppen en zo te voorkomen dat haar bek, slokdarm etc aantast. Evengoed komt het in de maag en moet je er rekening mee houden dat ze er misselijk op kan worden. Tegen het braken heb ik medicatie, maar blijft dat het lastig zal zijn om een hond die geen trek heeft toch de medicatie (die juist met eten gegeven moet worden) in te laten nemen. Normaal worden deze kuren al in Spanje toegediend maar nu dus hier er mee aan de slag.
Duimen dat de behandeling goed aanslaat, maar Tinka zal dus na de behandelingen wel weer opnieuw voor bloedafname moeten. Dat is helaas niet anders. Hopelijk heeft het boswandelingetje erna toch een beetje het leed verzacht en krijg ik haar de volgende keer weer naar binnen in de praktijk. 
Vandaag weer Liam spam gehad. 
Heel veel foto's en verhalen. Dat is zo genieten.
Wat heeft Liam (voorheen Cognac) het toch heerlijk samen met zijn maatjes.
Alleen zijn is nog altijd niet zijn ding, zelfs een half uur bij de baas blijven is al moeilijk; hij is liefst de hele dag bij het vrouwtje.
Maar gelukkig mag hij mee naar het werk. Daar neemt Liam zijn taak serieus en doet wonderen voor de demente bejaarde clienten. Onlangs haalde het vrouwtje er een diploma bij en werd er gesolliciteerd op een andere werkplek. Voor het eerst dat vrouwtje met hond naar een solliciatiegesprek ging, maar in dit geval was het van belang opdat Liam ook daar in de toekomst mee zal mogen. Ze mocht samen met Liam meelopen en meekijken en zo aanvoelen of Liam daar ook weer op zijn plek zal zijn. Die vond het gezellig en zowel de bewoners als de nieuwe collega's waren enthousiast hem te ontmoeten. Volgende maand gaan ze daar beginnen. Ongetwijfeld zullen de collega's en bewoners van de huidige werkplek hem ontzettend gaan missen. 
Verder zijn er naast gewone wandelingen ook regelmatig uitjes naar de dierentuin geweest 
en het tuincentrum. En naar de dierenarts die tevreden was. Ondanks zijn breuken doet Liam het goed en hopelijk kan hij nog vele jaren zo genieten. Het blijft mooi te lezen wat hij voor de clienten steeds maar weer betekent. Wat kan een rescue hondje toch bijzonder zijn. Voor de ene persoon is zo een krakkemikkig hondje een afknapper of de rugzak met verlatingsangst geen optie. Maar op de juiste plek is het juist een manneke die harten veroverd en zoveel te geven heeft. 
En we hebben nog een jarige!
Darwin is vandaag 6 jaar oud geworden. 
Darwin doe je een groot plezier met een eierdoos.
Lekker snoepen van de inhoud. Natuurlijk ook veel knuffels gehad. Vrouwtje was vandaag verder druk. Het was eindelijk droog en door de wind was het gras en het veldje en boomgaard ook goed droog gewaaid. Dus voor en achter het hoge gras gemaaid. Verder werd er voer geleverd en dat weer opgeruimd. Nu nog even laatste wasgoed opruimen want ook dat gaat door. 
Sereno lijkt helaas nog steeds geen baat van de prikken te hebben. Hij kan niet meer zelf in de auto springen en ook op de bank gaat moeizaam. De zachte manden waren vaak bezet en voldoen ook wat minder. Gelukkig hebben we van mijn broer zijn overleden hond Troy een mooie stretcher geërfd. 
Lydia bemoeit zich graag overal mee dus ze kreeg als taak de gebruiksaanwijzing te lezen.
Ze stond er op het matras te testen.
En weigerde vervolgens te vertrekken.
Bekijk het maar vond Lydia. Dit lag veel te lekker.
Was ze er toch eens een paar tellen af dan lagen er al weer andere honden op.
Maar inmiddels heeft Sereno ook kunnen genieten. Ik ben blij dat hij zo heerlijk kan liggen.
Lieve Zani is vandaag 10 jaar oud geworden. Oud?
Met de 10 kilo eraf inmiddels terug in goede conditie dus we gingen saampies een lange verjaardagswandeling maken.Twee uur gezellig op pad! Aan einde wandeling nog vrolijk en staart in de krul.
Sommige stukken waren wel even een uitdaging zoals hier. Maar halverwege het filmpje zie je 1 van de mooie uitzichtpunten en dan snap je wel dat het de moeite waard is. 
Ik had meer moeite met de natte modderplasjes te omzeilen dan Zani die er vaak zo doorheen loopt. 
Ach het heeft zo zijn charme. Gelukkig de meeste stukken goed begaanbaar. 
Door mijn artroseklachten was het lang geleden dat ik zo lange wandeling maakte dus trots dat het weer lukte. Erna moe, maar tevreden. 
Voor Noble was er serieus interesse en het klonk in eerste instantie ook heel goed. Maar uiteindelijk toch moeten besluiten om verder te zoeken voor Noble. Mevrouw die op sommige dagen alleen voor Noble moet zorgen is kwetsbaar en hoewel Noble al veel rustiger is geworden is dat toch even een stap te ver voor dit gezin en hebben we het helaas moeten afraden. 
Dus voorlopig ga ik nog maar even door met balletje gooien. 
Al blijven we natuurlijk ijverig verder zoeken voor een baasje voor deze schat.
Zaterdag hadden we bezoek van Debbie met haar honden Tania en Juci.
Lydia wist weer iemand volledig in te palmen. Helaas is Debbie niet op zoek naar een hond erbij. Ze heeft juist een langzittend opvanghondje voor wie een passend thuis wordt gezocht.
Juci is een leuk roemeens meisje van 3 jaar oud dat echter angstig is voor mensen die ze niet kent. Dus ook voor mij. 
Ook al die honden hier was wel even wennen.
Ik kan hier wel doorheen kijken maar helaas veel potentiele adoptanten niet. 
Gelukkig is ze door vrouwen met snoep te paaien dus ik zag al snel een opgewekt hondje. 
Een trouw hondje die haar opvangvrouwtje op de voet volgt en veel contact met haar maakt. Van mij nam ze snoep aan. Aaien had misschien gekund, maar heb ik niet geprobeerd want doel was de ervaring zo positief te houden. Het was zo al spannend zat.
Hoewel Juci dus heel aanhankelijk naar vrouwen kan zijn, heeft ze in mannen weinig vertrouwen. Helaas ook niet in de jong volwassen zonen van Debbie die thuis dus door middel van hekjes hun benen veilig houden. Die hebben geduld en een lange adem, maar eens per jaar wil de familie even een weekje samen opladen op Terschelling in een klein huisje. Juci mocht vorig jaar naar een lieve oppas, waar ze al had proefgedraaid, maar wist daar vorig jaar toch te ontsnappen tot ieders grote schrik. Nu dus dit jaar aan mij de eer om straks eind mei een weekje op Juci te passen, tenzij ze een adoptiehuisje vindt want dat blijft natuurlijk de bedoeling. Het ideale huisje lijkt er eentje zonder mannen. Dus 1 of 2 vrouwen met een hart voor rescue honden met een rugzak. Want hoewel Juci al als 2 maands pup uit een dodingstation gered is, blijken haar trauma's dieper te liggen dan vooraf gedacht en verwacht. Honden dat is echter geen enkel probleem. Als ze ze niet kent moet ze wel even wennen, logisch zeker als je inene een Darwin voor je neus aantreft maar op zich spreekt ze de hondentaal goed en hier zag ik ook hoe ze zich aan Tania optrok. Ze heeft bij Debbie verder gewoon geleerd aan de lijn te lopen etc en loopt zelfs inmiddels op rustige plekken ook los. Maar hier zo even logeren en dan gewoon de eerste dagen geen druk van handling van het intuigen en aanlijnen en aan de straat mee hoeven wandelen lijkt fijner. Hopelijk dus geen hondje die op zoek gaat naar haar vrouwtje maar die zich er bij neer legt dat ze hier een weekje zal moeten zijn. Het zal best even moeilijk zijn zonder haar vrouwtje en haar vaste hondenmaatje. Het is even niet anders maar hopelijk vindt Juci het straks toch ook wel leuk hier. En wie weet kan ik dan na een paar dagen ook nog wat leuke foto's en filmpjes van een spelende vrolijke Juci maken wat haar kan helpen bij het vinden van adoptanten. Want ook dit schatje verdient een eigen thuis. 
