einde maand

Het vriest in de nachten maar de zon geeft lente in de tuin. Geen adopties deze maand gehad, wel zijn de nieuwe honden aangekomen en die zitten er allemaal extra bij. Ook nog belhamels dus ik ben te druk om ze ter adoptie te zetten. Dit moet toch wel dus komende dagen maar af en toe de honden vast zodat ik even rustig achter mijn pc de vele leuke foto's kan uitzoeken en teksten kan schrijven en advertenties kan zetten. Hopelijk komen er snel nog de nodige adopties want in maart wordt er ook weer een renovatie klus gedaan waarbij een muur in de huiskamer moet worden verstevigd en de honden even drie dagen niet in de huiskamer en keuken kunnen. Dat is met volle bak al de vraag van waar laat ik al die honden achter maar met extra honden in de opvang wordt dat toch wel een probleem. Wel kwam het verdrietige nieuws dat Siggy is overleden. De oude lieverd van de toekomstige baasjes van Snoopy. Heel verdrietig en een groot gemis. Maar het betekent wel dat Snoopy 12 maart wordt opgehaald door zijn nieuwe baasjes en na bijna 3 jaar hier dan eindelijk een huisje zal hebben gevonden. We gaan er vanuit tenminste dat 3 maal scheepsrecht is en zijn overtuigd dat deze mensen het geduld hebben om hem te leren kennen en te begrijpen.

uitslagen dierenarts

Brown haar leishmaniose is 9,3 wat in het grijze tussengebied ligt dus dat is goed nieuws. De algemene bloedwaardes waren beter maar nog niet goed. Bloedplaatjes wat weinig en onder microscoop wat grote afwijkende cellen gezien. Specialist heeft er naar gekeken maar het zijn ontstekingscellen en gelukkig geen kanker. Kan door leish nog zijn maar vermoedelijk eerder van de tepelontsteking. De antibioticakuur heeft iets geholpen maar het is niet weg. Dat was ook niet de verwachting. Op zich mag de antibioticakuur wel verlengd maar probleem is dat Brown overgaf op de pillen en dan gooit ze dus ook daarnaast de allopurinol eruit. De antibiotica kan het ook niet in zijn geheel weg nemen en het advies om op termijn de tepellijsten met de cystes te verwijderen blijft staan. Dus de antibiotikuur is verder gestopt en we gaan door met de allopurinol en dan al over 3 maanden weer bloed te controleren ipv over een half jaar pas. Omdat ze er toch bijna lijkt te zijn qua leishtiterwaarde en de bloedwaardes wel de juiste kant op gaan. Dan zou ze naar verwachting sterk genoeg zijn om de toch wel grote ingrepen te ondergaan van het verwijderen van de tepellijsten. Hopelijk kan dit in alle rust bij nieuwe baasjes want dat zou voor haar herstel veel beter zijn. Ze is zo leuk en gezellig maar helaas wordt ze nog niet gezien.Dan Smile. Smile haar leishtiter is 32. Bij haar lastig vergelijken omdat ze in Spanje heel andere referentie waardes hebben maar dan is er in ieder geval voor Nederland vergelijk met een volgende controle over een half jaar mogelijk. Haar bloedbeeld was in Spanje heel goed op enkele 1 minieme verwaarloosbare verhoging van de hemocriet die 56 was ipv max 55. Echter nu ipv gedaald tegen verwachting in gestegen naar 58. Nog steeds een minimale verhoging maar toch reden om aan te nemen dat de leishmaniose nog actief is en nog een half jaar door te gaan met medicatie. Dan weer checken en hopelijk alles goed. Ze zit prachtig in haar velletje dus geen enkel zorgen over haar gezondheid verder.

Rust zacht Rafa!

Afgelopen donderdag kwamen Michiel en Dirkje langs om spullen te brengen, de nieuwe honden te ontmoeten en vuilniszakken met vieze kleden naar grof vuil te brengen. Ik was even naar de wc. Normaal geen probleem want hun komst wordt normaal aangekondigd door een blij blaffende Rafa bij de poort. Rafa die hier al jaren kind aan huis is en altijd nieuwsgierig was naar de nieuwe honden. Die samen met zijn broertje Niki hier heel wat gelogeerd ook heeft.Dit keer was het stil. Nadat 5 jaar geleden zijn broertje Niki overleed is 2 weken geleden Rafa in zijn mandje heel rustig weggegleden. Een mooie dood maar wat een groot gemis. Rust zacht Rafa!​Foto's uit de oude doos brengen prachtige herinneringen aan dit aandoenlijke manneke en zijn broertje Niki terug. Nu zijn ze weer samen achter de regenboogbrug. Baasjes Michiel en Dirkje heel veel sterkte. Ook ik mis hem. Hij hoorde er zo bij.

Het transport is vertrokken

Het is prachtig weer geweest deze week en de honden hebben heerlijk in de tuin gespeeld en ik heb wat kunnen wieden en deel kuilen weer kunnen dichten. Nog niet alle gaten gedicht maar het was lekker zo even te rommelen. In het asiel te Fuentevaqueros klinken al sloopgeluiden dus het is fijn dat de honden nu vertrokken zijn.Het transport wordt aangevuld met honden van het Sierra Nevada asiel waaronder deze prachtige dame waarvan we vanuit gaan dat ze snel kan plaatsen.Darwin komt uit het asiel te Fuentevaqueros en zit in ieder geval veilig hier bij de Ranjaclub. Daar ben ik blij om. Ondertussen is er ook beweging gekomen vanuit de gemeente na het facebookbericht van Conny wat vanuit de gemeenschap toch druk opleverde richting de gemeente. Conny kreeg een uitnodiging en had direct na elkaar 2 afspraken bij de gemeente. De eerste was met de architect en een dame van de gemeente. Conny kon daar niets negatiefs over zeggen anders dat de voorkeur van de architect om alles steriel wit te maken niet haar smaak is😎. Maar wat er volgens planning gaat komen is enkel geweldig! Alle adviezen zijn opgevolgd en werkelijke alle wensen op het wensenlijstje ingewilligd. De dame van de gemeente was wat zuur want ze vond dat Conny haar had moeten benaderen ipv haar baas en de facebook publicatie. Waarop Conny aangaf dat ze in september al gemaild had. Telefonisch via de gemeente was de dame niet bereikbaar en andere manieren dan in contact komen dan via de mail leek er niet te zijn. Dus ze had gemaild. Ze kon het aantonen. Bleek het niet het juiste email adres te zijn. Conny stomverbaasd want dit mail adres stond en staat nog altijd op de site van de gemeente dus heel wat mensen die deze afdeling mailen zullen nooit antwoord krijgen. Tja en toen er geen antwoord kwam had ze een treetje hoger iemand gemaild in December. Ze zouden immers al in september begonnen zijn met de bouw. Antwoord van de dame was dat Conny moest begrijpen dat omdat er zoveel van haar inbreng in verwerkt moest worden dat de architecte en de gemeente meer tijd nodig had gehad en dus zelf nu pas alles rond hadden. De 2e ontmoeting was dus met de gedeputeerde en iemand anders van de gemeente en ook nog de dame die ze dus al gesproken had. De kostenraming was rond en toegekend en de vervolgstappen zouden nu gezet worden ivm vergunningen en aanbesteding. Ze verwachten over 4 maanden met de bouw te beginnen. Iedereen keek trots naar Conny die niet zo blij keek. Ze gaf aan dat ze nu al 8 maanden geen dieren kon opnemen. In begin nog wat adopties had maar nadien niet meer. Geen vrijwilligers, geen donaties omdat mensen denken dat asiel is immers dicht. De adopties van honden die goed plaatsbaar zijn en vlot doorgaan die zorgen er voor dat er geld beschikbaar is om de niet plaatsbare honden (vanwege gedrag maar ook de inbeslagname honden die al meer dan 2 jaar op de rechtzaak wachten) konden eten en medische verzorging kunnen krijgen. En dat potje is al heel lang leeg. Nog 4 maanden dicht zou ze niet redden. Plus tja wanneer was de bouw klaar en kon ze terug. Nou de bouw ging 6 tot 12 maanden duren.......... Dus mogelijk zou Conny dus gewoon een jaar onderdak moeten vinden voor de overgebleven honden. En wie gaat dat betalen? Kortom er komt een prachtig asiel maar Conny heeft nog geen idee hoe ze het als rescue 2 jaar zonder opname van honden zou moeten "overleven". Plus het is toch verschrikkelijk dat je al 2 jaar niet kunt helpen met de honden en katten in de gemeente. Ze heeft nu toch besloten even wat sociale open honden die uit een dodingstation zijn gered op te nemen zodat ze even mensen kan laten zien dat het asiel nog bestaat. Behalve dat ze natuurlijk snel in Spanje zelf baasjes voor deze honden hoopt te vinden, hoopt ze ook dat de langzitters weer gezien worden en dat mensen weer het asiel op facebook voorbij zien komen en er financiele steun komt. Het is afwachten. Vanuit Nederland kunnen we als kleine stichting weinig betekenen. Conny is in ieder geval dankbaar dat we deze 4 honden een kans geven en ze weg kunnen. Morgen komen ze aan dus komende tijd zal het wel weer even knetterdruk gaan worden. Gelukkig krijg ik van diverse kanten hulp.

naar de dierenarts

Vorige week was Brown al het haassie...Vandaag was arme Smile aan de beurt. Ze vond het erg spannend maar onderging alles braaf. Beide honden zijn positief getest geweest op leishmaniose maar tonen geen ziekteverschijnselen. Ondanks de hoge leishwaarde was het algemeen bloedbeeld van Smile eigenlijk perfect. In overleg wordt nu naast de leishwaarde bepaling ook een paar algemene bloedwaardes opnieuw gecheckt opdat we weten of het nog steeds goed met de orgaanfuncties gaat, maar we hebben goede hoop dat alles weer in de groene vinkjes zal zitten.  Het algemene bloedbeeld van Brown in Spanje liet wel wat rode streepjes zien en daarom zijn beide testen herhaald. Hopelijk voor haar nu de rode streepjes naar groene vinkjes. Ook had ik ontdekt dat Brown tepelontstekingen had, waarvoor ze nu een antibioticakuur heeft gekregen. Verder is Brown nog steeds niet zindelijk. Ze poept nu eindelijk wel keurig buiten maar ondanks dat ze zich zelfs aan de straat prima ontlast kan ze ook op haar gemakkie in huis (liefst in de loop of op de schuine vloer net voor een bench) op de hurken gaan. Vooraf aan het dierenarts bezoek daarom met haar aan de lijn en met soeplepel op pad geweest en ik kwam dus ook met doosje ochtendurine in de praktijk. Gelukkig zag de urine er prima uit en geen blaasontsteking, bloed of suiker of zo. Ze zal met wat geduld en wat vaker uit prima zindelijk kunnen worden. Helaas kan ik te weinig met de honden wandelen maar bij een baasje die gewoon meermaals per dag haar uitlaat komt het ongetwijfeld heel snel goed. Vond zachtaardige Smile het maar spannend en hield zich laag......Brown liep opgewekt kwispelend rond en de dierenarts vond haar super leuk en snapte niet dat dit blije ei nog geen huisje had. In de loop van de week zal er wel uitslag komen van beide honden. Nu nog leuke baasjes voor beiden.

Snoopy gereserveerd

Vorig jaar kwam er een mail voor Snoopy. Mensen die al heel lang naar hem keken en tegen elkaar gezegd hadden als ons oudje er niet meer is dan zouden we Snoopy toch hier heel gelukkig kunnen gaan maken. Hun oudje zat in zijn laatste fase maar was er nog. Maar na Snoopy zijn 7e verjaardag dachten ze laten we in ieder geval vast mailen dan weten de mensen achter Snoopy wel dat er in basis in de toekomst mogelijk een mandje voor hem is. Gaven zelf al aan van we mailen maar we snappen dat jullie verder Snoopy niet zullen vast houden. We hebben heel rustig informatie uitgewisseld en het lijkt echt goud voor Snoopy. Echter oude Siggy van wie ze toch echt dachten dat ie het nieuwe jaar niet zou halen krabbelt steeds weer uit een dal op. En tja logisch zolang Siggy nog kwaliteit van leven heeft dan is het natuurlijk voor de baasjes enkel fijn want ze houden veel van Siggy en genieten van hem. Inmiddels is het februari en hebben we toch besloten bij uitzondering verder te gaan in de procedure. Dus huisbezoek en kennismaking. Alles enkel positief. Normaal is het zo dat we geen honden vast houden omdat het gewoon niet in belang van de hond zelf is. Maar Snoopy zit hier in mei straks 3 jaar en weet onderhand niet beter. Als het dan iets langer duurt maar wel goud is..... we hebben besloten bij uitzondering om Snoopy voor deze mensen te reserveren en uit de advertenties te halen en niet verder te zoeken. Hoewel hij moet wachten geeft het bij mij rust. Hij mag hier nog even met kippie spelen. En Siggy die in reserve tijd zit mag nog even lekker van zijn 9e leven genieten bij zijn baasjes. Alle partijen rust. Ik zal hem straks ontzettend gaan missen maar ik ben ook heel blij voor Snoopy. Snoopy komt tzt landelijk te wonen op 1 minuut van een heerlijk wandelbos. Bij baasjes die snappen dat als hij bijt of dreigt te bijten dat het niet aan het hondje ligt maar aan de mensen die zijn stressemmertje te vol hebben laten worden of die een situatie niet goed aan gepakt hebben. Ze hebben ruime ervaring in deze met dergelijke honden en leggen het nooit bij de hond neer. En dat is erg fijn want Snoopy is beslist geen rothondje en beslist geen onbetrouwbaar hondje. Maar je moet wel hem kunnen lezen. Dat is ongetwijfeld een proces maar ik heb er alle vertrouwen in dat deze mensen dat kunnen en hem een heerlijke 2e helft van zijn leven bij hen wacht.

Rebecca oefent landelijk aan de lijn.

Rebecca is zo een schatje. Ligt goed in de roedel en is naar mij aanhankelijk. Toch heeft ze in al die maanden slechts 1 reactie gehad. Ze is een projectje als het gaat om het aan de lijn leren lopenen. Vandaag voor het eerst mee naar achter naar fietspad in de hoop dat ze misschien aan een lange lijn kon lopen en door meer bewegingsvrijheid beter mee kon lopen. Echter dat bleek toch nog een stap te ver en ze heeft drie dubbel gezekerd mee gelopen. Toch deed ze het niet slecht. Ze snuffelde hier en daar en hoewel ze niet zal plassen of snoep aan zal nemen liep ze redelijk mee. Toen ze echter halverwege de ganzen hoorde vond ze het spannend en stagneerde het en ben ik rustig terug gelopen. Geen fietsers op het fietspad dus echt een heel rustig beginnetje voor haar met de hulp van Sereno. Die vond het maar een kort stukkie maar dat heb ik goed gemaakt met het super lekkere snoep wat ik mee had voor Rebecca maar die te spannend vond om aan te nemen. Ook de auto vindt Rebecca nog erg eng maar bij thuiskomst bleek ze de snoepjes die ik in haar benchje gelegd had wel opgegeten te hebben. Maar omdat elke vreemde omgeving zo spannend is voor haar associeert ze het auto rijden nog niet met leuke dingen gaan doen. Ze zoekt echt geduldige baasjes die een andere hond reeds hebben maar liever geen heel grote roedel want dan sneeuwt ze weer onder.​Ze kan hier super leuk spelen met Freek trouwens.

Kiwi loslopen oefenen

Vanochtend Kiwi mee op fietspad maar ze ging vlak na het filmpje de sloot in en kwam er aan andere kant uit. Brr koud en genant en rollen in het akkerland en nee ze wilde niet zelfde weg terug. Veel te koud. Dus teruggelopen naar auto en gelukkig volgde ze aan de andere kant van de sloot en kon ik haar toen de sloot eindigde bij de ingang van het land waar ook mijn auto stond weer bij me krijgen. Opvallend is dat ze in het bos nerveus mee loopt maar zo in de velden dus heel blij. Auto zelf is wel vreemd voor haar.

Freek 11 maanden

Echt onbegrijpelijk. Al niet te bevatten dat een pup van 4 maanden niet snel plaatst. Maar inmiddels is dat pupje vandaag alweer 11 maanden oud geworden.  Okay hij heeft een rugzak en past niet overal maar het is echt soms wat frustrerend hoe slecht de plaatsingen gaan. Het was echter vandaag prachtig weer en we zijn lekker even gaan wandelen samen.Blijf mee uitkijken voor een huisje voor Freek. Het kan toch niet zo zijn dat hij straks zijn verjaardag hier moet vieren?

Linda kreeg bezoek

Afgelopen woensdag had Linda bezoek. Dat is best wel bijzonder. Want waar bezoekers een imposante Darwin vaak wel ontmoeten, zet ik kleine schattige Linda apart als er bezoek komt. Linda was in 2011 met de beste bedoelingen direct uit Roemenie geadopteerd. Maar de leefsituatie was voor een getraumatiseerd hondje als Linda niet passend en ze kwam binnen enkele dagen naar hier. Ze is gebleven want Linda is geen adopteerbaar hondje. Ze is niet zindelijk, wandelt niet en vindt bezoek om op te vreten😋Maar de adoptante van toen heeft altijd een plekje in haar hart gehouden voor haar. Daarom, nu Linda 15 jaar oud is, toch nog een keertje een bezoekje. Linda herkende haar vermoedelijk niet maar vond de energie die er hing denk ik wel prettig want ze ging enthousiast en vol vertrouwen het snuffelkleed langs voor snoepjes. Met wat beleid werd het voor zowel Linda als de bezoekster toch een leuk bezoekje.