Na de fijne adopties van Oskar en Ravi helaas verder geen mandjes meer gevonden. Op een enkele reactie na is het rustig. Sinds gister is het knallen hier begonnen en dat vinden de meeste honden toch maar niks. Blij met de grote tuin waar ze in uit kunnen maar helaas nu extra veel plas en poep in huis van honden die helemaal niet naar buiten durven. Toch is het vergeleken de steden hier relatief rustig. Nog even volhouden tot het geknal in het nieuwe jaar voorbij is. Vandaag waren Michiel en Dirkje onverwacht druk bezig voor Mandy. Vlak voor kerst was aangegeven dat Mandy voor herplaatsing moest. Later mocht ze toch weer blijven maar haar vuurwerkangst werd de adoptanten toch te veel en vandaag moest er met spoed een noodplek gevonden worden. Ze hebben stad en land afgebeld en het is gelukt om voor Mandy een opvangplekje te vinden bij een ervaren opvang met kennis van het ras.
Hier nog even doorbijten voor sommige honden, maar ik ga er vanuit dat het dan 1 januari weer voorbij is. Hopelijk wordt het dan mooi weer en gaan mensen lekker er op uit een frisse neus halen en beslissen ze ook weer te gaan kijken naar een adoptie hond. Nu hebben we niet de meest breed plaatsbare honden maar ik hoop van harte dat er toch nog wat passende reacties gaan komen binnenkort.Ook omdat deze 4 honden naar Nederland zouden komen en nog steeds wachten in het asiel te Fuentevaqueros. En beloofd is beloofd. We zouden met deze 4 ook helpen. Het asiel moest dicht en leeg vanwege de grote renovatie. In oktober zou het gaan gebeuren maar er gebeurde niets. Op zich toen fijn want Conny was een maand uit de running door haar kanker behandelingen en herstel daarvan en het was al zo hectisch. Voor mij ook fijn want ik hoopte in ieder geval Ravi eerst te plaatsen. Maar begrijpelijk werd Conny toch onrustig want ze kan immers al maanden geen hond opnemen en pas als de renovatie klaar is en de inschrijving geweest is kan ze terug en dat daar gaat ook langere tijd overheen. Dus vlak voor de kerst is ze toch maar gaan informeren. Er werd eerst met schouderophalen gereageerd door de gemeente maar deze week kreeg ze bericht dat de renovatie in Februari 2023 toch echt van start gaat. Dat betekent dat dus eind januari de 4 overgebleven gereserveerde honden toch echt moeten reizen. We gaan ons best voor ze doen. En nu eerst nog ons best doen voor de huidige opvanghonden in de hoop dat het begin van het jaar goed start met fijne huisjes.
Nara 
Kiwi
Smile
Rebecca
Freek
Snoopy
Tinka
Brown
Bryan
Brown, vrolijk en opgewekt. Zeker niet ziek maar wel heeft ze af en toe last van haar blaas als bijwerking van de allopurinol. 5 dagen cranberry capsules doet dan wonderen. Het was echter bijna op en toen ik van twee kanten wat geld gedoneerd kreeg kon ik mooi weer bijkopen en ook probiotica waar de bodem van in zicht kwam. Heb eens een andere merk gekocht. Met toevoegingen. 
Bleek ik zelfs nog wat extra donatie te krijgen dus hup snel nog even de speelbotten van kong toegevoegd. Eentje was meegegaan met Ravi en eentje was gesneuveld in de sterke kaken van Bryan. Geen bot meer op voorraad. Enkel speeltjes die te snel stuk gaan om zo te hebben liggen. Geen leververtraging dus gister besteld en vandaag bezorgd. Dus nu weer voorraad. Dank dank dank!
Wat boften we vandaag toch weer met leuke kaarten, maar onder deze kaart zat een heel kerstpakket. Ditmaal het bazinnetje van Rowena en Markus. Wat ontzettend lief!!!
Hondenkoekjes (eerste pak al in gebruik genomen), pate om de medicatie voor Brown en Smile in te stoppen. Zachte sticks die handig kunnen zijn om honden die bang zijn voor bezoek te paaien. Zelfs het opvangvrouwtje werd verwend met lekkers.
Vandaag verdrietig nieuws dat voor Mandy een ander huisje gezocht moet worden. Ze was vanuit opvang Janna geplaatst maar ze blijkt gewoon te sterk voor de adoptanten. En waar ze bij Janna nog los kon lopen, gaat ze bij de adoptanten er lekker een uurtje vandoor het bos in of kilometers akker over. Dat zelfstandige zit in het rastype en tja pubers hebben periodes met bananen in de oren maar een hond die wegloopt dat is natuurlijk niet de bedoeling. Daarbij thuis ook stress want de katten van de adoptanten zitten bang op zolder. Helaas geen opvangplek die haar kan hebben dus maar de afgelopen uren gaan adverteren in de hoop dat er iemand haar een fijn thuis kan bieden. Want het is verder zo een leuke hond. Maar helaas zit ik fysiek nog teveel in de lappenmand om haar tijdelijk op te vangen. 
Voor de voordeur stond een pakket en dat bleek opgestuurd te zijn door de baasjes van Dappertje en Lady. Het eerste is al uitgedeeld en ze vonden het smullen. Heel veel kwispeltjes namens de Ranjaclub!! 
Afgelopen vrijdag zijn Michiel en Dirkje langs geweest en hebben we met Oskar en nog wat honden gewandeld. Oskar in zijn eigen bench in de auto van Michiel en Dirkje zodat hij ook daar vast een beetje aan kon wennen. Want vandaag brachten ze hem naar het zuiden. Moest hij vrijdag nog even met wat snoep wennen; vandaag was hij direct open en blij om ze te zien. Sprong zo in zijn bench (bij uitzondering meegegeven, wetende dat het hem kon helpen een vertrouwd plekje te hebben) in hun auto.
Nog even afscheid en dan de lange reis naar Goeree-Overflakkee.
Wat was Oskar ondanks zijn rugzak daar welkom. Vooraf strategie bedacht om buiten in hun grote tuin de kennismaking op te bouwen. Hij kwam onwennig uit de auto, rondkijkend waar hij toch was. Nog even aan de lijn en steun bij Michiel en dan voorzichtig naar zijn nieuwe vrouwtje toe die klaar zat met snoepjes. Precies op dat moment van eerste kennismaking luide knallen. Vuurwerk!!!!! Het is in aanloop naar de kerst vast niet heel christelijk maar wat heb ik vanuit Drenthe deze vuurwerkafstekers hel en verdoemenis toegewenst! Oskar in paniek maar de auto was open gelaten met bench ook open en hij zat nog aan lijn dus hij kon veilig terug naar auto en sprong in zijn vertrouwde bench terug. Bench dicht en Oskar met bench en al in huis gebracht. Plan B dan maar. Eerst hem laten bijkomen in de tuinkamer en omdat hij wel snoep aannam vanuit zijn plekje helemaal achterin zijn bench kreeg hij brood met bach bloesem rescuedruppels ter ondersteuning. Nog wat snoepjes toe en toen trokken de mensen zich terug in huiskamer met deur open naar keuken/huiskamer. Oskar kwam steeds uit bench. Zag Kitty en Rafa, de hondjes van Michiel en Dirkje die hem bekend waren en waar hij steun aan had lekker rondscharrelen. Spike de berner senne was relaxed en liep af en toe eens rustig naar Oskar toe die hem steeds meer volgde de keuken in richting de zithoek. Oskar wil er eigenlijk zo graag bij horen en zijn nieuwsgierigheid won het. Toch stagneerde het om de volgende stap te zetten tussen al die mensen daar in de zithoek. Advies gegeven om rustig te verkassen naar de eettafel die net iets verderop stond. Minder frontaal en confronterend. Oskar liep door zithoek en snuffelde waar alle mensen gezeten hadden en verzamelde zo met zijn neus informatie over de nieuwe mensen die verderop gezellig aan de eettafel keuvelden. Daar kregen Rafa en Kitty lekkers en Spike ook. Alles bij elkaar wel drie uur intensief bezig zijn verder, maar toen had Oskar ook echt van alle mensen (ouders die veel er zijn en bij vakantie ook oppassen waren er bewust ook al opdat hij die vanaf dag 1 zou accepteren) snoep aangenomen.
Michiel en Dirkje zijn aan de lange reis terug naar het noorden begonnen en Oskar werd bij het laatste middaglicht nog even aan de lijn door de tuin meegenomen waar hij plaste en poepte. Gelukkig bleef het geknal verder uit en heeft hij inmiddels ook in het donker al even buiten geplast. Nog wel in de tuin aan de lijn. Tuin is goed omheind maar bij paniek zijn ze zo de schutting over. Eerst vertrouwen in baasjes en nieuwe omgeving en vluchtroute huis in leren. Wandelen nog maar even niet. 
Na de valse start buiten bij aankomst zal het buitenshuis dus nog wennen zijn maar het vertrouwen in de baasjes is gelukkig dankzij iedereens inzet en geduld er inmiddels. En dan kun je na het zien van zulke foto's zelf ook met een gerust hart gaan slapen. Oskar is thuis. Veel geluk Oskar!
Dankzij Attje en Catrinus net een bestelling voer voor de andere opvanghonden kunnen doen opdat we geen zorgen meer hebben om eten dit jaar voor de honden. Zelfs een grote zak kauworen erbij. Dank dank dank!!!!
Dan een vrolijke foto van een vrolijke Freek. 
Als 4 maands pup gekomen en vandaag alweer 9 maanden oud. 
Hij mag zich hier dan prima vermaken, het is toch wel hoog tijd voor hem en trouwens ook voor Nara om een eigen thuis te vinden. Laten we hopen dat er nog meer aanvragen komen en nog meer doorstroming. Voor Oskar is het a.s. zondag zover!
Ook het huisbezoek was positief. Vandaag is het baasje nog druk bezig geweest met de omheining te repareren en spullen voor Ravi te kopen. Morgen om 9.30 graag duimen en nog eens duimen dat Ravi mee mag naar zijn nieuwe huisje. Vandaag nog even gezellig samen gewandeld.
Voor Smile dus vraag wat vervelender is. Met truitje als boksbal gezien worden of zonder truitje koud? Maar deze maand moet nog zeker even de verwarming laag blijven ivm de hoge energierekening. En buiten is het welliswaar droog en niet dat het guur is maar evengoed toch rond vriespunt en nu echt winterse temperaturen. Stiekem hoop je dat er nog meer aanvragen zullen komen en dat Smile er binnenkort warmpjes bij zit bij lieve eigen baasjes. 
En hoe geweldig is als juist in deze komkommertijd ook Ravi is gereserveerd. 
De mensen achter de Viszla herplaatsing pagina op facebook zagen hem al eens langskomen en hebben hem nu als hond van een ander ras in the picture gezet op hun pagina omdat ze net als ik niet begrijpen dat er maar steeds over Bryan heen gekeken wordt. Dus nu vol spanning afwachten of er via deze weg misschien mensen zullen reageren. 
Maar als je weinig meer verwacht dan al helemaal niet een reactie voor een langzitter als Oskar die bijna nergens past. En dan is daar inene een mail voor hem. Geen mensen die denken dat het een boomertje is maar die echt zijn tekst goed gelezen hadden. Deze mensen wonen geweldig en kunnen wandelen zoals hij het aankan en hadden zoiets van laten we juist een kansarme hond een thuis bieden. Oskar is in januari al 2 jaar in Nederland en wat ben ik blij dat hij mogelijk met kerst een eigen thuis zal hebben. 
Dus Oskar kan zijn geluk niet op en is gereserveerd. Hij zal 11 december naar zijn nieuwe thuis gaan. Heel spannend aangezien hij zo bang is voor vreemde mensen. Maar als hij mij niet meer heeft dan verwacht ik dat hij net als in het verleden zich direct weer zal gaan hechten en de mensen in zijn nieuwe omgeving zal accepteren en open naar hen zal blijven. Het is zo een heerlijke knuffel en het blijft vreemd waarom hij zo een terugslag steeds laat zien (hier, maar eerder ook bij de adoptanten en bij de eerste opvang en vermoedelijk ook in Spanje). 
Nauwelijks van verbazing bekomen ook een reactie voor Snoopy in de mailbox. Die moet ik nog uitgebreid gaan mailen. Ze hebben nog een heel oude hond en als die er niet meer is dan zouden ze mogelijk Snoopy een thuis willen bieden. Het is dus niet dat ze hem nu al kunnen hebben, maar voorzichtig vast naar hem informeren. Wel dat het verder geweldig fijn voor Snoopy klinkt dus ik ga als ik tijd heb wat mailen over hem zodat ze een beeld krijgen en er rustig over na kunnen denken. Hij blijft wel ter adoptie want je weet maar nooit of hij al eerder ergens een huisje kan vinden maar aangezien hij al 2,5 jaar in Nederland is ga ik in zijn geval wel vast informatie uitwisselen. 
Echter die mail voor Snoopy moet even wachten, want ik had een super leuke reactie voor Ravi. En Ravi is zo urgent. Gemaild en nu aan het duimen en vol spanning de mail checken want wat zou het toch fijn zijn als Ravi een huisje mag krijgen met alle aandacht en wandelingen en ik niet meer zit met een hond die ik apart moet houden wat voor alle honden betekent dat ze extra veel vast zitten en nauwelijks wandelen. Dus duim met me mee voor dit lieve leuke vrolijke ventje!
Is het een eenmalige opleving en heeft enkel Oskar geluk of zal het nog even pieken en er toch wat zo noodzakelijke doorstroming komen? We hopen maar op een super goede adoptiemaand. De maand begint in ieder geval al heel positief. 
Na 11 jaar asiel in Polen kwam je 4 jaar geleden in opvang. Wat een bijzondere hond! Geweldig vond ik je. Ondanks dat je al 14 jaar oud was en een ernstige hartruis had vond je een eigen thuis. Niet veel mensen kiezen voor een oudere hond want tja hoe lang heeft deze nog. Maar er zijn ook mensen die elke dag samen als een kadootje zien en blij zijn dat een hond nog zo geniet. 
Je genoot van je grote tuin en je roedeltje en je mensen. 
Helaas kwam deze week het bericht dat je teveel last had van je hart en je lijf op was. Met veel verdriet heeft men je woensdag laten gaan. Je bent maar liefst 18 jaar oud geworden en hebt al die verloren jaren dubbel en dwars mogen inhalen en daar ben ik dankbaar voor. Rust zacht Psikus!
