Na de fijne adopties van Oskar en Ravi helaas verder geen mandjes meer gevonden. Op een enkele reactie na is het rustig. Sinds gister is het knallen hier begonnen en dat vinden de meeste honden toch maar niks. Blij met de grote tuin waar ze in uit kunnen maar helaas nu extra veel plas en poep in huis van honden die helemaal niet naar buiten durven. Toch is het vergeleken de steden hier relatief rustig. Nog even volhouden tot het geknal in het nieuwe jaar voorbij is. Vandaag waren Michiel en Dirkje onverwacht druk bezig voor Mandy. Vlak voor kerst was aangegeven dat Mandy voor herplaatsing moest. Later mocht ze toch weer blijven maar haar vuurwerkangst werd de adoptanten toch te veel en vandaag moest er met spoed een noodplek gevonden worden. Ze hebben stad en land afgebeld en het is gelukt om voor Mandy een opvangplekje te vinden bij een ervaren opvang met kennis van het ras.
Hier nog even doorbijten voor sommige honden, maar ik ga er vanuit dat het dan 1 januari weer voorbij is. Hopelijk wordt het dan mooi weer en gaan mensen lekker er op uit een frisse neus halen en beslissen ze ook weer te gaan kijken naar een adoptie hond. Nu hebben we niet de meest breed plaatsbare honden maar ik hoop van harte dat er toch nog wat passende reacties gaan komen binnenkort.Ook omdat deze 4 honden naar Nederland zouden komen en nog steeds wachten in het asiel te Fuentevaqueros. En beloofd is beloofd. We zouden met deze 4 ook helpen. Het asiel moest dicht en leeg vanwege de grote renovatie. In oktober zou het gaan gebeuren maar er gebeurde niets. Op zich toen fijn want Conny was een maand uit de running door haar kanker behandelingen en herstel daarvan en het was al zo hectisch. Voor mij ook fijn want ik hoopte in ieder geval Ravi eerst te plaatsen. Maar begrijpelijk werd Conny toch onrustig want ze kan immers al maanden geen hond opnemen en pas als de renovatie klaar is en de inschrijving geweest is kan ze terug en dat daar gaat ook langere tijd overheen. Dus vlak voor de kerst is ze toch maar gaan informeren. Er werd eerst met schouderophalen gereageerd door de gemeente maar deze week kreeg ze bericht dat de renovatie in Februari 2023 toch echt van start gaat. Dat betekent dat dus eind januari de 4 overgebleven gereserveerde honden toch echt moeten reizen. We gaan ons best voor ze doen. En nu eerst nog ons best doen voor de huidige opvanghonden in de hoop dat het begin van het jaar goed start met fijne huisjes.
Vorig jaar kwam je mee met het kersttransport. Niet wetende dat je zou blijven. Luna mijn schaduw en kameraadje. Van aaien werd je niet blij maar verder was je mijn grootste fan en wat heb ik van je gezelligheid genoten. In augustus ben je overleden, maar iedere keer als ik de maan zie schijnen dan denk ik dat jij even om een hoekje kijkt naar hoe het gaat met de Ranjaclub. Luna, je mag postuum nog even op deze kerstwens want je hoorde er immers bij.
Geniet van de kerstdagen en ik wens iedereen een heel gelukkig en gezond 2023!
Gister brak de zon door de mist heen. Meteen maar even foto's gemaakt van de opvangers. Geen kersttransport dit jaar, maar evengoed overvol met maar liefst 9 opvangers. Blij met de adopties van Ravi en Oskar maar tegelijk toch even slikken als je de foto's ziet van al deze lieve aanhankelijke honden, dat deze lieverds geen zicht hebben op een kerstmandje. Dus ik zet ze hier op het blog in het zonnetje:
Nara
Brown, vrolijk en opgewekt. Zeker niet ziek maar wel heeft ze af en toe last van haar blaas als bijwerking van de allopurinol. 5 dagen cranberry capsules doet dan wonderen. Het was echter bijna op en toen ik van twee kanten wat geld gedoneerd kreeg kon ik mooi weer bijkopen en ook probiotica waar de bodem van in zicht kwam. Heb eens een andere merk gekocht. Met toevoegingen. Bleek ik zelfs nog wat extra donatie te krijgen dus hup snel nog even de speelbotten van kong toegevoegd. Eentje was meegegaan met Ravi en eentje was gesneuveld in de sterke kaken van Bryan. Geen bot meer op voorraad. Enkel speeltjes die te snel stuk gaan om zo te hebben liggen. Geen leververtraging dus gister besteld en vandaag bezorgd. Dus nu weer voorraad. Dank dank dank!
Wat boften we vandaag toch weer met leuke kaarten, maar onder deze kaart zat een heel kerstpakket. Ditmaal het bazinnetje van Rowena en Markus. Wat ontzettend lief!!!Hondenkoekjes (eerste pak al in gebruik genomen), pate om de medicatie voor Brown en Smile in te stoppen. Zachte sticks die handig kunnen zijn om honden die bang zijn voor bezoek te paaien. Zelfs het opvangvrouwtje werd verwend met lekkers.
Vandaag verdrietig nieuws dat voor Mandy een ander huisje gezocht moet worden. Ze was vanuit opvang Janna geplaatst maar ze blijkt gewoon te sterk voor de adoptanten. En waar ze bij Janna nog los kon lopen, gaat ze bij de adoptanten er lekker een uurtje vandoor het bos in of kilometers akker over. Dat zelfstandige zit in het rastype en tja pubers hebben periodes met bananen in de oren maar een hond die wegloopt dat is natuurlijk niet de bedoeling. Daarbij thuis ook stress want de katten van de adoptanten zitten bang op zolder. Helaas geen opvangplek die haar kan hebben dus maar de afgelopen uren gaan adverteren in de hoop dat er iemand haar een fijn thuis kan bieden. Want het is verder zo een leuke hond. Maar helaas zit ik fysiek nog teveel in de lappenmand om haar tijdelijk op te vangen.
Voor de voordeur stond een pakket en dat bleek opgestuurd te zijn door de baasjes van Dappertje en Lady. Het eerste is al uitgedeeld en ze vonden het smullen. Heel veel kwispeltjes namens de Ranjaclub!!
Ook in de brievenbus vond ik lieve kerstkaartjes waaronder eentje van de baasjes van Cora met een Action kado kaart dus we kunnen weer keukenrollen en wasmiddel kopen, naast hondensnoepjes. De meute brengt veel schoonmaakwerk met zich mee dus met deze kaart erg blij.
Afgelopen vrijdag zijn Michiel en Dirkje langs geweest en hebben we met Oskar en nog wat honden gewandeld. Oskar in zijn eigen bench in de auto van Michiel en Dirkje zodat hij ook daar vast een beetje aan kon wennen. Want vandaag brachten ze hem naar het zuiden. Moest hij vrijdag nog even met wat snoep wennen; vandaag was hij direct open en blij om ze te zien. Sprong zo in zijn bench (bij uitzondering meegegeven, wetende dat het hem kon helpen een vertrouwd plekje te hebben) in hun auto.Nog even afscheid en dan de lange reis naar Goeree-Overflakkee.Wat was Oskar ondanks zijn rugzak daar welkom. Vooraf strategie bedacht om buiten in hun grote tuin de kennismaking op te bouwen. Hij kwam onwennig uit de auto, rondkijkend waar hij toch was. Nog even aan de lijn en steun bij Michiel en dan voorzichtig naar zijn nieuwe vrouwtje toe die klaar zat met snoepjes. Precies op dat moment van eerste kennismaking luide knallen. Vuurwerk!!!!! Het is in aanloop naar de kerst vast niet heel christelijk maar wat heb ik vanuit Drenthe deze vuurwerkafstekers hel en verdoemenis toegewenst! Oskar in paniek maar de auto was open gelaten met bench ook open en hij zat nog aan lijn dus hij kon veilig terug naar auto en sprong in zijn vertrouwde bench terug. Bench dicht en Oskar met bench en al in huis gebracht. Plan B dan maar. Eerst hem laten bijkomen in de tuinkamer en omdat hij wel snoep aannam vanuit zijn plekje helemaal achterin zijn bench kreeg hij brood met bach bloesem rescuedruppels ter ondersteuning. Nog wat snoepjes toe en toen trokken de mensen zich terug in huiskamer met deur open naar keuken/huiskamer. Oskar kwam steeds uit bench. Zag Kitty en Rafa, de hondjes van Michiel en Dirkje die hem bekend waren en waar hij steun aan had lekker rondscharrelen. Spike de berner senne was relaxed en liep af en toe eens rustig naar Oskar toe die hem steeds meer volgde de keuken in richting de zithoek. Oskar wil er eigenlijk zo graag bij horen en zijn nieuwsgierigheid won het. Toch stagneerde het om de volgende stap te zetten tussen al die mensen daar in de zithoek. Advies gegeven om rustig te verkassen naar de eettafel die net iets verderop stond. Minder frontaal en confronterend. Oskar liep door zithoek en snuffelde waar alle mensen gezeten hadden en verzamelde zo met zijn neus informatie over de nieuwe mensen die verderop gezellig aan de eettafel keuvelden. Daar kregen Rafa en Kitty lekkers en Spike ook. Alles bij elkaar wel drie uur intensief bezig zijn verder, maar toen had Oskar ook echt van alle mensen (ouders die veel er zijn en bij vakantie ook oppassen waren er bewust ook al opdat hij die vanaf dag 1 zou accepteren) snoep aangenomen.Michiel en Dirkje zijn aan de lange reis terug naar het noorden begonnen en Oskar werd bij het laatste middaglicht nog even aan de lijn door de tuin meegenomen waar hij plaste en poepte. Gelukkig bleef het geknal verder uit en heeft hij inmiddels ook in het donker al even buiten geplast. Nog wel in de tuin aan de lijn. Tuin is goed omheind maar bij paniek zijn ze zo de schutting over. Eerst vertrouwen in baasjes en nieuwe omgeving en vluchtroute huis in leren. Wandelen nog maar even niet. Na de valse start buiten bij aankomst zal het buitenshuis dus nog wennen zijn maar het vertrouwen in de baasjes is gelukkig dankzij iedereens inzet en geduld er inmiddels. En dan kun je na het zien van zulke foto's zelf ook met een gerust hart gaan slapen. Oskar is thuis. Veel geluk Oskar!
Dankzij baasjes van Ravi hadden Tinka, Rebecca en Snoopy weer voer voor de rest van de maand maar voor de meute was ook de bodem van de voerton in zicht.
Dankzij Attje en Catrinus net een bestelling voer voor de andere opvanghonden kunnen doen opdat we geen zorgen meer hebben om eten dit jaar voor de honden. Zelfs een grote zak kauworen erbij. Dank dank dank!!!!
Ravi kreeg bezoek. Dat vond ie gezellig. Je zou denken dat hij zo snel mogelijk hier weg zou willen maar ja zo werkt het niet bij een loyaal trouw maatje als Ravi. Wandelen is leuk maar met die vreemde meneer mee lopen.... hij wilde eerst terug naar huis naar mij maar draaide bij en genoot toch van stukje lopen. Dan oefenen met tuig aandoen. Nou nee he. Dat mag het opvangvrouwtje maar niet die meneer. En dan mee in de auto. Grote ogen van ga jij niet mee? Gelukkig eerste update gehad van een Ravi die knockout in zijn mand ligt nadat hij druk in de weer is geweest met alles ontdekken en met alles schudden en met snuffelen en knuffelen. Het komt wel goed. Hij krijgt de tijd om te landen. Over een week wil hij vast niet meer terug naar hier.Dan een vrolijke foto van een vrolijke Freek. Als 4 maands pup gekomen en vandaag alweer 9 maanden oud. Hij mag zich hier dan prima vermaken, het is toch wel hoog tijd voor hem en trouwens ook voor Nara om een eigen thuis te vinden. Laten we hopen dat er nog meer aanvragen komen en nog meer doorstroming. Voor Oskar is het a.s. zondag zover!
Ook het huisbezoek was positief. Vandaag is het baasje nog druk bezig geweest met de omheining te repareren en spullen voor Ravi te kopen. Morgen om 9.30 graag duimen en nog eens duimen dat Ravi mee mag naar zijn nieuwe huisje. Vandaag nog even gezellig samen gewandeld.
Arme Smile heeft het steeds zo koud en ze gaat steeds minder graag naar buiten en ook in huis heeft ze het niet echt warm. Ze is goed afgevallen maar ja nu geen grammetje vet meer die haar warm houdt. Vandaag toch maar een truitje aangetrokken. Ook Bryan een jasje aan maar dat was maar kort want daar hingen diverse honden aan te trekken, net als bij een eerdere poging. Smile heeft er ook last van dat honden er aan zitten. Werd Bryan vooral door Freek aan zijn jasje getrokken is het bij Smile dat Brown haar kennelijk als een knuffelbeest ziet en haar belaagd. Paar keer goed boos geworden. Hopelijk helpt het want ik kan gewoon niet steeds er bovenop zitten. Ze lieten Phuc na even wennen toch ook met rust met jasje aan. Voor Smile dus vraag wat vervelender is. Met truitje als boksbal gezien worden of zonder truitje koud? Maar deze maand moet nog zeker even de verwarming laag blijven ivm de hoge energierekening. En buiten is het welliswaar droog en niet dat het guur is maar evengoed toch rond vriespunt en nu echt winterse temperaturen. Stiekem hoop je dat er nog meer aanvragen zullen komen en dat Smile er binnenkort warmpjes bij zit bij lieve eigen baasjes.
In november geen adopties en nauwelijks reacties. Toch hoop je dat minimaal toch de op papier redelijk adopteerbare honden als Bryan kunnen plaatsen. De mensen achter de Viszla herplaatsing pagina op facebook zagen hem al eens langskomen en hebben hem nu als hond van een ander ras in the picture gezet op hun pagina omdat ze net als ik niet begrijpen dat er maar steeds over Bryan heen gekeken wordt. Dus nu vol spanning afwachten of er via deze weg misschien mensen zullen reageren. Maar als je weinig meer verwacht dan al helemaal niet een reactie voor een langzitter als Oskar die bijna nergens past. En dan is daar inene een mail voor hem. Geen mensen die denken dat het een boomertje is maar die echt zijn tekst goed gelezen hadden. Deze mensen wonen geweldig en kunnen wandelen zoals hij het aankan en hadden zoiets van laten we juist een kansarme hond een thuis bieden. Oskar is in januari al 2 jaar in Nederland en wat ben ik blij dat hij mogelijk met kerst een eigen thuis zal hebben. Dus Oskar kan zijn geluk niet op en is gereserveerd. Hij zal 11 december naar zijn nieuwe thuis gaan. Heel spannend aangezien hij zo bang is voor vreemde mensen. Maar als hij mij niet meer heeft dan verwacht ik dat hij net als in het verleden zich direct weer zal gaan hechten en de mensen in zijn nieuwe omgeving zal accepteren en open naar hen zal blijven. Het is zo een heerlijke knuffel en het blijft vreemd waarom hij zo een terugslag steeds laat zien (hier, maar eerder ook bij de adoptanten en bij de eerste opvang en vermoedelijk ook in Spanje). Nauwelijks van verbazing bekomen ook een reactie voor Snoopy in de mailbox. Die moet ik nog uitgebreid gaan mailen. Ze hebben nog een heel oude hond en als die er niet meer is dan zouden ze mogelijk Snoopy een thuis willen bieden. Het is dus niet dat ze hem nu al kunnen hebben, maar voorzichtig vast naar hem informeren. Wel dat het verder geweldig fijn voor Snoopy klinkt dus ik ga als ik tijd heb wat mailen over hem zodat ze een beeld krijgen en er rustig over na kunnen denken. Hij blijft wel ter adoptie want je weet maar nooit of hij al eerder ergens een huisje kan vinden maar aangezien hij al 2,5 jaar in Nederland is ga ik in zijn geval wel vast informatie uitwisselen. Echter die mail voor Snoopy moet even wachten, want ik had een super leuke reactie voor Ravi. En Ravi is zo urgent. Gemaild en nu aan het duimen en vol spanning de mail checken want wat zou het toch fijn zijn als Ravi een huisje mag krijgen met alle aandacht en wandelingen en ik niet meer zit met een hond die ik apart moet houden wat voor alle honden betekent dat ze extra veel vast zitten en nauwelijks wandelen. Dus duim met me mee voor dit lieve leuke vrolijke ventje!Is het een eenmalige opleving en heeft enkel Oskar geluk of zal het nog even pieken en er toch wat zo noodzakelijke doorstroming komen? We hopen maar op een super goede adoptiemaand. De maand begint in ieder geval al heel positief.
Na 11 jaar asiel in Polen kwam je 4 jaar geleden in opvang. Wat een bijzondere hond! Geweldig vond ik je. Ondanks dat je al 14 jaar oud was en een ernstige hartruis had vond je een eigen thuis. Niet veel mensen kiezen voor een oudere hond want tja hoe lang heeft deze nog. Maar er zijn ook mensen die elke dag samen als een kadootje zien en blij zijn dat een hond nog zo geniet. Je genoot van je grote tuin en je roedeltje en je mensen. Helaas kwam deze week het bericht dat je teveel last had van je hart en je lijf op was. Met veel verdriet heeft men je woensdag laten gaan. Je bent maar liefst 18 jaar oud geworden en hebt al die verloren jaren dubbel en dwars mogen inhalen en daar ben ik dankbaar voor. Rust zacht Psikus!
Vandaag met Snoopy aan de wandel. Hij is 7 jaar oud geworden. Daarvan zo'n 5 jaar in asiel en opvang doorgebracht. We blijven hopen dat de 2 helft van zijn leven bij een eigen baasje mag zijn.Eerder deze maand was Ravi jarig en 11 jaar oud geworden en was Smile jarig en 3 jaar oud geworden maar door de schildersklussen heb ik helaas niets speciaals voor ze kunnen doen. Wel met Tinka nog met auto naar achter en wat gewandeld opdat ze de auto weer even positief zou associëren want we zijn langs dierenarts geweest voor Titertest anti stoffen. Ze deed het super goed bij de dierenarts. Vandaag dus een rondje heide met Snoopy maar verder komt er nog weinig uit mijn handen. Morgen Phuc begraven. De vele lieve reacties na zijn overlijden doen me goed. Sowieso moet ik eigenlijk heel veel mensen bedanken die me de afgelopen maand geholpen hebben met donaties in natura of geld via stichting Esperanza waarmee ik voer etc kon kopen voor de opvanghonden. Ook net weer voer besteld voor Rebecca en Tinka die bijna niets meer hadden. Met zoveel honden en geen doorstroming gaat het hard met het voer en financieel is dat best zorgelijk. Maar dankzij de gulle gevers hebben alle opvanghonden weer te eten en warme kleedjes om op te liggen. Dat is een hele geruststelling.
Every one of us has a pair of wings, but only who dreams will learn to fly.
(Jim Morrison)
Phuc alias Peter Pan; het jongetje dat kan vliegen en dat niet volwassen wil worden.
Je kwam hier 14 jaar geleden als tijdelijke logee en bent gebleven. Klein ambassadeurtje die jaren pup bleef en daardoor de meest grote honden leerde dat het hier leuk was en goed en dat ze vertrouwen konden hebben. Je leek maar niet volwassen te worden al was je de laatste jaren lekker een puber geworden. Nu is het tijd om je los te laten. Je aardse lijfje was op aan het raken; nu mag je weer vliegen.
Je kon nog niet gemist maar dit was het beste wat ik voor je kon doen. Rust zacht lief stoer manneke ❣
Vandaag had Ravi pech en mocht eindelijk Freek weer eens mee wandelen op het fietspad dat inmiddels wat anders er uit ziet. Freek is vandaag 8 maanden oud geworden. Als pup van zo'n 4 maanden hier in opvang gekomen toen zijn socialisatie luikjes net sloten en daardoor is zijn rugzakje wat betreft vreemde mensen ontmoeten gebleven. Geen baasjes gevonden die in dit ventje wilden en konden investeren en hem verder zo konden nemen als hij is. Gekomen met het idee dat hij in 2 weken kon plaatsen en in de afgelopen 4 maanden al meermaals zijn tuigje moeten verstellen en vandaag maar het tuigje van Ravi gepakt. Echt jammer want afgezien van zijn angst voor mensen die hij niet kent is Freek juist super vrolijk en opgewekt en zoals jullie zien ook met het milieu begaan dus dat gevonden blikje ging mee naar de auto en ligt inmiddels thuis in de PMD bak.
Morgen heeft de hele roedel pech want nadat ik al sinds 2018 probeer een offerte/schilder te krijgen voor het binnenwerk, heb ik onlangs offerte gehad voor de kozijnen binnen en begint de schilder morgen. Hij moet door hele huis zijn dus ik probeer maar zoveel mogelijk de blaffers en bange honden in de bijkeuken te zetten. Heel ongelukkig dat er zoveel honden nu zijn, maar de kozijnen beginnen nu wel urgent te worden voor onderhoud. Het zijn oude kozijnen met zeer veel latjes en veel arbeid om het te schuren en geen eenvoudige klus die ik zelf kan klaren. Te blij dat het eindelijk gaat gebeuren en dus maar meteen ja gezegd. Rest huis moet eigenlijk voor de netheid ook, want de muren waren al niet mooi dekkend toen ik het 19 jaar geleden kocht, maar is uit oogpunt van onderhoud niet zo urgent en daar thans geen geld meer voor in de pot.
Ravi
werd een jaar geleden in het asiel gedumpt door zijn baasje. De man
had een omheind stukje grond ergens waar hij wat groente verbouwde en
daar zat Ravi alleen op 1 keer per dag bezoek van zijn baasje na. Er
werd weinig met hem gedaan al zag hij kennelijk wel eens de
kleinkinderen en gelukkig bleek in Nederland dat hij ook het lopen
aan de lijn wel leek te kennen. Wel alle kanten op want tja zoveel te
snuffelen inene dat je niet weet of je links of rechts moet ruiken.
Toen hij een jaar of 10 was bedachten ze inene dat ze geen tijd voor
hem hadden en dumpten hem in het asiel. Een dierenarts had hij nog
nooit gezien maar hij werd uiteraard geënt etc. Het asiel moest
sluiten en leeg. De schattige leuke jonge honden werden afgelopen
maanden geadopteerd maar Ravi die inmiddels bijna een jaar in het
asiel zat en bijna 11 jaar oud is die was gewoon kansarm voor adoptie
en was overgeschoten. Hij heeft alles tegen want een zwarte oudere
reu is nu eenmaal niet in trek. Er werden van de overgeschoten
laatste honden extra foto’s en filmpjes gemaakt en zo zagen we
inene een Ravi die gelukzalig niet wist hoe hij zijn kont moest
schudden en in de armen van Denise (dochter Conny die kwam helpen met
honden op de foto zetten) moest kruipen zo blij met alle aandacht en
genietend van het kroelen. Hij leek wel geschikt voor de open dag.
Doorgevraagd en hij zou inderdaad heel open zijn. Gevraagd naar zijn
voetje want op de foto’s leek hij een misvormd voetje te hebben met
een korte teen. Bleek dat ze dat nooit gezien hadden ondanks dat hij
er al bijna een jaar zat en door de dierenarts gezien en ook
gecastreerd was geworden dus op een tafel moet hebben gelegen. Toen
ze ernaar wilden kijken trok hij zijn poot terug en wilde weglopen en
toen hij later werd opgetild gaf hij grommend aan dat al die aandacht
voor zijn poot en handling hem wat te ver ging. Ze gaven daarom aan
niet geschikt voor open dag en niet geschikt voor kindergezin. Hier
kon ik hem overigens probleemloos wassen en ook na een paar dagen
toen we elkaar een beetje kenden prima zijn nageltje van het kortere
teentje knippen. Met
andere honden zou hij weinig hebben en hij zou ze als hij los mocht
uit de kennel op het omheinde veldje mijden en bij contact dan wat
weg grommen maar niet vechten en op zich wel in een roedel kunnen.
Sowieso zou hij wat brommerig zijn zonder dat hij onvriendelijk was.
Inderdaad bij opwinding en in sommige slaaphoudingen kan hij snuiven
alsof hij een bulldogje is. Mogelijk wat smalle neusdoorgangen. Hij
is niet benauwd en doet het juist als zijn bek dicht is. Hier bij
aankomst druk aan het rondrennen en alles verkennen en daarna ook
contact makend met mensen en toen wel duidelijk dat hij gewoon niet
gediend was van een andere hond in zijn persoonlijke zone. En daar
hij graag mensen opzoekt voor een knuffel viel hij steeds uit naar
andere honden die nabij mij of andere mensen kwamen. Natuurlijk van
de reis zijn honden vaak extra opgewonden en gieren de stress
hormonen en zie je gewoon vaak dat honden reactiever zijn. Meest bij
de jongere honden maar Ravi heeft energie en mindset als was ie een
jonge kerel. Ik voorzag toch problemen in huis want dan is er gewoon
altijd een andere hond nabij en wat als je opstaat en de honden voor
je uit door de lange gang naar de achterdeur rennen. Kans dat als hij
uitvalt dat hij een kettingreactie in de roedel veroorzaakt en ze
allemaal vechtend op elkaar klappen. Ik heb hem daarom vanaf het
begin veel apart gezet. Eerste week ook veel rijden op Darwin maar
dat stopte gelukkig helemaal. Hij loopt buiten regelmatig met enkele
honden en in huis naast Darwin ook wel eens met 1 van de andere
honden maar ik heel allert zijn en zelfs met wandelen op het fietspad
moet ik opletten. Hij kan goed los lopen maar als Phuc toevallig op
dezelfde plek lekker wil snuffelen kan het gebeuren dat hij op Phuc
klapt. Overigens
luistert hij verder goed naar zijn nieuwe naam Ravi. Ravi betekent
verheugd of zon of brenger van licht (zonnegod). Ravi is echt zo een
opgewekt hondje dat de naam goed leek te passen. En bij de juiste
adoptant zal hij zeker een brenger van licht zijn met zijn vrolijke
karakter. Maar hier in de roedel dus geen goede match. Daardoor moet
ik in basis twee shifts draaien en mogen Ravi en de roedel om en om
los en zitten alle honden daardoor erg veel vast. Lekker wandelen en
honden socialiseren en aan de lijn leren lopen etc dat zit er nu niet
in. Afgelopen weken ook de klusmonteuren waardoor extra veel vast en
helaas voor Phuc waren ze weer op het fietspad bezig en dat is enige
plek waar hij nog kan lopen. Wel probeer ik met Ravi aan de weg want
het is net een beagle zoals hij snuffelt en ook al is het meest maar
kort het geeft toch geestelijk wat extra voor hem al vindt hij het
apart zitten steeds minder fijn, zeker niet als de roedel de tuin met
mij ingaat. Los is hij zo dankbaar. Wel heel druk en wiebelig en
daardoor lastig in te tuigen en half op schoot klimmend al gaat het
steeds beter en de eerste weken kon ik niets achter de computer doen
omdat hij smachtend naar aandacht op schoot wilde klimmen en half in
me wilde kruipen. Schattig maar niet handig. Op zich wel
begrijpelijk. Hij gedraagt zich alsof hij alles wil inhalen wat hij
al zo lang bij zijn baasjes en het jaar in de asielkennel (waar ze
nauwelijks uit mogen) heeft moeten missen. En geef hem eens ongelijk!Een
verkeerde inschatting gemaakt in het asiel in Spanje dus en hadden we
dat tevoren geweten was hij nooit gekomen. Maar nu hij hier is en zo
blij met elke knuffel en zo aan het glunderen als hij mee mag
wandelen dan denk je van hij haalt gewoon alles nog uit het leven en
verdient baasjes die hem nog even een actief leventje met veel
aandacht bieden. Want het is beslist geen ingedut oudje. Aan de lijn
kan hij wat tetteren op straat naar andere honden. Hij is niet zo
groot met 40cm/12 kilo en doet wat denken aan een beagle mix maar wel
met wat terrier karakter. Al toonde hij nul interesse in de egel in
het donker en kon de kat op het vogelhuisje hem gestolen worden. In
de avond dan zijn Nara, Kiwi en Bryan moeilijk binnen te krijgen
omdat er muizen gejaagd moeten worden en laat ik hem gewoon al los,
maar Ravi gaat dan gewoon zijn eigen gang in de tuin en heeft nul
interesse om te graven en mijdt gewoon de muizenjagers en doet zijn
eigen ding. Dus ook niet dat hij probleem speciaal met reuen heeft of
macho is met de dames. Hij heeft gewoon niets met andere honden.
Vermoedelijk vanaf jonge pup in zijn hele leven nooit meer interactie
gehad met een andere hond tot hij in het asiel kwam en gewoon in deze
niet goed hondentaal geleerd. Ravi had vermoedelijk geen speeltjes
maar hij mag graag met kleedjes schudden. Op de video wilde hij ook
wel met de knuffel spelen al was het meer slopen. Echt speels met
speeltjes is hij verder niet echt. Kan soms even wat pakken maar laat
het al snel weer los en gaat snuffelen. Al mocht Marlijn (7 jaar) van
hem niet een speeltje pakken dat hij had laten vallen en bijstond;
dat was van hem. Hij viel niet uit maar gromde wel dus dan zie je wel
dat er een terrier in zit en toch wel een beetje bezitterig gedrag
kan vertonen. Hoe
graag ik hem ook zie; Ravi is hier gewoon een grote mismatch. Hij
moet ergens hond alleen in huis en ook bij mensen die fysiek gewoon
nog fit zijn en hem bij kunnen benen. Het is een enthousiast blij
speels hondje die danst en je aflebbert en die gewoon dringend een
plekje zoekt als hond alleen bij mensen. Tja en die mensen willen
liever een jongere hond dan een senioren hond. Maar er moet toch
iemand te vinden zijn met een groot hart voor rescue honden die hem
nog een paar mooie jaren wil bezorgen. Vanwege zijn urgentie is de
adoptiebijdrage van euro 345 naar euro 150 verlaagd. Dat dekt
natuurlijk totaal niet de kosten maar hij was zo urgent voor
plaatsing en adopties liepen totaal niet. Hij kreeg afgelopen maand 2
keer een serieuze reactie, beide op een flat wat toch wat minder
ideaal is voor een hondje die toch gewend was op een veldje rond te
mogen struinen maar struikelblok bij de ene was lang alleen moeten
zijn en de andere realiseerde zich dat ze financieel in de huidige
tijden eigenlijk helemaal thans geen huisdier zich kon veroorloven en
haakte daarom af. Op zich is Ravi gezond maar bij een ouder hondje
kun je natuurlijk sneller kosten gaan verwachten. Helaas
kan ik niet veel anders dan hem apart houden en om en om de honden
los hebben en hoe frustrerend het is afwachten en duimen dat er toch
iemand hem wil adopteren. Hoewel hij niet bang is voor de stofzuiger
zat hij buiten en is de vraag of hij ooit in huis geleefd heeft. Geen
hondje voor oudere mensen die een makkelijk huishondje zoeken. Het is
toch wel echt een rescue hondje. Maar hij heeft zoveel liefde en
vrolijkheid te bieden. En is zo actief dat ik me soms zelfs afvraag
of hij toch ook niet jonger nog kan zijn. Hij wil in ieder geval
alles uit het leven halen en we zoeken dus urgent dat plekje als hond
alleen voor hem. Zelfs gehad dat men dacht dat het een pup was omdat hij zo enthousiast blij achter het oprit hek stond te springen om gedag te zeggen. Ik
hoop elke dag kijkend in mijn mail op een klein wondertje of er
ergens lieve mensen zijn die geen honden hebben en die zeggen we gaan
voor dit manneke en bieden hem nog een paar heel goede fijne jaren en
nemen hem zoals hij is. Hij is zo dankbaar voor aandacht en wandelingen en kan zo stralend gelukkig met simpele dingen en het is hem zo gegund!