het is druk in de opvang. Bear er extra bij en Bente en Gala konden helaas nog niet door naar Astrid. En toch al extra honden laten reizen. Maar de foto's zijn nu eindelijk uitgezocht en de meeste honden kunnen ter adoptie dus hopelijk komen er van het weekend passende reacties en kunnen er nog snel wat honden door.
In maart 2018 kwam Conny erachter dat haar huurcontract eind mei niet verlengd zou worden omdat ze er weer een dodingstation van wilden maken. Er werd met succes een rechtzaak aangespannen en uitspraak was dat er een open inschrijving dan zou moeten komen. Nauwlettend wordt ze sindsdien in de gaten gehouden in de hoop op een misstap dat ze haar vergunning kunnen afpakken. Maar een inschrijving is nu 3 jaar later er nog steeds niet geweest. Conny maakt geen slapende honden wakker maar zorgt er voor dat ze door gaat met projecten en dat die ook in de krant komen. Zoals hier een stuk over het kattencastratie project. Zo blijft de lokale bevolking betrokken en wordt er niet alleen ondanks de corona nog educatie gegeven maar ook helpt het de goodwill onder de bevolking erin te houden. Ook heeft ze natuurlijk de broodfokhondjes. Een dodingstation zit niet te wachten op honden waar ze nog 1-2 jaar op moeten passen dus hoewel het sneu is voor de honden dat er geen baasje gezocht kan worden en voor het asiel dat er 20 honden een plek bezet houden is het misschien niet eens zo ongunstig voor het blijven bestaan van het asiel an sich.
Ook dit keer lieten we weer langzitters komen. Dit keer mocht Titan mee.
Titan werd 3,5 jaar geleden met zijn broertje gedumpt. Twee ongewenste pupjes, kadootjes die men al weer zat was. Zijn broertje vond een thuis maar de iets verlegen Titan groeide op in het asiel. Bijna 4 jaar oud en hij kent dus net als Jazz in januari helemaal niets.
Behalve knuffelen. Naar mijn ouders draaide hij met hulp van de andere honden en het snoep redelijk snel bij. Aan de lijn lopen hebben we nog niet geoefend. Ik dacht ik kan vast wat van de andere honden in een week plaatsen en als ik dan wat minder honden heb ga ik oefenen maar er is nog geen doorstroming in zicht.
Hij is wat onwennig in huis maar is er graag bij en weet inmiddels de mandjes met kleedjes te vinden. Geen idee wat er in zit maar met zijn wollig dikke vachtje en dikke pluimstaart is het eigenlijk een prachtig hondje. Met 45cm een kleinere middelmaat. Nu hij in opvang is hoop ik dat mensen zien wat een schatje hij is.
Dan dit podenco meisje dat ze in december 2018 vanaf de hoofdweg de oprijlaan naar het asiel op zagen lopen. Ze openden de poort en zeiden Bienvenida = welkom en zo kreeg Bienvenida haar naam. Maar ja 2 jaar later zat ze er nog.
Sociaal en aanhankelijk en met 40cm ook weer niet schattig klein maar toch wel een mooi formaatje.
Ik heb haar naam verbasterd naar Bente.
Een podencomeisje of zit er toch pincher in? Nuja muisjes jagen vindt ze geweldig maar tegelijk kent ze de lijn en is ze duidelijk gewend geweest in huis te leven. Dus geen jagershondje wat ik verwachtte maar gewoon ergens huishondje geweest. Ze is ongeveer 7 jaar oud maar kreeg afgelopen jaar een grijs snoetje. Ze blijkt positief op Erlichia en krijgt nu een paar weken dagelijks een pilletje.
Bente toont totaal niet ziek dus na de kuur kan ze naar verwachting nog vele jaren mee en ze zoekt dan ook actieve baasjes die met haar willen wandelen.
De 3e langzitter is Hachi en hij is een podenco maneto; een podenco op korte pootjes. Ook 7 jaar oud en hij zat het langste in het asiel; ruim 3,5 jaar.
Op straat gevonden door mensen die tijdelijk op hem pasten maar geen baasje die hem zocht en nieuwe baasjes zelf vinden lukte de familie ook niet en hem zelf houden was niet mogelijk dus toen er plek vrij kwam in het asiel is hij gebracht. Hij loopt wat onwennig aan de lijn maar kent het wel en is 1 van de weinigen die niet bang is voor de stofzuiger maar gewoon knuffels komt halen.
Een echte vrijdoos; heel open en aanhankelijk.
Kleiner formaat al is hij groter en langer dan Snoopy. Maar hij past prima op schoot. Hij is zo een schatje dat ik verwacht had dat het aanvragen voor hem zou regenen, zeker gezien de vele aanvragen die we in februari hadden voor de kleintjes, maar niemand heeft nog op hem gereageerd.
Als 4e is Gala mee. Een soort swiffertje.
Leuk hondenmeisje om te zien maar het lukt me maar niet dat goed in beeld te vangen.
Gered uit een dodingstation dus geen voorgeschiedenis bekend. Maar loopt lichtvoetig mee aan de lijn en is sociaal en racete graag over het veldje, alleen of met andere honden. In huis ligt ze graag in het mandje naast mijn stoel. Toch zijn er momenten dat ze voorzichtig is, heeft ze nare ervaringen opgedaan door de tijd in het dodingstation of al eerder? Evengoed een makkelijk meisje die zich vlot aanpast. Wel nog mager maar eetlust is prima. Zacht vachtje maar toch ook ergens wat terier want ze kan uitdagen en trouwens als je deur dicht doet hoog springen om door het raam te kijken. Op de bank komt ze echter nog niet. Speeltjes hebben haar belangstelling wel als er beweging in zit of als Snoopy in de tuin met speelei bezig is, maar ze doet er zelf nog weinig mee. Ik vermoed dat dat snel genoeg gaat komen.
Ze is met 43 cm ook een kleinere middelmaat. Dus geen schattige kleintjes als in februari maar net een slagje groter. Maar zulke heerlijke hondjes dat ze vast snel baasjes in Nederland heel gelukkig gaan maken.
Nadat januari en februari de nieuwe honden zo snel plaatsten stiekem hoop dat het in maart toch ook eens voor de langzitters mocht lukken maar helaas.
Voor Snoopy regelmatig reacties en hoewel hij niet overal past blijf ik het onbegrijpelijk vinden dat hij al zo lang wacht.
Mooi weer dus wel de afgelopen dagen foto's gemaakt van de nieuwe honden. Morgen hulp voor extra foto's van de nieuwe honden. Want ze zijn zo lief en leuk. 
Voor Hachi had ik eigenlijk ook verwacht dat zo een leuk knuffelig open klein formaat hondje binnen een week kon plaatsen maar nee hoor. Dus helaas deze maand valt het qua adopties tegen.
Maar er is goed nieuws want Titan is gereserveerd. 
Hij zat al 3,5 jaar in het asiel en ondanks dat hij nog veel moet leren is hij nu gezien en heeft hij hopelijk binnenkort een fijn thuis. Dat is toch weer geweldig dat mensen er doorheen kijken en juist zo een manneke een kans geven. 
Veel honden met medicatie en supplementen dus even goed gezond natvoer gekocht om het in te stoppen.
En hypoallergeen voer voor Lima. 
Dit lieve oude bessie haar huid komt al zo tot rust. 
Ook nog kruidensupplementen binnen gehad. Gelukkig deels gesponserd. Dank Lia en Joke!
Gister waren er Maartse buien. Tussen de buien door kwamen de buurkinderen even kennismaken met de nieuwe honden. Allemaal geslaagd voor de kindertest.
Ciruela = pruim is een lieve middelmaat van net een jaar oud. Ze is open en aanhankelijk maar kruiperig onderdanig in haar benadering. 
Het lukt me gewoon maar niet daardoor om foto's te maken die dit prachtige meisje met haar mooie ogen recht doen. Haar naam kon ik niet goed uitspreken en heb ik gewijzigd naar Thirza. 
Ze speelt heel graag met Titan en probeert ook de oudjes Lima en Sabba steeds aan het spelen te krijgen. Als je een speeltje gooit vlucht ze maar als ik speeltjes neer leg dan pakt ze nu wel af en toe wat in haar bek. Ondanks dat ze vertrouwen in de mensen heeft, heeft ze ook nare ervaringen gehad. Ze kent geen lijn en is duidelijk niet gewend geweest om in huis te komen. Van karakter een toppertje maar ze moet als was ze pup nog alles leren. Is al redelijk tuinzindelijk en slaapt braaf in de bench de nacht door. Reageerde ook meteen lief en open op de buurkinderen van 10 jaar. Geen idee wat er in haar zit qua rassen maar ze is de goedheid zelve. Een speelmaatje zou leuk zijn. Pirate is voor haar wel te overweldigend maar ja dat is hij eigenlijk bijna altijd. 
Dan de twee oudjes. 
Lima= Limoen is een ouder podencodametje. Mager en ziek gered uit het dodingstation. Geen voorgeschiedenis bekend maar haar lijf laat wel raden dat ze fokteef van een jager geweest is en haar hele leven pups heeft geproduceerd. Ze is al heel erg opgeknapt maar heeft nog last van allergie waardoor haar huid er slecht uit ziet.
Eerder in maart was er inspectie van de gemeente in het asiel. Dat is op zich natuurlijk niet vreemd maar de persoon zelf heeft niet veel op met de rescue. Hij zag Lima en vond dat ze maar moest worden ingeslapen. Uitleg dat ze al heel enorm was opgeknapt en kwaliteit van leven had dat mocht niet baten. De dierenarts was daar honden aan het castreren en kwam erbij. Maar ook haar uitspraak nee hoor meneer deze hond is nog onder behandeling en inslapen is niet aan de orde en ze heeft zeker nog kwaliteit van leven was tegen dovemansoren. Pff. Gelukkig gaat hij er niet over. Anita heeft hem maar niet vertelt dat Lima een week later naar Nederland zou reizen. De man had verteld dat ie met vakantie ging en ze heeft gezorgd dat hij niet gezien heeft dat het om Lima ging en de traces pas laten printen toen de meneer afwezig was 😁 
Ze is open en aanhankelijk. Ligt graag zacht en rustig. Loopt houterig maar wel actief en blij door de tuin te scharrelen. Als je haar intuigt helemaal blij en loopt kwispelend voor je uit de poort naar de straat. Maar is ze 50 meter van huis dan stagneert ze en wil ze terug. Mogelijk als ze met een andere hond tegelijk gaat wandelen dat het beter gaat want eigenlijk is het wel een actief omaatje. Geen hond voor bij drukke honden maar tegelijk wel een hond die gewoon bij een andere hond of roedeltje honden moet wonen. Ze kwam met diaree en kreeg even "sensitive darmbrok" maar nu sinds 2 dagen krijgt ze hypoallergeen brok. Ze jeukt nog wel maar haar huid ziet er al veel rustiger uit. Een opknappertje maar kwaliteit van leven heeft ze zeker en ze verdient nog een fijn thuis. Een lekker tochtvrij huisje met dikke kussens om zich op te krullen. Wel dus medicatie en speciaal voer en opletten dat ze niet eet van de andere honden want ze heeft goede eetlust. 
En dan is er nog een arm schaap. 
Sabba is kampioen zielig kijken maar is ook niet in orde. Ze werd december 2020 liggend langs een weg aangetroffen en leek stervende. Mager en ziek. Al aardig opgeknapt maar de bloedarmoede blijft en dat maakt dat ze op de dag veel moe is en apatisch kan zijn. Ze heeft al uitgebreid bloedonderzoeken gehad in Spanje maar wat ik mis is de schildklier en kijkende naar Mamba en vergelijkend met Sabba haar huid en loopje en haar energie denk ik dat ze naast bloedarmoede ook wel eens te weinig hormoon kan hebben. Hopelijk stroomt het snel wat door en kan ik met de oudjes naar de dierenarts voor opvolging. 
Sabba wandelt graag en kent de lijn. Tegelijk blijft ze vaak buiten hangen en moet ik haar echt naar binnen halen dus of ze een huisje kende weet ik niet. Al is ze volgens mij gewoon zindelijk. Buiten loopt ze graag met me mee als ik een poepschepje rondje door de tuin maak. Komt binnen en buiten veel bij me staan of zitten om aan te geven dat ze aandacht wil, maar doet dat bescheiden en oh zo lief.
Sabba zoekt een plekje waar ze er mag zijn. Ze is niet meer mager, eerder wat rond, maar dat komt omdat ze vol liefde zit!!!!😊💗
Bear is niet uit Spanje maar een spoedje van stichting Gaia Dogs. Hij was direct uit Griekenland door iemand geadopteerd die al eerder een kleinere hond van de stichting geadopteerd had en met de beste bedoelingen Bear er bij nam. Maar 1 van de huisgenoten bleek extreem bang van Bear te zijn, ondanks dat ze niet bang was van de andere hond die ze al hadden. Bear deed niets maar toch waren de paniekaanvallen zodanig dat het escaleerde in huis en Bear met spoed een opvangplek zocht. Tja en voor een berghond die niet aan de lijn kan lopen en ruimte nodig heeft heb je niet 123 opvang. Hier zou ik dus al grotere opvangers krijgen en wist ik toch al niet waar ze te laten dus dan denk je ach eentje meer in de gekte maakt ook niet uit😊. En juist een berghond moet je zorgvuldig plaatsen en ik ben bekend met het rastype. Dus Bear is hier vrijdagavond als spoedje gebracht.
Met 65cm schoft heeft Bear een imposant uiterlijk en hij lijkt dan ook berghond genen te hebben. Hij is lief en knuffelig maar kan ook momenten hebben dat hij zelfstandig rondscharrelt in de tuin of waaks aanslaat. Geen rastype om te drillen en slaafse gehoorzaamheid van te verwachten. Wel heeft deze puber natuurlijk begeleiding nodig om hem door de puberteit te loodsen. Zowiezo moet deze grote kerel nog veel leren en socialiseren. Er zit geen kwaad in Bear maar hij is opgegroeid in een grote Griekse opvang met 90 honden en het leven als huishond en het wandelen aan de lijn en het omgaan met prikkels en drukte is nog allemaal nieuw voor hem. 
Hij is tuinzindelijk en loopt bij observatie aan de rustige weg al een beetje mee. Veel snuffelen om alles uit de omgeving op te nemen maar rustig verkeer gaat prima.
Ideaal voor Bear is een plek met ruimte. Waar het geen overlast geeft als hij waaks aanslaat. Waar hij heerlijk in een grote tuin kan rondscharrelen en men hem in zijn tempo beter aan de lijn leert lopen. 
Bear was met 2 nestgenootjes en hun moeder in een verlaten gebied gedumpt. Harris de griekse rescuer van Gaia Dogs was getipt dat daar ergens pups rondliepen en ging kijken. Hij vond een vermoorde moeder met haar hulpeloze pupjes die nog moedermelk nodig hadden. Toen hij ze veilig stelde zag hij verderop een andere moeder met 3 pups waaronder Bear. Ook die maar meegenomen en deze moeder was gelukkig bereid de andere pups te zogen en groot te brengen. Ze is Big Mama genoemd omdat ze 11 pups heeft groot gebracht. De pups zijn allemaal bemiddeld op Bear na die opgroeide met zijn moeder in de opvang. Met 14 maanden oud leek er een huisje gevonden te zijn. Eind februari dus gereisd maar na drie weken dus dat hij urgent weg moest. En nu dus hier in de opvang.
Veel grote veranderingen in deze puber zijn leventje in korte tijd. Als ie het even niet weet dan kan hij speelbuigingen maken en gek doen. De adoptant woonde prikkelrijker dan hier en het aan de lijn lopen als je landelijk bent opgegroeid was gewoon ook nog te moeilijk voor Bear. Bij observatie deed hij het hier aan de rustige weg niet slecht. Hij kan af en toe plat willen liggen. Op de juiste plek zal hij het snel genoeg leren en kunnen gaan genieten van lange wandelingen. 
Was hij zaterdag met Monique die bij de aankomst kwam helpen nog verlegen, bij mijn ouders draaide hij vandaag met wat begeleiding snel bij. Hij heeft natuurlijk nu al een beetje een vertrouwensband met mij en de roedel en keek vermoedelijk ook naar die honden. Ik denk dat een andere stabiele hond ook wel fijn kan zijn voor Bear om zich aan op te trekken. Hij was altijd met andere honden samen. Hij wil hier ook niet alleen slapen nog. Zit wel kort apart met eten in de bijkeuken nu. Wel heb je natuurlijk aan de lijn aan hem je handen vol dus even met twee tegelijk lopen zal op veel plekken niet kunnen. Bear is in ieder geval een schat waar geen kwaad in zit maar die wel juist nu in zijn puberteit heel goed begeleid moet worden opdat het een stabiele betrouwbare volwassen hond wordt. Dus we gaan op zoek naar baasjes die dit rastype waarderen.
Met foto's maken ook deze leuke foto van Linda gemaakt die er mooi voor ging staan.
De nieuwe honden zijn gearriveerd. Het is heel druk, maar de honden zelf zijn allemaal schatten. Ze hebben allemaal hun verhaal maar elk van hen heeft mijn hart geraakt en verdient goud. Ik heb van een paar al leuke foto's en eerste lijn observaties. Nog even geduld dan stel ik ze voor.
Kleine Sjaak woonde sinds 2011 bij Meta en regelmatig zag ik hem op facebook voorbij komen. Lekker mee naar de heide of mee naar Texel. Onlangs vierde hij zijn 13e verjaardag. Helaas had Sjaak hartfalen en de laatste tijd sloegen de medicijnen niet meer aan. Vanochtend waren ze weer bij de dierenarts maar hij zat zo vol dat hij dreigde te stikken en ze hebben hem met veel verdriet laten gaan om hem verder leiden te besparen. 
Rust zacht Sjaak. Je leventje begon met de nodige pech maar sinds je bij Meta woonde heb je zo genoten.
