Heather heet nu Pleun en woont bij cockertje Kiki In limburg. De eerste berichten zijn dat het prima gaat met Pleun.
Verder volgens mij deze heerlijke strandfoto van Lana nog steeds niet op mijn blog gezet. Zij woont zalig in het mooie Zeeland.
Scooter woont hier in het noorden maar de baasjes houden niet van thuis zitten.
En Scooter? Die gaat graag mee!
Het vrouwtje van Ana woont nog steeds aan de Vecht maar wel tijdelijk op een boot. Best een overgang voor Ana die bang van vreemde mensen is. Maar ze ligt juist graag uit te kijken op het dek. Totaal relaxed waarschijnlijk omdat ze zo goed kan zien of er mensen te nabij zullen komen. Wat ben ik blij met deze foto. Nooit gedacht dat ze zover zou komen.
Ook roemeentje Friemel (vh Fresia) kende weinig maar is ook goed opgebloeid en zo een prachtige match met haar vrouwtjes geweest.
Dan konden Dirkje en Michiel eindelijk naar het zuiden van Limburg net over de grens in België op nabezoek bij Buster. Toch ook wel een zorgenkindje met zijn socialisatie gaten.
Nog steeds verlegen met onbekende mensen en nog steeds heel gericht op andere honden. Hij doet het goed en de baasjes zijn dol op hem.
Als ik zie hoe goed juist de honden met socialisatie gaten het doen, dan geeft het me weer moed voor Fenna, Gorriona en Paulina. Al blijft het voor de laatste waarschijnlijk zoeken naar een speld in de hooiberg
Ze zeggen dat ik niet dansen kan.
Ik kan dansen als een edelman
Dat is één
Dat is twee
Dat is drie
Dat is vier
Dat is vijf
Dat is zes
En dat is ze-he-ven!
Zonder dollen; het is zo ongekend rustig. Adopties blijven achter dit jaar en vorig jaar was het ook al minder.
Dat Pauline over het hoofd gezien wordt en geen reacties krijgt okay. 
Maar waarom de andere lieverds dit voorjaar niet geplaatst zijn? 
Uiteraard moet Gorriona wel stabiliseren maar ze staat wel gewoon ter adoptie.
Gelukkig is het hier lekker warm en zonnig maar niet tropisch dus gewoon lekker in tuin genieten. En tussendoor de advertenties omhoog en de mail checken.
Veel medeleven en vragen hoe het met Gorriona gaat. Dat is lief en fijn want het is echt zo een schatteke. Zoals ik in het filmpje aangeef is het niet zo dat je na een grote cluster van epilepsie aanvallen in een paar dagen herstelt bent. Dat duurt denk ik wel zo een 2 weken. En als je dan bedenkt dat ze in juni steeds binnen die periode de volgende cluster van aanvallen had is het niet moeilijk te bedenken dat ze nog niet als een blij ei rond rent. De Pexion medicatie gaf haar alle bijwerkingen die in de bijsluiter stonden maar ook de nieuwe medicatie Phenoral heeft zijn bijwerkingen. Het is voor mij moeilijk in te schatten wat nu van de aanvallen is en wat van de bijwerkingen van welk medicijn. We geven het maar tijd en rust en hopen op herstel. In april en mei was het zo een levendig blij meisje geworden en nu is ze dus nog heel rustig zoals jullie op het filmpje zien.
Ook de hitte zal vermoeiend geweest zijn want ik zag de dag na de hitte hier de roedel ook erg veel slapen omdat ze door de hitte juist onrustiger waren geweest. Dus voor Gorriona een stapeling van allerlei oorzaken die maken dat ze nog wankel is en nog niet blij ronddanst en niet speelt. Ik heb goede hoop dat we haar kunnen helpen. Naast dit medicijn is er ook nog andere medicatie mogelijk wat ik indertijd met Smokie heb gegeven dus de mogelijkheden zijn nog niet uitgeput om haar kwaliteit van leven terug te geven.
Vanochtend kwamen Regien en Mathew op doorreis naar Groningen hier in Smilde langs.
Pirate is dol op bezoek.
Mathew racete nog even een rondje met Pirate. 
Toen weer verder want ze hadden pas 15 van de geplande 45 kilometer afgelegd.
Maar ze hebben het gehaald. Den Bosch- Groningen op (en naast) de fiets. Toppers!!!!!
Een half jaar zat dit lieve hondje hier in opvang voor er zich adoptanten melden die wel zagen wat een heerlijk manneke het was. Wat een mooie adoptie. Drie jaar later zo veel zelfvertrouwen gekregen. Dit zijn de adopties waar je het voor doet.
Was ik zondag en maandagochtend nog optimistisch hoe goed het met Gorriona ging, zat ik een dag later bij de dierenarts voor overleg omdat ze maandag middag weer epilepsie aanvallen kreeg, met vervolg in avond, nacht en ochtend. Totaal 8 aanvallen in minder dan een dag tijd. Het is duidelijk dat de Pexion bij Gorriona niet werkt. Plus dat na verhoging ze ook echt alle bijwerkingen van de bijsluiter zo een beetje had wat ook zo sneu was. Ook al kan de dosering nog iets omhoog er had toch al iets effect moeten zijn. In ieder geval meer effect dan slechts 1 dag winst en zeker niet de clusters die toenemen.
Gelukkig zijn de zichtbare aanvallen gestopt maar af en toe lijkt ze even toch terug te vallen en bv mij, de andere honden en de omgeving even niet te herkennen of in ieder geval het niet helemaal te kunnen plaatsen. Gelukkig lijkt ze Fenna en Shelby met wie ze vanaf februari in het asiel zat vaak wel snel te herkennen en dat geeft haar vertrouwen. Dus hoewel ik baal dat er geen zicht is op plaatsing van enig opvanghond hier en er maar eens per week zowiezo een reactie is voor een hond, ben ik nu even toch blij dat Shelby en Fenna er nog waren. Zeker nu Gorriona nog duidelijk aan het herstellen is. Ze wil duidelijk niet op haar kopje geaaid dus vermoedelijk flink hoofdpijn. Zowiezo zal ze flink beurs zijn al probeer ik te voorkomen dat ze zich kan bezeren tijdens een aanval. Ze kan even niet kauwen (door de krampen, tongbijten, schudden, ed is kauwen pijnlijk) en het natvoer en worst dat ik speciaal voor haar gekocht had om de medicatie steeds in te stoppen was precies op. Echter omdat de medicatie een hongergevoel aanwakkert lust ze nu inene wel vers vleesvoeding. Zo heeft elk nadeel weer een voordeel want daar zitten geen toevoegingen in en kan ik makkelijk de medicatie in geven en kan ze zo naar binnen slurpen. Ze eet het met smaak op. Afgelopen nacht bij controle sliep ze op een verkrampte manier dat je toch denkt misschien een mini aanvalletje die niet zichtbaar door zet. Kortom een hoop onweer nog in het kopje van dit arme meisje. 
Nu dus op de Phenoral/ fenobarbital. Slechter voor nieren en lever maar hopelijk werkt het en krijgt ze kwaliteit van leven want zoals maandag op dinsdag dat is geen doen voor het meisje. Gelukkig kan de Pexion cold turkey gestopt en kon ik meteen met de nieuwe medicatie beginnen. Het gaat echter zeker 2 weken duren eer haar bloedspiegel op peil is en het gaat werken en het is niet moeilijk om te berekenen dat ze voor die tijd dus aanvallen weer zal krijgen. Hier heb ik echter een soort valiumspuiten meegekregen die ik anaal kan inbrengen waarmee ik bij een aanval hopelijk een clustering van vervolg aanvallen kan voorkomen en haar dus door de komende 2 weken heen loods tot de andere medicatie hopelijk gaat werken. Het zullen weer spannende weken worden.
Ondertussen mag ik ook meegenieten via foto's van twee andere topsporters. Regien en Mathew gaan goed. 
Ze vertrekken telkens vroeg in de ochtend opdat ze in het middaguur voor de grootste warmte binnen zijn op de overnachtingsplek.
Waar ze het de rest van de dag natuurlijk rustig aan doen. Het gaat ze vast lukken om Groningen te halen.
Mathew is veel op pad met zijn sportieve vrouwtje. Meest fietsen ze naar de Maas en maken daar een lange wandeling. Vandaag echter is het drie jaar geleden dat Mathew hier gehaald werd. Een mooie dag om een uitdaging samen aan te gaan. Fietsen van den Bosch helemaal naar de familie in Groningen. Vandaag zijn ze vertrokken. Extra voorzorgen vanwege de verwachtte hitte komende week zijn genomen en planning is juist heel vroeg in de ochtend steeds te vertrekken van de camping om de hitte voor te zijn. Op donderdag 27 juni komen ze Smilde aan doen. Dat is echt zo geweldig leuk. Zet hem op Regien en Mathew!!!
Verder is het rustig en blijven de adopties achter. Maar dan krijg je foto's van Betty bij haar nieuwe baasjes. Michiel en Dirkje kwamen daar op bezoek en Betty was niet vergeten hoe heerlijk ze altijd heeft mogen wandelen met Michiel. Ze kon bijna niet tussen haar baasje en Michiel kiezen en lag maar beide mannen pootjes en knuffels te geven. Ze zag er super goed en gelukkig uit. En de baasjes zijn gek op haar. Wat maakt zo een bericht je dan blij. Betty die ik welliswaar niet door opvang kon helpen omdat ze wat wisselend met andere honden kon zijn, maar uiteraard wel geholpen heb met eindeloos adverteren en promoten. Ze doet het zo goed en is zo geliefd. 
Het geeft me hoop voor de kansarmere honden die hier in de opvang zijn zoals langzitter Abe. Ook voor hem moet het toch eens lukken. 
Minder adopties maar wel heel mooie adopties. Hier Tinka die vandaag trouwens lekker kort getrimd is. 
Bilbo nu Bo vol overgave en vertrouwen veilig bij de baas op schoot. 
En Nuca die mee mag varen met de baasjes op een kleinere en grotere boot. 
Hongaarse Tommy werd vorig jaar geadopteerd en viert vakantie in Zweden. Wat zal hij genieten!
Deze prachtige foto is Bailey (vh Asia). Nu 2 jaar oud. Super sociaal maar wel waaks wat met haar berghond genen niet zo vreemd is. Doet inmiddels VEG 2 dus een slimme meid is ze ook.
Gister druk met zorgenkindje Gorriona die helaas weer een clustertje aanvallen had ondanks verhoging van de medicatie.
Er lag een briefje met de notitie Bradley jarig, maar daar waren andere dingen opgelegd en pas vandaag bedacht ik dat ie gister jarig was geweest en dus niets aan leuke of lekkere dingen gehad had. Dus meneer was ontstemd.
Bradley vergeeft het me als ik een gouden plekje bij leuke adoptanten voor hem vindt. Maar of zulke op de tafel staan foto's nu echt zullen helpen? Toch is het juist zijn charme en gaan er vast mensen voor dit heerlijke bruisende nu 3 jarige boefje vallen.
Pongo is een gezellig cockertje die bij aandacht vol met zijn kontje schudt.
Of blij tegen je opstaat. Scherpe foto's maken is geen makkie. Maar Pongo kreeg vandaag bezoek en is gereserveerd dus binnenkort hebben naar verwachting zijn toekomstige baasjes het probleem hoe hem onbewogen op de foto vast te leggen😉
