Met maar liefst 5 opvangers naar de speelochtend geweest (en oude Whoopi die heerlijk rondscharrelde).
Pirate rende met een big smile rond. Speelde met herders groter dan hem maar hij is af en toe gewoon zelfs voor die honden aan de lompe kant.
Ik denk dat geen van de mensen op het veld ook maar 1 tel bij hem gedacht hebben wat een zielige hond😊 want je ziet vooral een lolbroek.
Nuca kan grotere honden soms eng vinden en is een gevoelig hondje die snel van slag kan zijn. Echter hier zag ik haar vrolijk rond rennen met andere honden en natuurlijk knuffels halen bij de mensen.
Shelby bezorgde mij een grote deuk in mijn ego.
Ze negeerde mij finaal en maar flikflooien met iedereen. Thuis was ik bij gebrek aan beter wel weer goed voor de aaitjes.
Tinka nog maar een paar dagen "geland" en al mee. Rustig en genietend liep ze rond te scharrelen. Haalde eens een knuffel of trok een kort sprintje. Geen hond die echt met andere honden wil spelen maar parmantig rondlopend en zich niet druk makend.
Gorriona kan niet denderend alleen thuis zijn dus zij was ook mee. Wat was dat spannend! Lopen wilde ze in het begin niet maar dat riep vertedering op.
Dus in de armen van Carola.
En in de armen van Heidi.
Op gegeven moment toch maar even op vier pootjes aangemoedigd een rondje met me te lopen en wat deed ze dat met de nodige aanmoediging flink. Trots op haar!
Nu alles met de hand doorzocht en strengen vol zevenbladwortels gewied. De groene container vol.
De bak leeg. Van de nood maar een deugd maken. Het is nu een mooie gelegenheid om de moestuin uit te gaan breiden met deze bak. Ik heb de oude vriezer van mijn ouders erbij en hoop op een mooie oogst. Zelf telen geeft ze zekerheid van onbespoten groentes en het zal financieel ook zeker gaan schelen want ik schrik van mijn wekelijke boodschappen uitgaves dit jaar door alle prijsverhogingen. Maar wil wel gezond blijven eten. Wat er in gaat? Dat weet ik zelf nog niet. Morgen kijken op de open dag bij de Groene Stap een dorp verder waar ze mogelijk ook wat zaaigoed/plantjes verkopen en verder volgende week maar naar het tuincentrum. Ik heb er zin in.
Pirate vindt het maar doodsaai.
Vandaag zag ik hem terug omdat zijn baasjes op doorreis voor vakantie hier langs kwamen. Ze hebben de prachtige schutting bewondert. En ik mocht even heerlijk met Turbo knuffelen. Nog steeds dezelfde lieve ogen. Wat een schat van een hond. Ik was weer helemaal verliefd. Maar hij heeft geweldige baasjes en dat is waar we het voor doen.
Gorriona staat nu een dag op medicatie en gelukkig merk ik niet echt iets van bijwerkingen. Hopelijk komen die ook niet. Nu vol spanning afwachten wanneer de volgende aanval zal zijn. Ik hoop natuurlijk dat het zodanig aanslaat dat de aanvallen heel heel lang weg blijven. 
Paulina kijkt nu na 2 weken al heel anders uit de ogen. 
Zo een lieve zachte blik! 
Fenna een bandana omgedaan want ik wilde een foto shoot van haar omdat ik haar ter adoptie wil gaan zetten. Fenna reageerde met rollen door het gras. Gelukkig was het maaisel droog en was ze niet neongroen. 
Het kleinere oogje geeft haar ook iets snoezigs. 
Ze draagt haar staartje vaak in de krul nu op haar rug. 
En met haar bekje open is het net of ze lacht.
Net als Gorriona past ze niet overal en moeten mensen nog in haar willen investeren maar ze is echt zo een schattig snoezig meisje.
Okay viel tegen. Iets met kindersluiting. Waag het niet om te lachen!!!!
Abe blijft er relaxed onder maar het doet me best verdriet. Dus zo hem maar weer opnieuw gaan zetten. 
Hij krijgt wel reacties maar ondanks zijn tekst blijft hij mensen aanspreken die een makkelijke gezinshond zoeken en tja dan was ie wel in een week geplaatst geweest. Hij past maar op weinig plekken en juist de mensen waar hij zou kunnen passen kijken waarschijnlijk door zijn schattige uiterlijk over hem heen. En er is natuurlijk zoveel keuze. Maar we blijven wachten op dat plekje bij baasjes die echt zien hoe een geweldig manneke het is en hoe graag hij wil. Die van wandelen houden want dat komt hij nu door Pirate erg tekort. Dat ene huisje. Soms lijkt het naar het zoeken naar de speld in de hooiberg. Maar we geven niet op en plaatsen niet om het plaatsen wat sommige mensen schijnen te denken. We gaan voor goud. Abe verdient het.
De eerste berichten zijn al heel goed.
Tinka is een bofkontje want ze kreeg bezoek en is gereserveerd. Morgen huisbezoek en dan zal ze dit weekend ook wel naar haar nieuwe huisje toe mogen. 
Uitslag bloedonderzoek Gorriona is binnen. Geen aanwijzingen voor andere aandoeningen die de aanvallen kunnen verklaren dus ze gaat op anti-epilepsie medicatie. Helaas kan ik dat pas dinsdag of woensdag ophalen. Hopelijk reageert ze er goed op en zal ook het verder socialiseren en leren vooruit gaan. Maar nog fijner zou een eigen huisje zijn natuurlijk.
Dan een zielige Mamba op de tafel want het was tijd voor haar jaarlijkse plukbeurt.
Gaat makkelijk en snel maar Mamba had er al snel genoeg van dus het is nog niet af. Rommelig maar tevreden dagje. Morgen weer aan de bak met de promotie van de honden want het zou geweldig zijn als er nog meer leuke reacties gaan komen.
Spannend. Hopelijk vinden ze elkaar leuk en willen ze Tinka reserveren. Ze wonen in buitenwijk waar ze zo de wijk uit naar een plassengebied kunnen lopen waar het heerlijk wandelen is.
Gister was het huisbezoek en vandaag zijn de baasjes kennis komen maken met deze super leuke meid. En Nuca mocht natuurlijk mee. Heel veel geluk Nuca!
Nee niet met een groen uitgeslagen Nuca. Al staarden mensen op straat met wandelen wel vreemd naar die neon gekleurde hond waarmee buurmeisje Eline liep (pff morgen wassen en dan maar hopen dat ze niet in het gras rolt voor donderdagochtend haar nieuwe baasjes kennis komen maken).
Wel naar de dierenarts met Gorriona. Die had gisteravond voor de 3e keer deze maand een epileptische aanval. Dat is niet meer incidenteel te noemen. Gelukkig wel korte aanvalletjes maar toch verontrustend dat ze het al zo snel weer heeft. Standaard protocol is bloedafname (leverwaardes checken e.d.) om andere oorzaken uit te sluiten maar verwachting is dat ze dus op epilepsie medicatie gaat.
Ze onderging alles zo ontzettend braaf. Ze heeft heel fijne vaatjes en ondanks dat ze rustig bleef was het voor de dierenarts moeilijk een vat te vinden. Maar het is uiteindelijk gelukt en nu de lab resultaten afwachten.
Met Pauline is het dokteren aan de ziel. Ze draait mee en past zich aan. Ze neemt eten/snoep aan en laat zich oppakken zonder grommen of snauwen (houdt zich onderdanig en stijf), maar vertrouwen, nee ze ondergaat het maar vertrouwen heeft ze totaal niet in mij. En dat vertrouwen heb ik toch zo hard nodig om haar spannende nieuwe dingen te leren opdat ze adopteerbaar kan worden want we willen natuurlijk een super lief adoptieplekje voor haar gaan vinden. 
Kim heeft op verzoek geholpen door een reading te doen en kon ook heel moeilijk contact krijgen. Maar mogelijk heeft het Paulina toch geholpen. In eerste instantie was er weinig te merken. Ze lag veel te slapen maar aan het einde van de dag een Paulina die mij af en toe spontaan een likje geeft! Dit lieve zachte hondje heeft nog een lange weg te gaan maar hopelijk mag ik een stukje met haar meelopen op deze weg. Ik ga super de super mijn best voor haar doen. Ze verdient het! Einddoel is een liefdevol plekje waar ze verder zal mogen opbloeien en haar tempo waarin wordt gerespecteerd. Geen makkelijk adopteerbaar hondje maar wel echt een dankbaar hondje om te mogen helpen. Want wat is ze toch lief. Angstig maar geen angstbijter en dat zie je maar zelden.
Tinka haar ogen wat meer vrij geknipt. Meteen leukere foto's. Nog aan het sudderen over een tekst. Want ze staat nog steeds niet op de adoptie sites en dat had ik eigenlijk juist voor het weekend al willen doen. En het is een leuk hondje en hopelijk is er iemand op zoek naar een dergelijke boomertje en wil haar een fijn thuis bieden.
Nuca (die hier net lekker in het gras gerold had) heeft een leuke reactie gekregen en is gereserveerd.
De 5 die er al waren staan uiteraard ter adoptie en vandaag geprobeerd extra foto's van Tinka te maken opdat zij ook ter adoptie kan. Die is niet bang, kent de lijn en is wat dat betreft plaatsbaar. Ze geniet van aandacht en knuffels. Hopelijk kan ze snel door naar een eigen huisje.
Pirate vol vertrouwen maar de twee dametjes nog van slag. 
Paulina heeft echt tijd nodig. Loopt in huis wel langs me als ik geen contact maak maar op schoot bonkt haar hartje. Het is een lieffie die niet gromt of bijt maar gewoon het heel spannend vindt om je te vertrouwen. Buiten houdt ze liefst grote afstand.
Valentina heet nu Fenna en durft wel te komen als je rustig bent. 
1 van haar oogjes is niet goed ontwikkeld. 
Valentina/Fenna en Paulina liepen van de winter in de bergen bij twee restaurants aan een bergweg. Niet genietend van het mooie uitzicht maar op zoek naar eten. Toen ze ze veilig wilden stellen was enkel Valentina te vinden. Die werd uiteraard meegenomen. Paulina werd de volgende dag weer gespot. Ze bleek in de vrieskoude haar pupjes geworpen te hebben.
Uiteraard zijn moeder en pups ook opgehaald en de 6 pupjes veilig in het asiel groot geworden. Inmiddels zijn haar pups oud genoeg en kon Paulina gesteriliseerd en vliegen. 3 van haar pups zijn inmiddels in Spanje geadopteerd. Maar waar Valentina/Fenna al haar socialisatie heeft ingehaald in de periode in het asiel heeft Paulina erg geisoleerd in quarantaine gezeten met haar pups en heeft ze weinig andere vrijwilligers gezien. En dan inene weg van je pups (ook al ben je die eigenlijk spuugzat) dat is ook wennen en waarschijnlijk wil ze die instinctmatig nog zoeken. Dat zal over enkele dagen wel over zijn. Maar dat ze qua vertrouwen in de mensen van ver moet komen is duidelijk. Paulina en Fenna staat allebei op 2 jaar en zijn mogelijk zusjes maar het zouden ook moeder en dochter kunnen zijn. Een familie band lijkt er in ieder geval te zijn. Toch gaan ze wel uit elkaar. Fenna trekt zich duidelijk op aan de andere honden hier en komt met ze mee naar me toe. Maar nu kan ze nog even Paulina helpen om hier tot rust te komen. 
Voor Laika nu Tinka was interesse maar door verdrietige omstandigheden heeft het eigen hondje plots een operatie en rust nodig en is het niet het moment voor een hondje erbij. Dus gaan we voor Tinka een ander plekje zoeken. 
Tinka hoorde bij Xavi die eerder in opvang gekomen is en reeds geplaatst. Beide honden verwaarloosd gedumpt. Tinka moest 2 keer geopereerd worden opdat ze melkkliertumoren konden verwijderen en heeft zodoende langer in het asiel gezeten voor ze kon reizen. Het is een gezellig hondje die makkelijk aan de lijn loopt. Gek op rollen in het gras. We gaan ons best doen om ook voor deze drie een passend huisje te vinden.
