verwacht: Edu

We hadden dus 6 honden gekozen. Vooraf wel gevraagd naar opa Edu, een klein blond kaboutertje. Maar hij had gelukkig heel veel aanvragen al in Spanje. Enkel fijn dan zou hij snel door kunnen en niet nog weken moet wachten en een lange reis naar Nederland moeten maken.Echter bij de aanvragen had Anita telkens geen goed gevoel en hij zat er nog steeds. Ze vroeg ons of opa Edu misschien toch ook naar Nederland mocht.Wat te doen? Nog een extra hond was eigenlijk niet de bedoeling en we hadden er al 6 gekozen. Maar dit manneke heeft al zoveel door gemaakt. Achtergelaten op straat in Padul en vol klitten binnengebracht. Een ouder manneke met staar op de oogjes, verlatingsangst en altijd koud. Hart is goed en bloeduitslagen redelijk voor zo een ouder yorkie. Hij is lief en dol op balletjes. Hij mist zijn staartje. En hij mist overduidelijk een warm liefdevol thuis. Na de keuze voor 6 jongere honden, weten dat er een klein senioren hondje zo nood heeft om met kerst weg te zijn. Ik zat toevallig met een adoptant over iets heel anders in de chat en gaf aan dat we druk bezig waren met nieuwe honden die zouden komen. Ze schreef terug dat ze benieuwd was naar welke honden. Toevallig net foto's van opa Edu op straat lopend gekregen en stuurde deze door en schreef iets dat we de vraag hadden gekregen of deze mini toch ook naar ons mocht komen omdat zijn adoptie in Spanje steeds niet doorging. Nou redding uit onverwachte hoek, want volgende ochtend nieuw bericht in de chat: Jeannette wist de oplossing: Hij gaat Buddy heten en komt op hun bed te slapen en krijgt twee Esperanza hondjes als vriendjes. Ik mag hem even knuffelen, maar hij heeft dus een gouden mandje in zicht. Dus opa Edu komt ook mee met het kersttransport😀

Verwacht: Bodeguero's Bimba en Lolo

Aangezien ik toch aardig vol zit met opvangers keek ik nog naar wat kleiner formaat honden. De weinige die er waren kunnen ze in Spanje zelf goed bemiddelen en hebben geen opvang nodig. Maar er waren wel twee bodeguero's nieuw op de website zonder informatie. Dit leuke ras is zwaar onderkend omdat men in Nederland liever voor de kleinere Jack Russel gaat. Jammer want het zijn heerlijke honden die het eigenlijk altijd wel goed doen in de roedel. Actieve honden die in huis heerlijke bankhangers zijn. Maar toen we naar de bodi's vroegen gaf Anita aan dat ze echt even op een rustig moment er voor moest zitten want ze was nog steeds pisnijdig. Dat maakte ons zo nodig nog nieuwsgieriger. 😁

Het verhaal achter deze twee boefjes: Een aantal jaren terug adopteerde een boer uit naburig dorpje hondje Hugo uit het asiel. Later wilde hij er een hondje bij en adopteerde een teefje dat hij na een paar maanden terug bracht omdat ze zijn tuinslangen had doorgebeten. Toen Hugo overleed en de man naar het asiel kwam omdat hij een nieuw maatje zocht, gaven ze hem het voordeel van de twijfel omdat Hugo wel al die jaren daar een fijn thuis gehad had. Echter hij wilde graag weer een bodeguero en die hadden ze op dat moment niet in het asiel. Bij navraag bij de asielhoudster van een naburig asiel bleek dat zij er zelfs twee ter adoptie hadden. Meneer werd doorverwezen en iedereen blij. Meneer kon kennelijk niet kiezen en adopteerde beide honden samen. En na een paar maanden begon het allemaal opnieuw. Hij wilde de honden niet meer omdat ze achter de katten aanrenden. Verdrietig genoeg was in de tussentijd het asiel waar deze honden vandaan kwamen opgeheven. Dus wat deed de man, hij ging naar de refugio en liet de honden bij Anita achter. Zijn probleem niet meer. De paspoortjes…. In korte tijd al kwijt. Chip overzetten, Anita moest het maar uitzoeken. Dus Anita had niet alleen onverwacht twee nieuwe kostgangers terwijl ze normaal een wachtlijst heeft voor opname in het asiel. Maar daarnaast moest ze achter al het papierwerk aan en uitzoeken wat ze hadden gehad aan vaccinaties. Gelukkig nam de dierenkliniek veel van dit bureaucratische geregel uit handen. 

En wij… wij zeiden grinnikend dat deze boefjes welkom zijn in Nederland. Hun misdaad? dat ze zichzelf niet opvoeden? Okay we gaan op zoek naar een huisje zonder katten. En baasjes die snappen dat er nog wat opvoedings- en socialisatiepunten aandacht behoeven.We hadden onlangs een leuke reactie voor Trufa, waar Trufa helaas niet past. Maar 1 van deze bodeguero's mogelijk wel. We schatten in dat Bimba daar wel eens heel gelukkig zou kunnen worden.Lolo is wat verlegener. Broer en zus komen samen in de opvang, maar het is tijd dat deze jonge honden uitvliegen en hun eigen leven gaan beginnen. Wel ga ik observeren of ze als enig hond kunnen of juist bij een hondenmaatje geplaatst moeten worden. Bimba lijkt in theorie geschikt voor plaatsing alleen en Lolo misschien beter plaatsing bij een stabiel hondenmaatje. Ik kijk naar ze uit en we gaan ons best doen adoptieplekjes te vinden waar ze op waarde geschat worden. 

verwacht: husky Bimba

Bimba is een schat van een husky. Afkomstig uit deze hel:Eigenlijk spreekt deze video al voor zich maar het verhaal erachter is nog verdrietiger. Anita van de refugio Sierra Nevada kent een dierenarts Ana en die woont naast een finca. Ana diende drie jaar geleden al een klacht in vanwege verwaarlozing van de dieren die daar gehouden werden. Ze voerde de honden bij haar hek zo goed als ze kon. In augustus 25 was de nachtmerrie daar eindelijk voorbij toen de politie 17 honden van dit terrein in de Sierra Nevada redde. Honden die er slecht aan toe waren! Evenals paardachtigen. Er lagen ook kadavers van dieren voor wie de hulp te laat kwam. Ana vroeg Anita om de dunste en ziekste honden op te halen en zou zich zelf ook voor ze inzetten. Een organisatie die poolhonden bemiddeld kon voor de meeste honden adoptanten vinden. De 4 overgebleven honden zitten nu in de refugio. 

Wat het zo extra wrang maakt…......................... Tot 11 jaar geleden was dit het terrein dat de refugio Sierra Nevada vele jaren huurde. Het terrein waar indertijd al hun honden en katten liefdevolle verzorging kregen en geen honger kenden. Juist die plek die ooit voor veiligheid en liefde stond zaten deze honden (en muildieren/ezels ) in een hel........ Logisch dat deze redding voor Anita een extra emotionele lading heeft.      Bimba is een van de overlevende husky's uit de Sierra Nevada. Alle 4 de honden zijn positief op lesihmaniose,  maar zij is lichamelijk al goed hersteld. Geestelijk doet zij het goed. De andere drie zijn veel angstiger, maar Balu en Susan zijn al aardig opgewarmd om aandacht en knuffels te ontvangen en ook Queen gaat vooruit. We hopen hen in de toekomst te helpen, maar deze maand met vroeg donker en knallen van vuurwerk is geen maand om bangere middelmaat of grotere honden in opvang te laten komen. Bimba lijkt klaar voor deze stap en we hebben al video's gezien waar ze samen met Dama over de binnenplaats van het asiel dartelt, rennend met andere hondenmaatjes. Dus deze 2 huskydames komen eerst. Overigens wil het niet zeggen dat Dama zoveel beter heeft gezeten als Bimba. Alleen is het leed van Dama nooit gezien.