De najaarsrenovatie van de dakkappelen voor de winter komt is (bijna) af. Maandag worden er nog wat puntjes op de i gezet. En dan in het voorjaar komen er andere klussen aan bod die nu nog konden wachten.
Nu zijn er mensen die onze honden adopteren maar omgekeerd kan natuurlijk ook. Trufa heeft Mike geloof ik geadopteerd. Helaas na maandag zal ze hem moeten missen en ik hoop toch zo voor Trufa dat ze in het voorjaar hier niet meer is maar ergens bij een leuke baas die ook met haar wil ballen.
Dit keer een naderende winter die ik weer vol vertrouwen tegemoet kan zien. Nu het gedaan is en de zorg en stress van me afvalt merk ik pas hoe het me frustreerde en energie kostte en onrust gaf dat het niet lukte. Er is echt een last van mijn schouders afgevallen. Hoewel het een eigen huis is en het dak op zich niets met de honden te maken heeft maakt het wel dat ik mijn energie gewoon op de honden kan richten. Dankzij Mike (en Dorise). Ik ben echt heel dankbaar en opgelucht.
Afgelopen dinsdag was het zover. De hoognodige dakrenovatie van de dakkappellen. Er komen nu onderhoudsarme platen zodat ik niet over 5 jaar weer zit dat ik geen schilder kan vinden. Drie kanten zijn inmiddels vrij van het verrotte hout en morgen wordt de laatste kant afgewerkt. Ook de dakgoten hangen weer recht. Wat een opluchting dat het veilig de winter door kan maar ook dat ik niet meer in de toekomst hoef te stressen om er vakmensen voor te vinden. En wat ziet het er netjes uit!! TLC wat mijn heerlijke huis wel verdiend. De uitstraling is meteen anders.
Voor Lyske is er serieus belangstelling. Woensdag is het huisbezoek en naar verwachting krijgt ze donderdag bezoek. Lieve mensen die haar weinig alleen hoeven te laten en altijd bewust gaan voor (vaak wat oudere) zieltjes.
Bijna 17 jaar oud. 
Wat hebben je baasjes van je genoten. En vond je het fijn om samen met hen te zijn zoals hier op Ameland. 
Maar de koek was op en de genietmomentjes wogen niet meer op tegen de mindere dagen. Gister is je laatste reis begonnen. Rust zacht Fellow!
Marian wist het. Een bij vangen en dan een angel in de binnenkant van je lip hebben en het uitgillen van pijn. Hoewel Marian niet zal bijten was het niet te doen in mijn uppie om de angel te verwijderen plus het begon op te zwellen. Dierenartspraktijk gebeld en mocht direct in auto stappen en zou tussendoor geholpen worden. We kwamen aan en mochten direct doorlopen. Angel eruit en prik erin (tegen de allergie reactie en pijn). Marian huppelde blij de praktijk weer mee uit. En ik dacht hoe ga ik dit Michiel en Dirkje weer vertellen......
Nadat de adoptante vorig jaar al afscheid moest nemen van Mathilda door ouderdom, heeft ze nu ook vrij plots Freek (
Een heel gemis ook voor zijn vriendinnetje Shena. Rust zacht Freek!
Onder toezicht van het roodborstje afgelopen week de 4 nieuwe tafels in elkaar gezet. Op zich is er wel ruimte voor 6 tafels maar meer is niet altijd meer oogst omdat je er ook goed bij moet kunnen bv om de slakken te zoeken die de tocht naar boven wagen. De tuin is aflopend dus recht zal het niet staan maar evengoed oogt het bamboehout mooi. Het lijkt een goed alternatief voor de vaste bakken en ik heb nu al zin om ze straks in het voorjaar in gebruik te gaan nemen.
Het graszaad op het veldje is goed opgekomen maar terwijl ik druk doende was de moestuintafels in elkaar aan het zetten, was Guus ook lekker bezig. Geen mollen maar muizengaten en dus een nieuw mijnenveld. Alles gedicht zodat ik vandaag zou kunnen maaien. Maar Guus bleek weer een nieuwe plek daar ontdekt te hebben en zo mogelijk nog meer gaten gegraven. Vanochtend uitgelachen door de groene specht toen ik met aarde uit de bielzenbak de gaten probeerde te dichten. Toen het klaar was en ik even het graszaad en een rol gaas pakte ter bescherming van het zaad, zag Guus zijn kans schoon......... De specht kwam niet meer bij van het lachen. Ik vond het minder grappig. Geen wandeling en opnieuw beginnen met alles te dichten.
Dus 1 
Toch is ie wel leuk hoor onze lieve speelse Guus. Hij verveelt zich gewoon en zoekt baasjes die dagelijks lekker met hem kunnen wandelen.
Dan ook maar meteen die arme Lies te grazen nemen. Nagels knippen bij Lyske is een drama, maar door veel lopen op zachte ondergrond waren die te lang aan het worden.
Hoewel ik een tijdje terug wat nagels gedaan had, waaronder ook 1 duimpje was het niet klaar en had ik het gelaten. Dom, dom, dom, want nu was het andere duimpje hoog afgebroken en hadden een voorpoot en achterpoot een nagel met een scheur. De voorpoot viel mee maar twee andere kon ik niet anders dan tekort afknippen en dus bloed. Het is even niet anders. Bloeden gestelpt met styptic powder wat ik al vele jaren in huis heb ervoor en heel veel sorrykusjes gegeven. Inmiddels met wat extra lekkers heeft Lyske het me weer vergeven.
Afgelopen week is ook in de tuin het nodige opgeruimd waaronder courgette en patisson plant.
Het laatste geoogst en daar lekkere gerechten mee gemaakt en de grote courgette gesneden en ingevroren voor in bv pasta prutjes. Verder de lege lichtgroene hangbakken met groene zeep afgeschrobd en meteen de tuintafel in het soppen meegenomen.
Afgelopen dinsdag kwamen Michiel en Dirkje langs met de kar. Dankbaar voor hun hulp want maar liefst 2 karren snoeihout en een kar vol verrot hout van de verwijderde bakken ging naar de afvalverwerking.
Omdat het voor Django daar te spannend is en hij hier nu wel gewend is mocht Django hier met Kitty wachten. 
Dat vond hij toch wel gek hoor.
Maar bij kar 3 had ie het wel bekeken en ging rustig bij mij en de roedel liggen. Naderhand hebben Dirkje en Michiel ook nog een kar vol grof vuil van de honden meegenomen zoals hondenkussens en vuilniszakken met vieze dekens e.d. Dus in en naast de garage weer wat ruimte. 
Kan ik weer verder met een volgende klus want de dakgoot van de garage die ik begin september nog geleegd had zit opnieuw vol blad en eikels en moet weer geleegd. En voor Mike straks prettig dat hij daar bij kan voor garagedak inspectie en spullen neer kan zetten als de windveren/boeidelen van het dak huis gedaan wordt. Dat wordt zoals het er nu uit ziet de laatste week van oktober. Duimen dat het droog is maar vooral niet teveel waait want met 2,5 meter plank het dak op waar stevige wind onder komt dat is te gevaarlijk. Voorspelling weer is komende week regen (goed voor het graszaad) en wind en de week erna rustiger en gunstiger herfstweer.
Al met al een tevreden weekje waarbij ik ook maar blijf oogsten uit de nieuwe bakken van de radijs, winterpostelein en de rucola.
De gepote ui en knoflook laat zich ook al zien als voorbode wat het voorjaar straks kan gaan brengen.
Nog steeds geen baasje voor Trufa gevonden die lekker met haar wil ballen (en natuurlijk wandelen en knuffelen). Trufa lijkt wel een border collie zo enthousiast en hoopvol ze eindeloos het balletje terug brengt in de hoop dat je die gooit. Ben ik binnen bezig dan zit ze meest hoopvol buiten te wachten om direct op te veren als ik naar buiten loop in de hoop op aandacht en ballen samen. Ze is hier zo makkelijk maar ze zou als baasgerichte hond zoveel gelukkiger zijn als hond alleen.
Bijna 4 jaar geleden werd 
Afgelopen voorjaar moest Dobby het niet alleen met het zicht aan een oog minder doen, maar ook met een pootje minder die vanwege een tumor geamputeerd was. Hij deed het na de operatie maandenlang goed en ze hoopten nog lang van hem te kunnen genieten.
Helaas ging het de laatste weken niet goed met Dobby en ondanks inzet van de dierenarts en van Dobby zelf was duidelijk dat de koek op was. Afgelopen vrijdag hebben ze hem in laten slapen. Midas en Lisa heel veel sterkte met het gemis en dank dat jullie dit manneke nog een paar fijne mooie jaren hebben gegeven!
Maar gister met wandelen deze met een grote hoepel? Ik werd toch wel nieuwsgierig. Mijn moeder wist het meteen en appte terug: 
Dan is 
Maar het meest verdrietige bericht was het nieuws dat 
Bladerend door zijn oude foto's moet ik toch ook wel weer lachen. 
Ondanks de hel waarin hij verkeerd heeft in Spanje was het zo een olijke clown. Een bijzonder karakter is niet meer. Rust zacht Pirate!
Een ander projectje deze week was Guus naast de fiets leren lopen. Met Trufa fiets ik al regelmatig al is het niet zo vaak als ik wil ivm alleen laten Lyske. Guus pikte het super snel op. Wat een kanjer zeg! Trots als een paradepaardje loopt hij naast me. Knappe Guus!
Op het grasveldje zijn alle gaten inmiddels gedicht, ook enkele nieuwe waar Guus het niet kon laten😉. Zondag opnieuw graszaad gestrooid. Het vorige is niet aangeslagen, maar hopelijk lukt het dit keer wel. De regen zondagmiddag zorgde voor watergift. De temperatuur is komende week, ook in de nacht, nog boven de 10 graden dus goed groeiweer voor het graszaad. 
Besloten de vierkante bak ook weg te halen zodat dat hout ook mee kan met Michiel en Dirkje. En de salamanders daar nog tijdig een nieuw plekje voor de winter kunnen zoeken. De volgende bak wordt pas in het voorjaar verwijderd als de salamanders en padden weer wakker zijn. In die kleine bak stonden enkel nog bosuien waar ik van de zomer regelmatig van plukte maar nu de beste tijd voorbij was. Gerooid en gesneden en ingevroren. 
Het leegscheppen van de bak is ondertussen al aardig gevorderd. Morgen hoop ik het laatste eruit te scheppen en de bak te ontmantelen en bij het af te voeren hout te zetten.
Ik ben erg tevreden over de moestuintafels waar ik al leuk van oogst. Het lijkt voor mij een heel goed alternatief met veel voordelen. Definitief besloten dat op de plek van de verwijderde bak moestuintafelbakken gaan komen. Vandaag kwam de levering binnen. Komende tijd wil ik die tafels dan gedeeltelijk in elkaar zetten zonder bodem en aarde, zodat ik nog wat kan schuiven en idee kan krijgen hoe het er straks uit komt te zien. In het voorjaar hoef ik dan enkel nog grond te kopen en kan ik vrij snel de moestuintafels klaar hebben om van start te gaan met zaaien en planten. Komende wintermaanden dagdromen en uit kijken naar maart 2026. 
Met Brown kwam ik in het bos langs deze prachtige paddestoelen.
In de kas was het droog 😊en kijk eens wat een prachtig teiltje vol. Tomaatjes, 4 komkommers en maar liefst 30 pepers en zelfs een eerste rode ronde peper. Die kwam uit zaad van een gele ronde peper. Wel grappig. Deel komkommer en tomaatjes al gegeten en rest nog in koelkast. Eerdaags de pepertjes snijden en invriezen.
En nog meer rood maar dan uit de moestuintafelbakken, waar de eerste radijsjes oogstbaar zijn. Verder in de tuin nog weer courgettes geplukt. 
Weinig kunnen wandelen deze week want druk bezig met kruien maar het is gelukt.
De eerste bak is helemaal verwijderd. Trots op mezelf.
Tot ontzetting van Lyske die verlatingsangst heeft, de afgelopen tijd ook bezig geweest met snoeien en wieden aan de voorkant van het huis waar opzij bij de huiskamer ook een stukje bij de woning hoort. Een geheim tuintje/terrasje dat ik wat verwaarloosd had. Ik moet nog verder de bestrating voor het huis vrij scheppen van mos en gras, maar dat stel ik nog even uit. Ideaal gezien hoop je dat Lyske geadopteerd wordt en je makkelijker dit soort dingen kunt doen. Maar het straatje opzij van het huis is klaar en netjes.
Nuja was netjes. Want ik heb bedacht dat dit de ideale zonnige plek is voor de te planten knoflook en uien die ik iets te ijverig besteld had. Want de zonnige bakken in de moestuin hebben geen plek of staan op de nominatie om ook afgebroken te gaan worden. Besloten wat te gaan rommelen met zogenaamde mini's en een airbak en tijdelijk de zonnige ruimte daar aan de zijkant bij de huiskamer te benutten.
De eerste bolletjes al geplant. Zondag hoop ik de rest te gaan planten. Morgen heb ik namelijk vrij gepland voor de honden en wil ik het Lyske niet aan doen om uit zicht te verdwijnen, ook al ben ik niet echt weg. Van het voorjaar zet ik deze mini's mogelijk weer in de moestuin of anders verwijder ik de minibakken na de oogst in mei/juni. Voor nu lijkt het een ideale oplossing aangezien daar veel zonuren zijn. Zeker nu de knotlindes gesnoeid zijn. Natuurlijk zal straks de boom weer uitlopen en schaduw brengen maar evengoed is het best een zonnig terrasje. Ik heb tot nu toe altijd erg kleine uien en knoflook gekweekt, maar dit is voor het eerst dat ik al in het najaar plant in plaats van pas in het voorjaar. Ik ben heel benieuwd of ik nu betere oogst zal hebben. In ieder geval een leuk experiment. Nog wel even geduld tot volgend jaar juni wat het uiteindelijke resultaat zal zijn.
30 september in de avond was het stuk voor de courgetteplant leeg. Toch wel trots dat het me gelukt is om in september zover te komen. Ik hoop geen natuurbeschermers op mijn dak want inmiddels zijn er nog 4 salamanders dakloos. Sorry vriendjes. Er is gelukkig nog tijd om een ander plekje te vinden voor hun winterslaap.
Kouder maar overwegend droog weer waardoor het scheppen goed gaat. Besloten de courgetteplant te ruimen en verder te gaan. De laatste kleine courgettes eraf gehaald en aan Darwin opgevoerd en nog een potje courgette op zuur gemaakt. En de plant weggehaald (ik heb nog twee andere courgetteplanten die nog steeds produceren) en doorgegaan met de laatste bult aarde weg te scheppen. Verdeeld over de dag steeds wat kruiwagens. Vlak voor de zon ondergaat nog weer wat weggekruid. Helaas ging het schemeren en was het beter om te stoppen maar het is bijna klaar.
Met Brown is het als het vroeger donker wordt altijd opletten dat ze wel mee gaat de tuin in om te plassen. Echter de laatste dagen geen probleem om haar mee naar buiten te krijgen, sinds ze doorheeft dat de egel actief is. Die wordt dus lekker lastig gevallen. Gelukkig zijn de huidige honden niet zo erg als Tinka en blijft de egel gewoon terugkomen om slakken te snacken. Altijd verbazingwekkend hoe makkelijk het toch best wel dikke egeltje onder het hek door kan om in de tuin te komen of in de moestuin. 
