Net contact met Dirkje van
Esperanza en vernomen dat er opgeteld al euro 515 voor Kito zijn dierenartsrekening gedoneerd. Een fijne opkikker!
En daarnaast van de baasjes van Pokémon een donatie voor de Ranjaclub voor bv voer voor Brown en stevige ballen voor Trufa. Eerder van de week al van andere lieve mensen ondersteuning gehad voor supplementen voor Brown.
Vandaag kwam ook het voer voor Zani binnen dat gesponsord wordt door Bella.
Bij de Ranjaclub komen we thans even niets tekort, maar ik hoop van harte dat Esperanza nog meer steun mag krijgen voor de hoge dierenartsrekening van Kito.
Met Kito zelf gaat het de goede kant op. Voor in zijn bek zien de wondjes er rustig uit. Dieper in de bek kan ik helaas niet kijken. Hij heeft weer wat eetlust, al kan hij nog niet zo goed kauwen. Ook gewoon het voer pakken is nog lastig met de verse wonden dus ik help hem door hem veel uit de hand te voeren. Wel valt iets positiefs op. 1 voortand stond zo afwijkend en kwam lager uit de kaak waardoor de onderlip naar buiten geduwd werd en er vaak onbedoeld wat speeksel uit zijn bek droop langs die tand. Bij stress al helemaal, maar ook vaak gewoon waar hij zijn kop te slapen legde. Maar nu de tanden eruit zijn en de zwelling weg en de wonden tot rust gekomen heb ik de indruk dat zijn bek nu droog blijft. Dat lijkt me voor Kito zelf eigenlijk ook wel heel fijn.
Sebastián mocht lekker mee met Zani want ik wilde hem nog niet thuis laten zonder toezicht. 
Na de wandeling weer thuis, kwam er een pakketje met bestelling voor Darwin en Kito. Ik kreeg er een Paaskip bij kado, maar de heren hebben daar geen interesse in. Ook de jarige Zani niet. Sebastián is echter heel erg zielig omdat hij een kap om moet (opdat hij niet aan de hechtingen likt) en kreeg als troost de kip. Dat vond hij wel het minste na wat ik hem gister geflikt heb en ik moest dan ook niet wagen aan zijn kip te zitten. Ik mocht het niet eens filmen. Rot op. Zelfs toen hij in slaap viel bewaakte hij nog zijn Kippie. 
Let op het pootje.....
Vandaag vierde Zani haar verjaardag met een fijne boswandeling. Inmiddels heb ik een kwartet van 11 jarigen, want 4 maanden geleden vierden Brown, Marion en Kito al hun 11e verjaardag.Vier senioren die prima meekomen op de lange wandelingen en zeker nog niet in hun laatste fase zijn. 
Zani werd natuurlijk blij gemaakt met lekkers vandaag. Snoepjes en kauworen. 
Even een beautynap tussendoor. Zo nog even met de roedel naar buiten voor een laatste plasje en dan ligt het snuffelkleed al klaar voor Zani om nog even de laatste beloning van de verjaardag bij elkaar te snuffelen.
Zo zit je heerlijk bij mama op schoot...
En zo hang je groggy van de narcose leip in haar armen.
Arme Sebastián, die blij kwispelend de behandelkamer mee in liep, ging vandaag onder het mes. Hij had twee liesbreukjes. Grote kans dat hij deze al vanaf pupje had, maar aan 1 kant was het breukje groter en bolden zijn darmen er wat doorheen. Mogelijk door het vocht dat duwde, maar nu het vocht bijna weg is uit zijn buik bleef daar duidelijk die bolling. Wel zo terug te drukken maar ik had het gevoel dat hij er wel ongemak van had. Jammer genoeg bij zijn castratie in Spanje niet meegenomen. Mijn dierenarts heeft er naar gekeken en achtte het beter het gat te dichten omdat vastzittende darmen naast pijnlijk voor hem ook weer vocht kunnen gaan lekken. Sebastián is inmiddels in een goede conditie dus het is ingepland en vandaag zijn beide breukjes gedicht.
Nu nog herstellen van de wonden want ze moesten natuurlijk hem natuurlijk wel opensnijden om bij de gaten in zijn buikvlies te komen. Dus inwendig en uitwendig hechtingen. Hopelijk merkt hij over twee weken als de wonden goed geheeld zijn dat hij geen last meer heeft van zijn buikje. Ik ga wel nog door met de leverreiniging. Dierenarts Nederland ziet ook geen aanwijzingen voor Cushing en omdat het vocht al zo ontzettend veel minder is, zijn we duidelijk op de goede weg. Wel blijven we zoeken naar baasjes waar hij nauwelijks alleen hoeft te zijn, want dat is duidelijk een grote punt van stress en hier helaas niet te vermijden.
Na zijn prachtige huisje bewonderd te hebben is deze slak toch richting de beukenhaag verhuisd waar de egel woont die me samen met de padjes en de merels mag helpen om de slakken in toom te houden. Op dit moment nog weinig zaailingen in de moestuinbakken maar de slakkenvangrondjes staan weer in de planning. 
De Marietjes
Sebastián
Trufa
Kito & Zani
Er is en wordt heel veel georganiseerd deze periode.
Zo kwam afgelopen donderdag "Keep Them Rolling" met 100-150 voertuigen naar Smilde.
Zo een hoeveelheid oude legervoertuigen bij elkaar is indrukwekkend.
Er waren net zoveel kinderen met hun klassen aanwezig maar ook heel veel andere bezoekers bezochten het evenement.
Nog even met deze meneer staan praten die vol trots vertelde hoe hij zijn wagen nog altijd zelf onderhield.
Wat bij mij echter binnenkwam waren de portretten van de Franse parachutisten die bij 
Thuis een paar van de namen opgezocht, waaronder de in Smilde omgekomen paratrooper 
Vandaag een rondje door het Drents Friese wold bij Hoogersmilde. Zani en de kleintjes mee. 
Geen aangelijnde hond want ik dacht ik moet toch kijken of Marian hier goed los kan omdat ze soms wat in verleiding lijkt te komen wildsporen de begroeiing in te volgen. Maar ze darde vrolijk heen en weer en bleef in zicht. Het was Zani die halverwege de wandeling ergens een dennebos in dook om uit zicht te verdwijnen. Luid andere honden lekkers gegeven maar in eerste instantie geen Zani. Een eind verderop kwam ze gelukkig vrij snel weer uit het bos om hard terug te rennen om te kijken of er nog snoep was. Daarna heeft ze me goed in de gaten gehouden om geen snoep meer te missen.
Verder veel achterom kijken want Marion was af en toe verdiept aan het snuffelen en haar vacht was gewoon een camouflage kleur in de bleke eikenbladeren. Dus dit was een prima groepje zo.
Sebastián kan inmiddels ook heel goed los en was zelfs de makkelijkste. Lekker gewandeld en tot twee keer toe ook van mensen de opmerking gekregen dat de honden wel heel goed luisterden. Dat is een leuk compliment.
Meest ben ik met Trufa aan het ballen buiten maar soms is het gewoon even knuffies tijd.
Trufa geeft gul lebbers.
Het is zo een heerlijk hondje die heel makkelijk is, maar zich in huis al snel wegcijfert en die vermoedelijk het beste tot haar recht komt op een plekje waar ze de volle aandacht krijgt.
Michiel en Dirkje kwamen in Limburg vlakbij Pirate en zijn langs geweest. Zijn vrouwtje is niet zo van foto's en internet maar ze is helemaal gek op Pirate. Wel stopt ze hem iets teveel toe, al weet ze dat ze op zijn gewicht moet letten. Pirate is nog dezelfde vrolijke pretletter en geniet volop van zijn leventje daar en de prachtige tuin en het rondracen aan de Maas. Ik was helemaal blij met deze foto en een filmpje van Pi met brede greins rollend in het gras precies zoals ik Pirate indertijd hier herinner. Hij blijft een speciaaltje en zit diep in mijn hart.
En dan is het al weer tijd voor een laatste wandeling.
Nog even spelen en Luke werd (gisteren) opgehaald door zijn nieuwe adoptiegezin. 
Op de Smildes viert men komende maand 80 jaar bevrijding.Dankzij creatieve buurtgenoten lopen we nu langs deinende paratroepers 
en kanonnen met een vredesmissie. 
Bloemen in klompen sieren de bomen. 
En deze wachter heet bezoekers aan de straat welkom. Hoe leuk is dat!
Voor huis gezellige bakken met oranje bloemen gezet. Met de vlaggen hulp gehad van lieve buren. Wat bof ik toch dat ik zo prachtig hier mag wonen.
De laatste jaren veel oudjes gehad en de laatste tijd al helemaal braverikken, maar Luke zorgt voor leven in de brouwerij. Het is nog zo een pup op ontdekking. Hij zit volop in zijn kauwfase en pakt niet altijd wat mag. Zo is gister het kussen van Kito achter de bank gesneuveld. Wat is er heerlijker dan zo een matras uitpulken. Uit zicht en had het te laat door. 
Het vierkante kussen heeft aan binnenkant een open plek en daar haalt meneertje ook ijverig de vulling uit. Na afdekken ging Zani er in liggen en leek het probleem opgelost. Maar Luke zoekt gewoon nieuwe mogelijkheden. Hij luistert goed maar als je die verwarde haardos overeind ziet komen schiet ik in de lach als ik dat koppie zie.
Opvoeden is een lachtertje hier.😁
Dank aan ieder die gedoneerd heeft. Totaal is er bij de stichting euro 630 voor de rekening van Kito binnen gekomen. Dat is niet dekkend maar Esperanza is er uiteraard wel al heel blij mee. Natuurlijk zijn verdere donaties voor het dierenartskostenpotje altijd welkom. 
Het ging gelukkig vlot en ik was een kwartier voor de afspraak en kon zodoende even met Kito en Sebastián (die ik niet zolang thuis wilde laten) even een klein stukje langs de weg lopen. Daarna moest Sebastián in de auto wachten en ben ik met Kito de praktijk in gegaan. Daar een verstijfde (en plassende) Kito op de weegschaal gezet. Kito is zijn hele leven al een slechte eter maar was misschien door eerste stress met oefenen auto afgevallen. Echter vorige maand kreeg ik de donatie van webwinkel Baboo van het Pala voer en daar heb je maar weinig van nodig. Topvoer dat Kito kreeg als snoep en dat heerlijke snoep (voer) lustte hij wel. Ik kon al aan hem zien dat hij wat voller geworden was en hij bleek inderdaad een kilo aangekomen ten opzichte van begin februari. Heel blij mee want die reserve heeft hij nu wel even nodig. Kito was super braaf bij de dierenarts op tafel en liet alles met zich doen (wel ook daar plasje laten lopen) maar ze moesten narcosemiddel bijgeven omdat hij maar niet onder zeil ging. 
Tevoren was extra tijd ingepland omdat ik er vanuit ging dat er ook elementen getrokken moesten worden. Echter toen ze aan de slag gingen bleek de staat van zijn gebit veel erger dan gedacht. Blootliggende wortels en stinkende lucht. Ze hebben in totaal 15 elementen getrokken. Ze hadden zelfs nog meer willen trekken, maar ze vonden het niet verantwoord hem nog langer onder narcose te houden en zijn gestopt. Wel rest gebit schoongemaakt. Nu kijken hoe hij het hier op gaat doen. Begin middag mocht ik hem halen. Hijgend met een bebloede tong in de auto want hij was al goed wakker.
Thuis was het ellende. Arme Kito. Zijn bek bloedde flink en hij bleef het bloed opspugen. Daarnaast kreeg hij best een wat gezwollen bek aan de voorkant.
In de papieren van de homeopatische ehbo kit die ik in huis heb gedoken en wat korrels klaargemaakt en ingezet. Uiteraard weet je nooit zeker of het daarvan is maar de zwelling nam gelukkig af. In de avond mocht hij weer eten, maar hij had geen trek en als hij water had gedronken dan gutste dat met ingeslikt bloed ook weer eruit. Betekende wel dat ik nog niet met de medicatie kon beginnen. Maar het leek me belangrijker dat het bloeden in zijn bek zou gaan stoppen. Onrustige nacht gehad, maar rond 2 uur leek het bloeden redelijk gestopt. Wel had hij best pijn maar pijnmedicatie kreeg ik er niet in. In ochtend nog niet echt trek want alles smaakte natuurlijk naar geronnen bloed. Wel met de nodige fratsen zijn medicatie er in gekregen.
Aan einde ochtend besloten Kito nog weer even met auto mee te nemen naar de velden en stukje met hem en Zani en Sebastián te lopen. Hij snuffelde weinig maar kan door het geronnen bloed misschien ook niet zo ruiken. Maar even frisse lucht toch wel fijn en hopelijk de associatie auto nog steeds met wandelen en niet met de dierenarts. Vanavond iets gegeten en met wat gehaaidheid ook de medicatie naar binnen gekregen. Het zal nog wel even duren eer Kito van de pijn in zijn bek af is. Je kunt hem natuurlijk niet uitleggen dat hij hier even doorheen moet opdat hij dan over een tijdje er juist beter op wordt dan voorheen. 
