Rust zacht Zora

Opa en Oma adopteerden een hondje in 2010. Lekker mee naar de camping en naar het strand. Afgelopen jaren mocht ik via facebook volgen hoe de kleinkinderen met dit hondje opgroeiden. Zora was het hondje van de hele familie. Toen het afgelopen woensdag zover was dat Zora van ouderdom geen leuk leven meer had en er afscheid van haar werd genomen kwamen de kleinkinderen (en dochters) natuurlijk afscheid nemen. Samen delen in het grote verdriet maar ook samen delen in prachtige herinneringen. Rust zacht lieve Zora!

Smile

Smile haar tekst moet ik ook nalopen en gaan updaten. En een nieuwe filmpje ipv de winterse video's met truitjes aan. ​Ook dit knuffelkontje mag gezien worden!

Milka op pad

​Afgelopen maandag mocht Milka mee op de landelijke wandeling. Ik wilde een leuke video maken die haar recht zou doen en die ik voor de advertenties kon gebruiken maar precies als ik mijn telefoon pakte dan besloot ze gras te eten. Maar ze heeft genoten van het snuffelen en struinen.En toch wat leuke foto's. Op de terugweg was ze het zat toen ik alweer een foto wilde maken en ging ze tijgeren door het gras. Thuis gekomen kom ik tot de ontdekking dat de tracker af is. Op de terugweg moet ze die afgeschuurd hebben in het gras. Gelukkig op het pad want ze loopt niet los en kon ik op de kaart op mijn telefoon wel redelijk goed inschatten waar ongeveer. Terug met Sansa en met Freek. De tracker van Sansa was op gegeven moment op dezelfde plek te zien en met het piepertje kon ik horen waar de verloren tracker lag. Houdertje was helaas niet te vinden maar ben al blij de tracker weer te hebben. Wel is het zo dat deze tracker niet zo goed meer werkt en de life functie geen verbinding maakt wat toch wel een belangrijke functie is. Gelukkig werkt de andere tracker nog goed.

Pokémon heeft mooi tuigje

Afgelopen weekend ook kritisch gekeken naar de tekst van Pokémon maar daar staat eigenlijk in basis alles wel in. Echter bij screening weten we nu dat we kritischer moeten kijken naar de wandelomgeving. Hier op de video loopt hij los maar dat kan doordat het een rustige wandelplek is. Pokémon is kort geadopteerd geweest en hoewel bekend was dat hij aan de lijn kon uitvallen naar honden was de omgeving daar zo rijk aan prikkels dat adoptante niet meer rustig met hem kon wandelen. Hij was overal alert op. Dat de buurkat pissig was op zijn komst en die kat Pokémon aanviel hielp ook niet echt mee. Met veel verdriet bracht ze hem terug. Hij was gewoon te actief voor haar. Maar hij mocht wel het prachtige tuigje behouden en krijgt die straks bij een volgende adoptie mee.Leuke foto's van het manneke gemaakt en hem weer overal terug gezet in de advertenties.

Vainilla update

Blijft moeilijk voor te stellen dat zo een blij dartel hondje een hondje van de dag is. Maar als Vainilla zo vrolijk blijft dan heeft ze kwaliteit van leven en dat is belangrijker dan hoe lang of ze zal leven. Om de diagnose definitief bevestigd te krijgen gaat ze nog wel door naar de cardioloog. Daar kan ze volgende week donderdag terecht en dat is al relatief snel gezien het tekort aan specialisten en de dierenartsen in zijn algemeenheid en de vakantie tijd. Wel heb ik haar gister weer terug gezet in de advertenties en wachten we niet met het zoeken naar een huisje. Haar kans op een passend thuis is al zo ontzettend klein.

Noble

Afgelopen weekend zeer druk gehad en tot laat bezig geweest. En nu helemaal stijf. Reden is niet actief maar passief achter de pc zittend. Ik heb een enorme inhaalslag gemaakt en van 8 honden de teksten nagelopen, nog wat foto's en filmpjes verwerkt en verder verlopen advertenties opnieuw gezet. Veel werk maar het is immers voor een goed doel. Want het blijft toch onbegrijpelijk dat er b.v. voor Noble in de afgelopen 5 maanden niemand gereageerd heeft die hem wil adopteren.Onlangs had ik hem opgemeten en hij was weer gegroeid. Mijn indruk toen hij kwam was al dat hij veel jonger was dan de geschatte 5 jaar en aangezien hij al groter was dan in het asiel was aangegeven vermoed ik dat hij daar dus ook al een groeispurt gehad heeft. Ik denk dat hij nu wel uitgegroeid is en schat hem op ongeveer 2 jaar oud.

Picknicktafelbankje naar de moestuin

Gister is het bankje dat voor de kas stond verzet naar de moestuin. Ik had me zo op de bank verheugd indertijd en heb de bank nu een jaar maar ik kon er steeds niet op zitten omdat er "tijdelijk" gaas om heen stond ter bescherming van de jonge honden. Maar het stroomt niet door en laatst wisten ze het gaas tegen de bank aan te duwen en was er toch weer aan geknaagd. Nu dus in de moestuin. Prompt regen dus er nog niet echt van kunnen genieten. De kussentjes liggen nog boven.

Vanochtend druk met honden en daarna boodschappen doen. Ook graszaad gekocht om de kale graafplekken opnieuw in te zaaien. In het middaguur was het wel droog maar niet op het bankje gezeten. Ik pakte mijn knielsteun en een emmer en een krabbertje om de bestrating waar de tuinbank al die tijd gestaan had te wieden want daar kon ik nu eindelijk bij. Doel was te stoppen als de emmer vol zou zitten. Dat is in een zo een grote roedel een hele uitdaging. De ene kietelt in je nek met een koude natte neus, de andere probeert je kusjes te geven, de volgende gaat liggen net waar je aan het wieden bent en als je net denkt de emmer is bijna vol dan kan ik stoppen..... dan komt er weer een deugniet voorbij die de emmer even leeghaalt zodat je nog even verder kunt voor je doel bereikt is. 😵

nieuwe inzichten

Afgelopen week meermaals contact met de dierenartspraktijk gehad. Het andere middel voor Brown wordt afgeraden omdat de kans groot is dat ze dan mamatumoren krijgt. We gaan dus door met het huidige middel en ik heb opnieuw de kruidentabletten besteld die ze eerder kreeg en die iets hielpen maar onvoldoende en waar ik mee gestopt was ook omdat ze best duur zijn. Vandaag weer gestart met die pillen, naast de reguliere medicatie waar ze de nachten al droog op is en hopelijk gaan die twee samen haar blaasspier nog sterker maken zodat ze echt zindelijk kan worden. Ik probeer haar extra mee naar buiten te nemen en de roedel soms maar even langer in de bench te laten en apart met haar naar buiten te gaan en ik merk dat als ik er boven op kan zitten en haar extra uit kan laten dat het heel goed gaat. Maar ja helaas is ze hier niet de enige hond met een grotere zorg/aandacht behoefte en dat maakt het tot een hele uitdaging. Zou ze nu een huisje als hond alleen hebben dan zou men zeer waarschijnlijk heel snel vooruitgang boeken. Zeker als ze dagelijks lekker wandelt en gewoon tijdens de wandelingen goed kan uitplassen. We blijven maar hopen op die ene reactie. Ondertussen blijf ik mijn best doen. We zijn er eerder ook bijna geweest dat ze zindelijk leek vlak voor de operatie in april. ​Ook over Vainilla contact gehad met assistente en later met dierenarts. Ze hadden namelijk nog een hartmedicatie voor willen schrijven maar helaas ook dat middel zal vermoedelijk meer kwaad dan goed doen en viel toch af. Ze krijgt dus geen medicatie maar mocht ze in de toekomst vocht vast gaan houden dan kan ze wel vochtafdrijvers krijgen. Lang wandelen kan ze dus beter niet, maar de dierenarts gaf aan dat mijn idee van meerdere kortere wandelingen op een dag om nog enigszins conditie op te bouwen ook niet zou werken simpel weg omdat haar hartje te hard moet werken om ooit nog conditie te kunnen verkrijgen. Dus in die zin vergelijkbaar aan Omi. We moeten haar echt zien als een hondje van de dag. Haar hartafwijking is groot en er zal een moment komen dat het hart het niet meer aankan. Voor de dierenarts ook niet te voorspellen of dit over 2 weken of over 2 jaar zal zijn. Of dat ze misschien toch nog jaren heeft. Oud zal ze niet worden dat is vrijwel zeker. Moeilijk te bevatten als je haar zo vrolijk ziet dartelen. Dierenarts raadde aan niet wandelen maar lekker rondscharrelen in een wat grotere tuin waar ze wel kan bewegen maar het zelf beter zal kunnen doseren. Zelf zie ik wel hoe ze geniet als ze eens mee mag met wandelen achter in de velden. Gewoon omdat het haar geestelijk goed doet lekker te snuffelen. Dus af en toe mee (al dan niet per auto) naar een leuke snuffelplek zou ik haar wel gunnen. Dan dus beter maar 10 minuten wandelen. Maar we zoeken dus geen saai bestraat achterplaatsje en ook geen wandelingen door een stadsparkje met gras als een biljartlaken waar je enkel benzinedampen ruikt. We denken aan een huisje als hond alleen want bij stoeien met andere hond gaat ze misschien haar grenzen over. Ze lijkt geen behoefte te hebben aan een speelmaatje verder. Nu is het een klein ondeugd die in het asiel omschreven werd als onderdanig maar die hier het lollig vindt om grote Darwin nog even zogenaamd aan te vallen. Ook kan ze gewoon jaloers zijn en dat andere honden laten merken. Niet handig in een grote roedel als je de kleinste bent. Een huisje als hond alleen is dus wat we zoeken. Ze verdient het na overleven tussen de vele honden om de tijd die haar nog rest alle aandacht te krijgen en verwend te worden. Dat gun ik haar zo. En als je je weet in te stellen dat elke dag een kadootje is dan zal je als baasje zo van haar kunnen genieten. Het is echt zo een heerlijk hondje.

De Catalpa

Vandaag kwamen Michiel en Dirkje terug en brachten hulptroepen mee. Mensen die mij niet eens kennen en die belangeloos hier mee kwamen helpen. Wat lief! De takken zijn gezaagd en afgevoerd. Vele ritten maar nu is alles opgeruimd en weer netjes. Vanuit de huis kant lijkt het nog heel wat. Vanaf de andere kant is het schrikken. Maar de honden hebben nog schaduw en Freek heeft nog takken die laag genoeg hangen om aan te kauwen 😏

Sabba kwam op bezoek

Vandaag kwam Sabba langs die in de buurt op vakantie was. Ik vond het super leuk haar terug te zien maar voor Sabba hoefde het niet zo. Die was bang dat ze hier in de drukke roedel achtergelaten zou worden denk ik. Ik zal het maar niet persoonlijk opnemen want daar is Sabba veel te lief voor. Het is geweldig dat ze nog steeds leeft al wordt ze nu wel een oud dametje met trage tred. Toch sjokt ze in haar lage tempo nog een uur mee op de lange wandeling en geniet ze van alle luchtjes. Haar vacht nog steeds prachtig en zo zacht. De baasjes brachten kadootjes mee, chocolade voor mij en voor de honden allerlei lekkers. Ook de dierenwinkel had er nog extra hondenkoekjes bij gedaan toen ze hoorde dat het voor de opvang was. Nou met de zalmworstjes heb ik hoge punten gescoord dat is zeker! Dan had ik nog een stukke lamp van de storm. Had wel inmiddels een vervangende lamp en baasje Mike heeft voor mij de nieuwe lamp gemonteerd.​Nu weer licht als ik in het donker de tuin in moet, wel zo veilig zeker daar ze de laatste dagen inene daar steeds willen graven en ik niet in een gat wil struikelen. Gaten had ik al gedicht maar moet nog graszaad kopen en hier in Smilde is nog maar weinig regen gevallen. Maar licht is er weer in de duisternis. En lichtpuntjes kunnen we wel gebruiken.

Brown

​Met de 2e medicatie komt Brown droog de nacht door maar overdag is het opletten, zeker met regen dat ze het wel buiten doet. Dus aan een stukje zindelijkheid moeten we ook nog werken. Het nadruppelen is wisselend. In overleg gaan we toch kijken of een 3e middel beter werkt. Dit moet besteld. Het huidige middel is verlengd want het doet wel iets voor de sluitspier. Voor mij natuurlijk lastig met zo een grote roedel in de gaten te houden of elke hond wel mee loopt naar buiten en om Brown zo snel mogelijk als eerste uit de bench te laten als ze even vast gezeten hebben. Dus nog steeds dat ik regelmatig momenten mis en ze het binnen doet.

Vainilla naar de dierenarts

​Vainilla gaat graag mee wandelen. Is speels en vrolijk. Maar ze ligt veel. Met spelen, als ze wil snuffelen tijdens de wandeling, ze eet liggend. Ze springt vrolijk in de stoel maar ploft dan direct neer. Maar kan weer even enthousiast overeind komen. Dus op de video zie je ook een sprankelend actief jong hondje. Toch vond ik haar wel vaak liggen. Op zich met de hitte was het koele gras voor veel honden heerlijk liggen en rollen. Maar met koeler weer bleef ze het doen. Nu heb ik natuurlijk vaak genoeg dat honden hier met een slechte conditie komen. Gelukkig gaan ze vaak snel vooruit. Hoewel Vainilla niet direct blauw aanloopt (mijn hondje Phuc kon echt blauw en grauw worden) en niet benauwd lijkt, zag ik soms met wandelen toch dat tongetje iets blauw worden. Ik kreeg steeds meer het gevoel dat dat hartruisje waarmee ze bekend was vanuit Spanje toch wat ernstiger kon zijn dan gedacht. Of zag ik spoken en was het gedrag of iets heel anders zoals gewrichten of toch gewoon geduld en verder conditie opbouwen?In overleg met Esperanza toch maar naar dierenarts voor hart echo. Bij het beluisteren in de behandelkamer was meteen al duidelijk dat ze geen lichte maar een zware hartruis had en dat haar hartslag laag was met 60. Aangezien het voor Vainilla spannend was zo in een vreemde omgeving, zou je dat niet zo laag verwachten. Voor dierenarts ook wel reden om verder te kijken dus blij dat ik de afspraak voor de echo gemaakt had bij de hoofdvestiging. Vainilla was super braaf tijdens de echo. Dierenarts zag een verdikking en 1 kamer was wat klein en de spiersamentrekking ging duidelijk niet helemaal zoals het moet. Dus wel degelijk een hart probleem. Helaas niet eentje die zo te fiksen is.  Weer een dierenarts rekening voor Esperanza (donaties hiervoor blijven meer dan welkom), plus weer een hond die minder aantrekkelijk is voor adoptie, maar voor Vainilla ben ik erg blij dat ze weg is uit de Spaanse hitte. 

druiven of nachtvlinders plukken

Het zag er veelbelovend uit. Maar dan zo een onschuldig lief dametje die meent te moeten voorproeven. Behalve dat de druiven niet rijp zijn en druiven voor honden ongezond, verheug ik me op druiven uit eigen tuin en was daar niet blij mee. Heb maar een fort erom heen gebouwd. Milka vond het stom maar is weer nachtvlinders uit de lathyrus gaan plukken. Daar is ze ook goed in!

Na de storm

Met dank aan Michiel en Dirkje die gister hulp kwamen bieden met zagen en opruimen. En drie ritten met takken wegbrachten. De gevallen eiken en beukentakken zijn allemaal weg van oprit en veldje. En de catalpa alle losse takken en al een deel van de gescheurde takken die half vast zaten en gezaagd moesten worden. Veel werk maar nu kon ik er in ieder geval weer bij om te maaien. Van deze kant ziet het er weer netjes uit al zie je de hap uit de boom. Aan de andere kant nog twee gigantische takken die elk eigenlijk bijna een boom zijn en dat is niet even simpel te zagen. Maar het is veilig voor de honden daar gaat het om.Helaas had de bouwmarkt in het dorp geen buitenlampen. Daar moet ik nog wel achteraan. Gelukkig is het nog lang licht dus maar even geen verlichting bij de garage aandoen tot ik een lamp heb en iemand gevonden heb die de gebroken lamp kan demonteren en een nieuwe aansluiten. ​In de avond nog aalbessen geplukt in de dorpsboomgaard. Vorig jaar nog een emmer vol maar nu was veel afgewaaid en hingen de overige bessen heel laag wat voor mij zwaar was. Dus een stuk minder maar evengoed genoeg om lekker sap te kunnen eten komende winter in de yoghurt. Vandaag stijf dus rustig aan gedaan. Verdrietig genoeg werd Pokémon terug gebracht. We gaan opnieuw op zoek naar een fijn huisje.

oeps

De storm heeft de topzware Catalpa doen knappen. De geurende bloemen roken zo heerlijk..... nu ruikt het naar zaagsel.

Verdrietig dagje

Vandaag is het twee jaar geleden dat Tinka in de opvang kwam. Als pup in de vuilnisbak gedumpt en dan eigenlijk je hele leven zo pech hebben. Het maakt me verdrietig dat het maar niet lukt een fijn thuis te vinden.In de stromende regen gewandeld maar de dames vonden het niet genoeg en doken de kroossloot in. Vraag me af of dat de bedoeling was want het zijn normaal geen zwemmers en ze waren er ook snel weer uit. Sereno mocht vroeger graag zwemmen maar doet dit met zijn stramme lijf niet meer. Vermoedelijk omdat hij weet dat hij dan moeilijk er weer uit komt. Hij is gewoon doornat van de regen. Dan Freek. Hij mag vandaag vieren dat hij hier 1 jaar in de opvang zit. Als er 1 hond duidelijk maakt dat het wel heel slecht loopt met de adopties is Freek het wel. Als pupje van 4 maanden gekomen en nog steeds geen huisje. 

En dan net ook nog het verschrikkelijk verdrietige nieuws dat Bonny (adoptie 2018) die vandaag vanwege haar gebit onder narcose was geweest en nog bij de dierenarts was voor uitslapen, vlak voor haar vrouwtje haar kwam halen is overleden. Vreselijk. Rust zacht Bonny!

Pokémon is geadopteerd

Fijn nieuws want Pokémon is geadopteerd!

Pokémon gereserveerd

​Mijn kleine vriendje kan het niet geloven. Iemand die hem mooi vind en al twee maanden naar hem kijkt. Die hem goed lijkt te begrijpen en hem een fijne warme plek kan bieden. Het huisbezoek was vandaag positief en onze laatste wandeling samen lijkt gemaakt. Pokémon mag zijn spulletjes pakken. Morgenochtend krijgt hij bezoek. Duimen jullie mee?