Snoopy 7 jaar oud

Vandaag met Snoopy aan de wandel. Hij is 7 jaar oud geworden. Daarvan zo'n 5 jaar in asiel en opvang doorgebracht. We blijven hopen dat de 2 helft van zijn leven bij een eigen baasje mag zijn.Eerder deze maand was Ravi jarig en 11 jaar oud geworden en was Smile jarig en 3 jaar oud geworden maar door de schildersklussen heb ik helaas niets speciaals voor ze kunnen doen. Wel met Tinka nog met auto naar achter en wat gewandeld opdat ze de auto weer even positief zou associëren want we zijn langs dierenarts geweest voor Titertest anti stoffen. Ze deed het super goed bij de dierenarts. Vandaag dus een rondje heide met Snoopy maar verder komt er nog weinig uit mijn handen. Morgen Phuc begraven. De vele lieve reacties na zijn overlijden doen me goed. Sowieso moet ik eigenlijk heel veel mensen bedanken die me de afgelopen maand geholpen hebben met donaties in natura of geld via stichting Esperanza waarmee ik voer etc kon kopen voor de opvanghonden. Ook net weer voer besteld voor Rebecca en Tinka die bijna niets meer hadden. Met zoveel honden en geen doorstroming gaat het hard met het voer en financieel is dat best zorgelijk. Maar dankzij de gulle gevers hebben alle opvanghonden weer te eten en warme kleedjes om op te liggen. Dat is een hele geruststelling.

Rust zacht lieve Phuc!

 

Every one of us has a pair of wings, but only who dreams will learn to fly. 

(Jim Morrison)

  

 Phuc alias Peter Pan; het jongetje dat kan vliegen en dat niet volwassen wil worden.

 Je kwam hier 14 jaar geleden als tijdelijke logee en bent gebleven. Klein ambassadeurtje die jaren pup bleef en daardoor de meest grote honden leerde dat het hier leuk was en goed en dat ze vertrouwen konden hebben. Je leek maar niet volwassen te worden al was je de laatste jaren lekker een puber geworden. Nu is het tijd om je los te laten. Je aardse lijfje was op aan het raken; nu mag je weer vliegen.

Je kon nog niet gemist maar dit was het beste wat ik voor je kon doen. Rust zacht lief stoer manneke ❣

Freek 8 maanden oud

Vandaag had Ravi pech en mocht eindelijk Freek weer eens mee wandelen op het fietspad dat inmiddels wat anders er uit ziet. Freek is vandaag 8 maanden oud geworden. Als pup van zo'n 4 maanden hier in opvang gekomen toen zijn socialisatie luikjes net sloten en daardoor is zijn rugzakje wat betreft vreemde mensen ontmoeten gebleven. Geen baasjes gevonden die in dit ventje wilden en konden investeren en hem verder zo konden nemen als hij is. Gekomen met het idee dat hij in 2 weken kon plaatsen en in de afgelopen 4 maanden al meermaals zijn tuigje moeten verstellen en vandaag maar het tuigje van Ravi gepakt. Echt jammer want afgezien van zijn angst voor mensen die hij niet kent is Freek juist super vrolijk en opgewekt en zoals jullie zien ook met het milieu begaan dus dat gevonden blikje ging mee naar de auto en ligt inmiddels thuis in de PMD bak.

Morgen heeft de hele roedel pech want nadat ik al sinds 2018 probeer een offerte/schilder te krijgen voor het binnenwerk, heb ik onlangs offerte gehad voor de kozijnen binnen en begint de schilder morgen. Hij moet door hele huis zijn dus ik probeer maar zoveel mogelijk de blaffers en bange honden in de bijkeuken te zetten. Heel ongelukkig dat er zoveel honden nu zijn, maar de kozijnen beginnen nu wel urgent te worden voor onderhoud. Het zijn oude kozijnen met zeer veel latjes en veel arbeid om het te schuren en geen eenvoudige klus die ik zelf kan klaren. Te blij dat het eindelijk gaat gebeuren en dus maar meteen ja gezegd. Rest huis moet eigenlijk voor de netheid ook, want de muren waren al niet mooi dekkend toen ik het 19 jaar geleden kocht, maar is uit oogpunt van onderhoud niet zo urgent en daar thans geen geld meer voor in de pot.

Even voorstellen Ravi

Ravi werd een jaar geleden in het asiel gedumpt door zijn baasje. De man had een omheind stukje grond ergens waar hij wat groente verbouwde en daar zat Ravi alleen op 1 keer per dag bezoek van zijn baasje na. Er werd weinig met hem gedaan al zag hij kennelijk wel eens de kleinkinderen en gelukkig bleek in Nederland dat hij ook het lopen aan de lijn wel leek te kennen. Wel alle kanten op want tja zoveel te snuffelen inene dat je niet weet of je links of rechts moet ruiken. Toen hij een jaar of 10 was bedachten ze inene dat ze geen tijd voor hem hadden en dumpten hem in het asiel. Een dierenarts had hij nog nooit gezien maar hij werd uiteraard geënt etc. Het asiel moest sluiten en leeg. De schattige leuke jonge honden werden afgelopen maanden geadopteerd maar Ravi die inmiddels bijna een jaar in het asiel zat en bijna 11 jaar oud is die was gewoon kansarm voor adoptie en was overgeschoten. Hij heeft alles tegen want een zwarte oudere reu is nu eenmaal niet in trek. Er werden van de overgeschoten laatste honden extra foto’s en filmpjes gemaakt en zo zagen we inene een Ravi die gelukzalig niet wist hoe hij zijn kont moest schudden en in de armen van Denise (dochter Conny die kwam helpen met honden op de foto zetten) moest kruipen zo blij met alle aandacht en genietend van het kroelen. Hij leek wel geschikt voor de open dag. Doorgevraagd en hij zou inderdaad heel open zijn. Gevraagd naar zijn voetje want op de foto’s leek hij een misvormd voetje te hebben met een korte teen. Bleek dat ze dat nooit gezien hadden ondanks dat hij er al bijna een jaar zat en door de dierenarts gezien en ook gecastreerd was geworden dus op een tafel moet hebben gelegen. Toen ze ernaar wilden kijken trok hij zijn poot terug en wilde weglopen en toen hij later werd opgetild gaf hij grommend aan dat al die aandacht voor zijn poot en handling hem wat te ver ging. Ze gaven daarom aan niet geschikt voor open dag en niet geschikt voor kindergezin. Hier kon ik hem overigens probleemloos wassen en ook na een paar dagen toen we elkaar een beetje kenden prima zijn nageltje van het kortere teentje knippen. Met andere honden zou hij weinig hebben en hij zou ze als hij los mocht uit de kennel op het omheinde veldje mijden en bij contact dan wat weg grommen maar niet vechten en op zich wel in een roedel kunnen. Sowieso zou hij wat brommerig zijn zonder dat hij onvriendelijk was. Inderdaad bij opwinding en in sommige slaaphoudingen kan hij snuiven alsof hij een bulldogje is. Mogelijk wat smalle neusdoorgangen. Hij is niet benauwd en doet het juist als zijn bek dicht is. Hier bij aankomst druk aan het rondrennen en alles verkennen en daarna ook contact makend met mensen en toen wel duidelijk dat hij gewoon niet gediend was van een andere hond in zijn persoonlijke zone. En daar hij graag mensen opzoekt voor een knuffel viel hij steeds uit naar andere honden die nabij mij of andere mensen kwamen. Natuurlijk van de reis zijn honden vaak extra opgewonden en gieren de stress hormonen en zie je gewoon vaak dat honden reactiever zijn. Meest bij de jongere honden maar Ravi heeft energie en mindset als was ie een jonge kerel. Ik voorzag toch problemen in huis want dan is er gewoon altijd een andere hond nabij en wat als je opstaat en de honden voor je uit door de lange gang naar de achterdeur rennen. Kans dat als hij uitvalt dat hij een kettingreactie in de roedel veroorzaakt en ze allemaal vechtend op elkaar klappen. Ik heb hem daarom vanaf het begin veel apart gezet. Eerste week ook veel rijden op Darwin maar dat stopte gelukkig helemaal. Hij loopt buiten regelmatig met enkele honden en in huis naast Darwin ook wel eens met 1 van de andere honden maar ik heel allert zijn en zelfs met wandelen op het fietspad moet ik opletten. Hij kan goed los lopen maar als Phuc toevallig op dezelfde plek lekker wil snuffelen kan het gebeuren dat hij op Phuc klapt. Overigens luistert hij verder goed naar zijn nieuwe naam Ravi. Ravi betekent verheugd of zon of brenger van licht (zonnegod). Ravi is echt zo een opgewekt hondje dat de naam goed leek te passen. En bij de juiste adoptant zal hij zeker een brenger van licht zijn met zijn vrolijke karakter. Maar hier in de roedel dus geen goede match. Daardoor moet ik in basis twee shifts draaien en mogen Ravi en de roedel om en om los en zitten alle honden daardoor erg veel vast. Lekker wandelen en honden socialiseren en aan de lijn leren lopen etc dat zit er nu niet in. Afgelopen weken ook de klusmonteuren waardoor extra veel vast en helaas voor Phuc waren ze weer op het fietspad bezig en dat is enige plek waar hij nog kan lopen. Wel probeer ik met Ravi aan de weg want het is net een beagle zoals hij snuffelt en ook al is het meest maar kort het geeft toch geestelijk wat extra voor hem al vindt hij het apart zitten steeds minder fijn, zeker niet als de roedel de tuin met mij ingaat. Los is hij zo dankbaar. Wel heel druk en wiebelig en daardoor lastig in te tuigen en half op schoot klimmend al gaat het steeds beter en de eerste weken kon ik niets achter de computer doen omdat hij smachtend naar aandacht op schoot wilde klimmen en half in me wilde kruipen. Schattig maar niet handig. Op zich wel begrijpelijk. Hij gedraagt zich alsof hij alles wil inhalen wat hij al zo lang bij zijn baasjes en het jaar in de asielkennel (waar ze nauwelijks uit mogen) heeft moeten missen. En geef hem eens ongelijk!Een verkeerde inschatting gemaakt in het asiel in Spanje dus en hadden we dat tevoren geweten was hij nooit gekomen. Maar nu hij hier is en zo blij met elke knuffel en zo aan het glunderen als hij mee mag wandelen dan denk je van hij haalt gewoon alles nog uit het leven en verdient baasjes die hem nog even een actief leventje met veel aandacht bieden. Want het is beslist geen ingedut oudje. Aan de lijn kan hij wat tetteren op straat naar andere honden. Hij is niet zo groot met 40cm/12 kilo en doet wat denken aan een beagle mix maar wel met wat terrier karakter. Al toonde hij nul interesse in de egel in het donker en kon de kat op het vogelhuisje hem gestolen worden. In de avond dan zijn Nara, Kiwi en Bryan moeilijk binnen te krijgen omdat er muizen gejaagd moeten worden en laat ik hem gewoon al los, maar Ravi gaat dan gewoon zijn eigen gang in de tuin en heeft nul interesse om te graven en mijdt gewoon de muizenjagers en doet zijn eigen ding. Dus ook niet dat hij probleem speciaal met reuen heeft of macho is met de dames. Hij heeft gewoon niets met andere honden. Vermoedelijk vanaf jonge pup in zijn hele leven nooit meer interactie gehad met een andere hond tot hij in het asiel kwam en gewoon in deze niet goed hondentaal geleerd. Ravi had vermoedelijk geen speeltjes maar hij mag graag met kleedjes schudden. Op de video wilde hij ook wel met de knuffel spelen al was het meer slopen. Echt speels met speeltjes is hij verder niet echt. Kan soms even wat pakken maar laat het al snel weer los en gaat snuffelen. Al mocht Marlijn (7 jaar) van hem niet een speeltje pakken dat hij had laten vallen en bijstond; dat was van hem. Hij viel niet uit maar gromde wel dus dan zie je wel dat er een terrier in zit en toch wel een beetje bezitterig gedrag kan vertonen. Hoe graag ik hem ook zie; Ravi is hier gewoon een grote mismatch. Hij moet ergens hond alleen in huis en ook bij mensen die fysiek gewoon nog fit zijn en hem bij kunnen benen. Het is een enthousiast blij speels hondje die danst en je aflebbert en die gewoon dringend een plekje zoekt als hond alleen bij mensen. Tja en die mensen willen liever een jongere hond dan een senioren hond. Maar er moet toch iemand te vinden zijn met een groot hart voor rescue honden die hem nog een paar mooie jaren wil bezorgen. Vanwege zijn urgentie is de adoptiebijdrage van euro 345 naar euro 150 verlaagd. Dat dekt natuurlijk totaal niet de kosten maar hij was zo urgent voor plaatsing en adopties liepen totaal niet. Hij kreeg afgelopen maand 2 keer een serieuze reactie, beide op een flat wat toch wat minder ideaal is voor een hondje die toch gewend was op een veldje rond te mogen struinen maar struikelblok bij de ene was lang alleen moeten zijn en de andere realiseerde zich dat ze financieel in de huidige tijden eigenlijk helemaal thans geen huisdier zich kon veroorloven en haakte daarom af. Op zich is Ravi gezond maar bij een ouder hondje kun je natuurlijk sneller kosten gaan verwachten. Helaas kan ik niet veel anders dan hem apart houden en om en om de honden los hebben en hoe frustrerend het is afwachten en duimen dat er toch iemand hem wil adopteren. Hoewel hij niet bang is voor de stofzuiger zat hij buiten en is de vraag of hij ooit in huis geleefd heeft. Geen hondje voor oudere mensen die een makkelijk huishondje zoeken. Het is toch wel echt een rescue hondje. Maar hij heeft zoveel liefde en vrolijkheid te bieden. En is zo actief dat ik me soms zelfs afvraag of hij toch ook niet jonger nog kan zijn. Hij wil in ieder geval alles uit het leven halen en we zoeken dus urgent dat plekje als hond alleen voor hem. Zelfs gehad dat men dacht dat het een pup was omdat hij zo enthousiast blij achter het oprit hek stond te springen om gedag te zeggen. ​Ik hoop elke dag kijkend in mijn mail op een klein wondertje of er ergens lieve mensen zijn die geen honden hebben en die zeggen we gaan voor dit manneke en bieden hem nog een paar heel goede fijne jaren en nemen hem zoals hij is. Hij is zo dankbaar voor aandacht en wandelingen en kan zo stralend gelukkig met simpele dingen en het is hem zo gegund!