Zondagavond voelde ik bij Phuc in de oksel inene een grote bult. Zacht alsof het vocht was. Geen wondje en ook niet pijnlijk dus leek geen pus. Geen steekplek van een insekt.Maandag werd de kas opgebouwd en kon ik niet weg maar de bult was nog net zo groot en daarom dinsdagochtend vroeg met Phuc naar dierenarts. Dierenarts heeft er in geprikt en het bleek een vetbult. Kan normaal niet veel kwaad maar voor een klein hondje zo in de oksel is natuurlijk een rotplek. Phuc is echter niet meer in conditie om te opereren. Meteen gesproken over dat hij zo uit verhouding is geworden door uitzetten borstkas (en nu dus ook die bult nog erbij) maar dat hij ook op zijn tenen achter loopt door kromme rug door vermoedelijk de spondylose. Video ook laten zien. En het kraken laten voelen. En verder dat hij gewoon ook qua bespiering zwakker achter leek te worden. Dat laatste wilde ze toch kijken of daar nog wat aan kon worden gedaan. Hij heeft een prik anabolen steroiden gekregen om de spierafbraak tegen te gaan en hopelijk zelfs wat terug op te gaan bouwen. Over drie weken terug. Dan evt herhaling. Mogelijk nog een ander middel. Zijn lapmiddelen maar als het kan helpen dat hij nog even lekker mee kan wandelen zou het fijn zijn want hij geniet echt van het wandelen als hij mag los lopen zoals vandaag op het fietspad.Hopen dat het bijdraagt aan de kwaliteit van leven want het is wel duidelijk dat nu ook Phuc aan zijn laatste fase gaat beginnen. Maar zoals je ziet nog een blij hondje met zeker kwaliteit van leven hoor!
Het huisbezoek voor Shyla was helemaal goed. Toen ik haar bij afstand doen ophaalde was ze onzeker grommend geweest, mogelijk door de emoties van haar vrouwtje die ze aanvoelde. Gelukkig draaide ze snel bij maar dus niet een doorsnee allemansvriendje. En maltezers kunnen ook best eenkennig zijn. Op straat leek ze vriendelijk naar de mensen maar toch adoptanten gewaarschuwd dat ze best even tijd mogelijk nodig zou hebben. Woensdag Koningsdag de vlag uit en haar knuffeltjes ingepakt. Geen oranje koeken maar bezoek voor Shyla van een lief echtpaar met familie. Blij en open zei ze iedereen gedag. Ze liet zien hoe gezellig, vrolijk en speels ze was. Ze mocht mee. Na thuiskomst bericht dat ze lekker alles aan het verkennen was. Al ging spelen. En later op de dag deze foto:
Wat is het fijn als een hondje als een hondje zich zo snel thuis voelt en zich vertrouwd weet. Veel geluk Shyla!
Hoera, Shyla is gereserveerd. Morgen is het huisbezoek bij dit echtpaar die altijd Maltezers gehad hebben en haar goed zullen verzorgen en weinig alleen hoeven te laten.
Tinka is vandaag jarig en is 7 jaar geworden. Sneu toch dat zo een lief aanhankelijk en gezellig maatje nog steeds wacht op een huisje. Haar lolletje om lekker te waken is gewoon een groot obstakel. Op de juiste plek zal men echter van haar genieten. Vandaag kregen we bericht van de baasjes van Snowy en die zit ook gewoon heerlijk op een boerderij in het noorden van Groningen met een omheind stuk tuin en lekker wandelen op een tractorpad door de akkervelden. Op zo een locatie zou blaffen geen probleem zijn. Voor haar was het ook niet makkelijk te vinden helaas, maar zulke plekjes zijn er dus wel.
Vandaag lekker naar een natuurgebiedje voor de lange wandeling. Even 1 op 1 alle aandacht. Verder natuurlijk extra lekker eten en een kauwoor waar ze gek op is. Geen eigen huisje voor haar verjaardag maar we geven niet op. Elke dag hebben we weer hoop dat er iemand is die reageert en Tinka een passend huisje kan bieden waar ze de komende 7 jaar gelukkig zal zijn. Ze verdient het!
Voor de langzitters is er totaal geen belangstelling, maar met de Paasdagen kwam wel de ene na de andere reactie voor Shyla in de mail en zat ik ondanks het mooie weer veel achter de computer. Helaas heeft geen van de 18 aanvragen nog een reservatie opgeleverd, maar ik kan me niet voorstellen dat ze hier lang zal zitten. Het geeft in ieder geval een positief gevoel dat er toch veel mensen nog op zoek zijn naar een kameraadje. Het aanbod honden is best groot op dit moment, maar gezelschapshondjes ter adoptie zijn er maar weinig dus Shyla valt op en de andere lieverds hier vermoedelijk minder. Ik heb echter vandaag met boodschappen doen met een positieve vooruitziende blik maar chocolade ingeslagen. Hoop op gouden mandjes voor elk van de opvanghonden.
Met Shyla met lange lijn geoefend en ging zo goed dat ze los mocht met sleeplijn. Heerlijk weer. Veel fietsers op deze zonnige Tweede Paasdag maar Shyla stapt keurig mee opzij.
Nieuw vriendinnetje en de verantwoordelijke taak om een huisje voor het leven te vinden waar ze gelukkig zal zijn. Tis een schatje dus daar zal het niet aan liggen. Maltezertjes zijn denk ik wel geliefd dus dat heeft ze mee maar adoptanten moeten natuurlijk wel rekening houden met bv kosten trimmen vacht. Reden afstand lag o.a. in het financiele vlak. Niet de eerste eigenaar en dat is sneu voor een hondje van pas 2 jaar oud.Ze is makkelijk gelukkig maar met de adopties dit jaar wil het nog niet echt vlotten. Tegelijk kan ik me bijna niet voorstellen dat ze hier lang zal zitten maar ja dat dacht ik van Cebra ook en die zit hier nu ook al maanden. We zullen zien en kijken natuurlijk niet minder kritisch dan anders.
Wat was er eerder de kip of het ei?
Het is bijna Pasen en Snoopy en Cebra zoeken het uit.
Het antwoord lijkt niet zo simpel. Maar Snoopy geeft niet op.
Ze zijn er nog niet uit en gaan zich dieper in deze complexe materie vastbijten komende tijd.
Dat betekent dus nog wel even horenddol worden van dat gepiep😵
Het is weer helemaal stil met reacties. Vooral Cebra begrijp ik echt niet dat ze hier nog zit. Ik probeer wat minder met het klusgeregel bezig te zijn en weer meer te wandelen. Cebra heeft zelfs even los gelopen. Ze is hier nu drie maanden en dan heb je altijd een hechtingsdip. Ze heeft weer wat moeite met alleen zijn en alleen slapen. Overdag lijkt het nu wel weer goed terug opgebouwd maar in de nacht ligt ze nog even op de slaapkamer. Oude Luna gaat nog prima. Weer even haar truitje aangetrokken (ze houdt niet van handtastelijkheden dus dat moet even met beleid) maar het was inene weer zo koud. Ze gaat echter graag mee om een stukje wandelen.
Eigenlijk meer zorgen om Phuc. Opgezette ribbenkast (vergroot hart) waardoor hij van voor inene heel breed lijkt. Door de spondylose in nek heel stijf daar en door de spondylose in rug daar nu heel bol. Ook voel je het kraken daar. Hij wandelt graag mee maar ik merk dat hij een tuig op zijn bolle rug niet meer zo fijn vindt zitten. Los gaat het goed en zie je nog een blij staartje, maar op de video is wel te zien dat hij op zijn tenen loopt. Anders dan de hartmedicatie en de pijnstilling weinig aan te doen.
Phuc lijkt soms wat dement.Is weer bang in donker (ziet ook slecht) en waar hij overdag probleemloos alleen blijft wil hij in de nacht niet alleen slapen. Of het door de plasmedicatie is of door dementie weet ik niet maar hij plast weer regelmatig in huis. Maar dan zo een puzzelspel wat hij niet kent dat doet hij dan weer veel beter dan andere honden.
Zondagavond voelde ik bij Phuc in de oksel inene een grote bult. Zacht alsof het vocht was. Geen wondje en ook niet pijnlijk dus leek geen pus. Geen steekplek van een insekt.
Maandag werd de kas opgebouwd en kon ik niet weg maar de bult was nog net zo groot en daarom dinsdagochtend vroeg met Phuc naar dierenarts. Dierenarts heeft er in geprikt en het bleek een vetbult. Kan normaal niet veel kwaad maar voor een klein hondje zo in de oksel is natuurlijk een rotplek. Phuc is echter niet meer in conditie om te opereren. Meteen gesproken over dat hij zo uit verhouding is geworden door uitzetten borstkas (en nu dus ook die bult nog erbij) maar dat hij ook op zijn tenen achter loopt door kromme rug door vermoedelijk de spondylose. Video ook laten zien. En het kraken laten voelen. En verder dat hij gewoon ook qua bespiering zwakker achter leek te worden. Dat laatste wilde ze toch kijken of daar nog wat aan kon worden gedaan. Hij heeft een prik anabolen steroiden gekregen om de spierafbraak tegen te gaan en hopelijk zelfs wat terug op te gaan bouwen. Over drie weken terug. Dan evt herhaling. Mogelijk nog een ander middel. 
Zijn lapmiddelen maar als het kan helpen dat hij nog even lekker mee kan wandelen zou het fijn zijn want hij geniet echt van het wandelen als hij mag los lopen zoals vandaag op het fietspad.
Hopen dat het bijdraagt aan de kwaliteit van leven want het is wel duidelijk dat nu ook Phuc aan zijn laatste fase gaat beginnen. Maar zoals je ziet nog een blij hondje met zeker kwaliteit van leven hoor!
Het huisbezoek voor Shyla was helemaal goed. 
Toen ik haar bij afstand doen ophaalde was ze onzeker grommend geweest, mogelijk door de emoties van haar vrouwtje die ze aanvoelde. Gelukkig draaide ze snel bij maar dus niet een doorsnee allemansvriendje. En maltezers kunnen ook best eenkennig zijn. Op straat leek ze vriendelijk naar de mensen maar toch adoptanten gewaarschuwd dat ze best even tijd mogelijk nodig zou hebben. 
Woensdag Koningsdag de vlag uit en haar knuffeltjes ingepakt. Geen oranje koeken maar bezoek voor Shyla van een lief echtpaar met familie. Blij en open zei ze iedereen gedag. Ze liet zien hoe gezellig, vrolijk en speels ze was. Ze mocht mee. Na thuiskomst bericht dat ze lekker alles aan het verkennen was. Al ging spelen. En later op de dag deze foto:
Wat is het fijn als een hondje als een hondje zich zo snel thuis voelt en zich vertrouwd weet. Veel geluk Shyla!
Hoera, Shyla is gereserveerd. Morgen is het huisbezoek bij dit echtpaar die altijd Maltezers gehad hebben en haar goed zullen verzorgen en weinig alleen hoeven te laten.
Vandaag weer een jarige. Darwin is vandaag (naar schatting) 4 jaar oud geworden.
Tinka is vandaag jarig en is 7 jaar geworden. Sneu toch dat zo een lief aanhankelijk en gezellig maatje nog steeds wacht op een huisje. Haar lolletje om lekker te waken is gewoon een groot obstakel. Op de juiste plek zal men echter van haar genieten. Vandaag kregen we bericht van de baasjes van Snowy en die zit ook gewoon heerlijk op een boerderij in het noorden van Groningen met een omheind stuk tuin en lekker wandelen op een tractorpad door de akkervelden. Op zo een locatie zou blaffen geen probleem zijn. Voor haar was het ook niet makkelijk te vinden helaas, maar zulke plekjes zijn er dus wel.
Vandaag lekker naar een natuurgebiedje voor de lange wandeling. Even 1 op 1 alle aandacht. Verder natuurlijk extra lekker eten en een kauwoor waar ze gek op is. 
Geen eigen huisje voor haar verjaardag maar we geven niet op. Elke dag hebben we weer hoop dat er iemand is die reageert en Tinka een passend huisje kan bieden waar ze de komende 7 jaar gelukkig zal zijn. Ze verdient het!
Nieuw vriendinnetje en de verantwoordelijke taak om een huisje voor het leven te vinden waar ze gelukkig zal zijn. 
Tis een schatje dus daar zal het niet aan liggen. 
Maltezertjes zijn denk ik wel geliefd dus dat heeft ze mee maar adoptanten moeten natuurlijk wel rekening houden met bv kosten trimmen vacht. Reden afstand lag o.a. in het financiele vlak. Niet de eerste eigenaar en dat is sneu voor een hondje van pas 2 jaar oud.
Ze is makkelijk gelukkig maar met de adopties dit jaar wil het nog niet echt vlotten. Tegelijk kan ik me bijna niet voorstellen dat ze hier lang zal zitten maar ja dat dacht ik van Cebra ook en die zit hier nu ook al maanden. We zullen zien en kijken natuurlijk niet minder kritisch dan anders.
Het is bijna Pasen en Snoopy en Cebra zoeken het uit.
Het antwoord lijkt niet zo simpel. 
Maar Snoopy geeft niet op.
Ze zijn er nog niet uit en gaan zich dieper in deze complexe materie vastbijten komende tijd.
Ik probeer wat minder met het klusgeregel bezig te zijn en weer meer te wandelen. Cebra heeft zelfs even los gelopen. Ze is hier nu drie maanden en dan heb je altijd een hechtingsdip. Ze heeft weer wat moeite met alleen zijn en alleen slapen. Overdag lijkt het nu wel weer goed terug opgebouwd maar in de nacht ligt ze nog even op de slaapkamer. 
Oude Luna gaat nog prima. 
Weer even haar truitje aangetrokken (ze houdt niet van handtastelijkheden dus dat moet even met beleid) maar het was inene weer zo koud. Ze gaat echter graag mee om een stukje wandelen.
Eigenlijk meer zorgen om Phuc. Opgezette ribbenkast (vergroot hart) waardoor hij van voor inene heel breed lijkt. Door de spondylose in nek heel stijf daar en door de spondylose in rug daar nu heel bol. Ook voel je het kraken daar. Hij wandelt graag mee maar ik merk dat hij een tuig op zijn bolle rug niet meer zo fijn vindt zitten. Los gaat het goed en zie je nog een blij staartje, maar op de video is wel te zien dat hij op zijn tenen loopt. Anders dan de hartmedicatie en de pijnstilling weinig aan te doen.
Phuc lijkt soms wat dement.Is weer bang in donker (ziet ook slecht) en waar hij overdag probleemloos alleen blijft wil hij in de nacht niet alleen slapen. Of het door de plasmedicatie is of door dementie weet ik niet maar hij plast weer regelmatig in huis. Maar dan zo een puzzelspel wat hij niet kent dat doet hij dan weer veel beter dan andere honden.
