Vandaag Whoopi en Phuc gewassen. Ik moet met het zachte weer ook de antitekenmiddelen denk ik weer gaan inzetten. 
Bowie had geen leuke dag want hij mocht naar de dierenarts voor zijn gebitje. Hij was blij me weer te zien bij ophalen en lijkt totaal geen last te hebben van de narcose. Met zijn gebitje weer stralend is hij helemaal up to date voor adoptie. Helaas nog geen reacties. Het is ook vakantietijd.
Aan de foto's zal het toch niet liggen.
Hopelijk melden zich lieve mensen die van lange wandelingen houden en hem weinig alleen hoeven te laten en hem een gouden mandje voor het leven kunnen bieden.
Ik had nog de nodige sneeuwplaatjes zoals hier van Demi (Kes). 
En van Benji en Rolo
Dan zijn er afgelopen week ook honden naar de sneeuw toe geweest zoals Bongo en Marley. 
Mathew loopt al weer in de lentezon hier in Nederland. 
Prachtige foto van Eski nu Ruby die ook zo geweldig op zijn plek is gekomen. 
Ook nog een leuke mail gekregen over Lea (voorste hond, adoptie 2013). Heerlijk als baasjes na jaren nog zo blij zijn met hun hond.
Rust zacht lieve Roxi. Al heb je niet geleden; ik had je nog vele jaren van geluk gegund. Je was zo op je plek bij Marcel. En dan mocht het maar een kleine driekwart jaar duren.
Pol is wel wat verlegen met vreemden en soms wat onzeker in nieuwe situaties maar de dierenarts vond hem een schatje en zo vanaf een veilig plekje socialiseren in het tuincentrum is natuurlijk ook heel goed.
Weer thuis is het dan goed toeven op de bank!
Bowie had al zoveel adressen in zijn leventje en ik kon hier toen al merken dat hij minder graag alleen thuis was. Juist hij moest nu echt goed zitten. Zijn nieuwe baasjes wilden het rustig met hem opbouwen maar kennelijk kon hij het niet snel genoeg en de buren klaagden omdat hij blafte en zo is het manneke hier weer terug. 
Hij is opgewekt en gezellig maar ik ben er zelf zo verdrietig om. Herpakken en weer op zoek. Dit manneke verdient het een gouden mandje te krijgen, maar wat voelt het moeilijk om de moed weer te vinden om dat mandje voor hem te gaan zoeken. Want nooit verwacht dat hij terug zou komen van adoptie. 
Was ook even vergeten hoe onhandig het is om een Bo-Ghy en een Bowie te hebben. Al luisteren beiden heren toch enkel als het hen uitkomt 😊
Wat ben ik verwend door de baasjes! Een prachtige bak met bollen. Hoewel zachter weer toch maar binnen gezet op de keukentafel. Dat wordt straks genieten van prachtige bloemen hoop ik.
Hier nog even gezellig met Phuc. Daarstraks gezellig bij mij op schoot voor de tv en nu spelend met Linda. Wat zullen we Pol gaan missen maar wat fijn dat hij nu eindelijk naar zijn eigen huisje mag morgen.
Twee speeltjes tegelijk in de bek. Hebberig of gewoon super knap?Wat een grappig manneke is het toch!Ik zal hem gaan missen maar ik hoop dat hij zaterdag mee mag naar zijn eigen huisje.
Geen sneeuw maar de reeën vonden het wel koud en lagen lekker weggedoken in het maaiveld.
Pol zijn geschoren heup wordt nu in hoog tempo zwart. Zijn haren groeien vlot en dat is fijn met deze koude.
Django (Dimcho) laat het rustig gebeuren. 
Sjakie heeft gewoon een schutkleur!
Saartje (Mady) met Vonk op een duintop. 
Ook Meissie (Helga) zoekt het hogerop. 
En gekke Gossie overdrijft een beetje in het Amsterdams Bos.
Met Pol zelf gaat het goed al moet ik opletten omdat hij steeds met andere honden wil spelen. Hij gaat naar een huis als enig hond wat nu even wat veiliger voor hem lijkt in zijn revalidatiefase, maar hij moet toch nog langer geduld hebben tot hij eindelijk naar zijn eigen huisje toe mag. Zijn baasje heeft een knie probleem en heeft vandaag een prik gehad en mag even een aantal dagen helemaal niets. Dus geen bezoek voor Pol morgen maar pas 18 februari.
Een blij kwispelende Pol want de dierenarts was zeer tevreden. Pijnstilling mag gaan stoppen en hij mag van het weekend naar zijn nieuwe baasjes.
Opvallend is dat hij nu gewoon op zijn geopereerde heup gaat liggen. Dat is voor mij toch een teken dat de pijn minder wordt. Wel opletten want Pol is gek op andere honden maar nu moet ik oppassen dat Linda en Sereno niet met hem willen gaan spelen. Hij probeert Phuc en Mamba ook uit te dagen. Gelukkig kan hij ook gewoon tevreden op een speeltje liggen te kauwen. Maandag voor controle. Spannend.
Maar als je dan deze foto in de mail ziet waar zo mooi de mooie band tussen Haly en zijn baas spreekt dat is echt geweldig.
Pol heeft duidelijk veel minder pijn dan hij de week voor zijn operatie had en dat is erg fijn. Hij gebruikt het pootje bij rustig lopen, maar kan het achterpootje ook nog in de lucht houden.Filmen lukt nog steeds niet echt.
