nieuwe inzichten

Afgelopen week meermaals contact met de dierenartspraktijk gehad. Het andere middel voor Brown wordt afgeraden omdat de kans groot is dat ze dan mamatumoren krijgt. We gaan dus door met het huidige middel en ik heb opnieuw de kruidentabletten besteld die ze eerder kreeg en die iets hielpen maar onvoldoende en waar ik mee gestopt was ook omdat ze best duur zijn. Vandaag weer gestart met die pillen, naast de reguliere medicatie waar ze de nachten al droog op is en hopelijk gaan die twee samen haar blaasspier nog sterker maken zodat ze echt zindelijk kan worden. Ik probeer haar extra mee naar buiten te nemen en de roedel soms maar even langer in de bench te laten en apart met haar naar buiten te gaan en ik merk dat als ik er boven op kan zitten en haar extra uit kan laten dat het heel goed gaat. Maar ja helaas is ze hier niet de enige hond met een grotere zorg/aandacht behoefte en dat maakt het tot een hele uitdaging. Zou ze nu een huisje als hond alleen hebben dan zou men zeer waarschijnlijk heel snel vooruitgang boeken. Zeker als ze dagelijks lekker wandelt en gewoon tijdens de wandelingen goed kan uitplassen. We blijven maar hopen op die ene reactie. Ondertussen blijf ik mijn best doen. We zijn er eerder ook bijna geweest dat ze zindelijk leek vlak voor de operatie in april. ​Ook over Vainilla contact gehad met assistente en later met dierenarts. Ze hadden namelijk nog een hartmedicatie voor willen schrijven maar helaas ook dat middel zal vermoedelijk meer kwaad dan goed doen en viel toch af. Ze krijgt dus geen medicatie maar mocht ze in de toekomst vocht vast gaan houden dan kan ze wel vochtafdrijvers krijgen. Lang wandelen kan ze dus beter niet, maar de dierenarts gaf aan dat mijn idee van meerdere kortere wandelingen op een dag om nog enigszins conditie op te bouwen ook niet zou werken simpel weg omdat haar hartje te hard moet werken om ooit nog conditie te kunnen verkrijgen. Dus in die zin vergelijkbaar aan Omi. We moeten haar echt zien als een hondje van de dag. Haar hartafwijking is groot en er zal een moment komen dat het hart het niet meer aankan. Voor de dierenarts ook niet te voorspellen of dit over 2 weken of over 2 jaar zal zijn. Of dat ze misschien toch nog jaren heeft. Oud zal ze niet worden dat is vrijwel zeker. Moeilijk te bevatten als je haar zo vrolijk ziet dartelen. Dierenarts raadde aan niet wandelen maar lekker rondscharrelen in een wat grotere tuin waar ze wel kan bewegen maar het zelf beter zal kunnen doseren. Zelf zie ik wel hoe ze geniet als ze eens mee mag met wandelen achter in de velden. Gewoon omdat het haar geestelijk goed doet lekker te snuffelen. Dus af en toe mee (al dan niet per auto) naar een leuke snuffelplek zou ik haar wel gunnen. Dan dus beter maar 10 minuten wandelen. Maar we zoeken dus geen saai bestraat achterplaatsje en ook geen wandelingen door een stadsparkje met gras als een biljartlaken waar je enkel benzinedampen ruikt. We denken aan een huisje als hond alleen want bij stoeien met andere hond gaat ze misschien haar grenzen over. Ze lijkt geen behoefte te hebben aan een speelmaatje verder. Nu is het een klein ondeugd die in het asiel omschreven werd als onderdanig maar die hier het lollig vindt om grote Darwin nog even zogenaamd aan te vallen. Ook kan ze gewoon jaloers zijn en dat andere honden laten merken. Niet handig in een grote roedel als je de kleinste bent. Een huisje als hond alleen is dus wat we zoeken. Ze verdient het na overleven tussen de vele honden om de tijd die haar nog rest alle aandacht te krijgen en verwend te worden. Dat gun ik haar zo. En als je je weet in te stellen dat elke dag een kadootje is dan zal je als baasje zo van haar kunnen genieten. Het is echt zo een heerlijk hondje.