Gister was de behandelend arts heel somber maar de arts vandaag was blij met de kleine opleving die hij zag. Ze zocht contact en probeerde wat overeind te komen ipv dat ze plat op haar zij lag. Uiteraard heeft hij haar even gekroeld. Goed ze is heel ziek en heel zwak maar hij hoopte toch stiekem dat de medicatie heel langzaam aanslaat.
Ik ben weer een beetje hoopvol al weet ik dat het gewoon toevallig een kleine opleving geweest kan zijn, maar je wilt natuurlijk dat dit het begin is van een opwaartse weg naar verbetering en hopelijk algehele beterschap.
Met dit goede nieuws durf ik ook eindelijk weer de deur uit. De zon schijnt hier en de honden hier snakken ernaar om er even op uit te gaan. Zo dus maar even wat wandelen of fietsen. Voor mij ook goed om even frisse neus te halen na al dat verschrikkelijke malen over Bieke.
namiddagupdate Bieke toont zich allert en probeert wat te bewegen in haar bench. Ze kan niet staan maar is wat meer opgericht. Eten wil ze nog niet. Maar het is toch weer een klein ministapje vooruit. Het blijft hoopvol. Morgen in de loop van de ochtend kan ik weer bellen hoe het met haar gaat.
zaterdag 2 februari 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat zovaak voorbijkomt in een (honden)leven: het jojo effect. Laten we maar van het positieve uitgaan Maureen - en ga jij er inderdaad ook maar eens even uit (samen met al die andere doggies). Groet Wout
BeantwoordenVerwijderenIk blijf duimen Maureen!! Fijn dat je even gewandeld hebt en even uitgewaaid.
BeantwoordenVerwijderenSterkte en liefs Mieneke
Toch goede tekenen lijkt mij, in ieder geval is er weer wat hoop. Ze is wel een vechtertje! Heb met haar te doen en leef met jullie mee hoor, kijk dagelijks een paar keer of er alweer nieuws is, net als met Droopy.
BeantwoordenVerwijderenIk stuur Bieke af en toe energie, en blijf positief denken!
Groetjes,
Adri