Deze modderpootjes zijn van Zani na de wandeling.
Gister de Sintvitrine ingericht en vandaag bleken er bij bezoek aan mijn moeder bij haar een paar kadootjes te liggen met mijn naam erop. Die liggen nu in de vitrine erbij. Dus naast neppakjes nu ook echte pakjes......spannend. Op 5 december gaan de pakjes open!
Vandaag even bijkomen en een prachtige herfstwandeling met Zani gemaakt.
Voor Zani was het een beetje afzien.Lastig als je opvangvrouwtje een voorkeur heeft voor smalle avontuurlijke paadjes.
Het was weer een saai dagje vond Zani. Vrouwtje was binnen de ramen aan het lappen.
En buiten was de hovenier druk met het drastisch snoeien van de Catalpa en het verwijderen van het bramenopschot uit de boomgaard en de sloot daar opschonen. 
Een flinke klus maar het was einde dag klaar en zag er netjes uit. Vandaag een saaie poetsdag. En natuurlijk zuigen en dweilen. Ik heb een klein stukje vloer niet gedweild............😉Iets wat voor sommige hondenbezitters vast wel herkenbaar is 😊
Vanochtend wat later gaan wandelen en toen was de zon inmiddels doorgebroken. Het was aangenaam weer en zelfs stuk zonder handschoenen gelopen. 
Wilde toen foto's maken maar dat valt niet mee met het scherpe lage zonnetje.
Toch een leuke van Brown. 
En van Freek.
Vanmiddag wilde ik er met Kito en Zani op uit maar vlak ervoor verstapte hij zich en viel. Hij kan soms wat wiebelig staan. Hij gaat door zijn handicap ook op een aparte manier liggen maar nu lag hij wat ongelukkig op zijn heup en kwam moeilijk overeind. Ontlaste poot ook daarna wat minder. Hij heeft neurologisch dat zijn achterpoten wat kunnen trillen maar ik verdenk hem dat hij naast wervelletsel ook iets van een bekkenbreuk heeft gehad. Plus hij is bijna 11 jaar oud dus artrose van de heup kan nu ook komen. Helaas heb ik geen rontgenbeelden van zijn letsel. En het lastige is dat je hem niet even in de auto zet en zonder narcose een rontgen kan maken. Mocht hij ooit onder narcose gaan dan zullen we dat wel meteen laten doen opdat we meer inzicht hebben in wat hij precies mankeert. Ik heb hem wat pijnstilling gegeven en hij leek weer gewoon te lopen. Maar ik wilde niet te ver gaan dus slechts een klein stukje langs de vaart met enkel Kito gelopen en hem lekker laten snuffelen. Vanavond nog met Brown langs de vaart geweest. Nu nog even allemaal uit voor de nacht en dan nachtsnoepjes en lekker slapen.
Brown zit hier al 2 jaar en dan toevallig 2 weken terug en vandaag opnieuw boffen met mensen die je laten voelen dat je gewenst en speciaal bent. Even extra aandacht en dat verdient ze! Vanmiddag dus weer bezoek. Ze had van deze lieve mensen met dierendag al lekkers gehad en vandaag kreeg ze weer lekkers. Ze heeft al voorgeproefd en haar naam staat op de doos. Het is speciaal voor haar dus andere honden moeten er af blijven! Al hebben vandaag wel een paar vriendjes mee voorgeproefd. Maar vanaf nu is het enkel voor haar. Ze kan weer even vooruit! Verder heeft Brown genoten van een lange wandeling. Ze zeiden dat ze net zo leuk was in het echt als op de foto's! En dat de beschrijving blij ei helemaal klopte. Helaas werken ze full time en is een hond geen optie maar zowel Brown als haar bezoekers hebben genoten van elkaar. Ze snappen niet dat zo een leuke hond nog geen thuis heeft. Ze hopen met mij dat er snel mensen komen die net zo enthousiast zijn en haar een passend plekje kunnen bieden.
Op een mooie herfstdag hebben wij heerlijk gewandeld met Brown.
Toen we aankwamen stond ze al enthousiast te wachten.
De halsband om ging allemaal heel makkelijk en er werd druk gekroeld en geaaid. 
Ze vond het reuzeleuk om een flink stuk te lopen en ook de kinderen hebben stukken met haar gewandeld. Tijdens het uitlaten is ze niet angstig en ze heeft niet 1 x geblaft. Ze trekt wel aan de riem, maar dat zou eventueel ook nog bijgestuurd kunnen worden.
Wij denken dat het een heel leuke hond is voor iemand die graag veel wandelt. Ze is energiek en lief. Tijdens de tocht is ze vooral bezig met door, door. Maar als we even stil stonden keek ze of iedereen er nog was.
Na de wandeling ging ze liggen om bij te komen maar ze stond op toen we weggingen en keek ons echt na, zo van ‘hè, wat gaan jullie nou doen’.
Onze kinderen hebben echt van haar genoten.
Het zou zo fijn zijn als ze snel een huis vindt waar lekker veel met haar gewandeld en gekroeld kan worden. Met een omheinde tuin waar ze lekker kan rondlopen overdag en kan plassen als het nodig is. Vanochtend met wandelen viel het tegen. De oostenwind was koud ondanks handschoenen en winterjas. Thuis verder met de ramen van de kas wassen. Ik was woensdag al begonnen. Best een flinke klus en echt netjes is het niet. Het viel flink tegen, maar het is klaar (nuja ik vind het klaar). Afgelopen week veel gedaan, ook buiten zoals blad maaien en gaten in het hondenveldje dichten. Veel kunnen afvinken van mijn lijstje. Natuurlijk ook lekker met de honden er op uit. Met de huidige roedel is het makkelijk om Brown extra mee te pakken voor even uitlaten langs de weg en je ziet gewoon als ik daar meermaals per dag aan toe kom dat ze gewoon zindelijk is. Maar ik wil natuurlijk ook af en toe met de andere honden er op uit. Zo was ik met Zani en Kito afgelopen week niet de landweg in gelopen maar bij de brug overgestoken en daar het Kyllotsbos in en tot het zwembad gelopen en daar stukje door het reigersbosje. Een kleine wandeling maar voor Kito met veel spannende elementen; de brug oversteken was spannend, dan wandelen op onbekend terrein (maar wat viel er veel te snuffelen!) en af en toe mensen passeren waarbij je toch minder ruimte hebt dan aan de straat. Aan de straat kijkt hij niet meer, maar in het bos keek hij de eerste keer nog meermaals ongerust achterom. Ik neem wat ruimte en Kito vindt het best dat Zani en ik de buffer zijn tussen hem en de onbekende mensen. Maar daarna is het ook weer lekker snuffelen en ik geniet nu echt omdat ik zie dat Kito het wandelen toch echt leuk begint te vinden. Hij gaat op dit vlak met grote stappen vooruit. Met Freek was ik afgelopen week weer fietsen. Dat was maanden geleden denk ik voor de zomer dat we dat deden. Ook hij deed het inene perfect en omdat we ook geen prikkels van mensen en honden tegenkwamen was het een leuke gezellige rit. Freek mist ontzettend een speelmaatje dit jaar in de roedel en het viel me op dat hij op zijn borst veel minder gespierder is dan een jaar geleden. Brown speelt wel eens met hem en ikzelf ook maar dat weegt niet op tegen het urenlang donderjagen wat hij vroeger met zijn maatjes kon doen.
Van Lydia gelukkig enkel goede berichten. Dat gaf weer ruimte om te kijken of we weer honden kunnen laten komen. Natuurlijk de huidige 4 zou je liefst eerst plaatsen, maar het aanbod is nu enkel honden met een fikse rugzak. Gekke is dat als je een nieuwe hond ter bemiddeling hebt dat de andere honden ook weer meer bekeken worden. Het is al meer dan een jaar geleden eer we een transport hadden. Ik geniet altijd zo als er nieuwe honden binnen komen en opbloeien. Natuurlijk het uitzwaaien is altijd een slikmoment; zeker als ze langer bij me verblijven. Maar het is wel waar je het voor doet. Als je dan misschien wat breder plaatsbare honden kunt laten komen dan help je het overvolle asiel, het maakt dat de teksten van de langzitters over hun plaatsingswensen en aandachtspunten ook serieuzer genomen wordt omdat men ziet dat er ook ongecompliceerdere honden zijn en ik hoop dat er mogelijk een speelmaatje voor Freek bij kon zitten. Voor Freek die aan nieuwe honden in de roedel altijd erg moet wennen is het ook goed dat er weer eens nieuwe honden komen en al zijn ze hopelijk vlot geplaatst zou het toch voor hem leuk zijn als er dan een hond bij zit die met hem wil spelen. Dus dat was het eerste waar ik naar keek. Een potentieel speelmaatje. Maar helaas de beste keuzes daarvoor waren net geadopteerd/gereserveerd. Er zitten 2 leuke podenco's die vast wel met Freek willen spelen maar het zijn grote jachthonden en heel energiek en helaas honden die langer kunnen zitten en die niet even los kunnen met wandelen. 
De keuze is daarom gevallen op Trufa. Een 3 jaar oude bodeguero van dezelfde grootte als Freek. Ik had haar meermaals zien spelen met een grote mastin die onlangs geadopteerd is. Ze was inderdaad gek op deze hond, maar Spanje gaf aan dat ze verder juist alleen met haar balletjes speelde en niet met andere honden. Dus kans is aanwezig dat ze Freek links laat liggen en dat ze liever ergens gaat wonen als enig hond in het huishouden. Maar we hebben in het verleden zoveel reacties voor Freek als enig hond gekregen dat we dan misschien mensen op Trufa kunnen wijzen. Trufa zit al meer dan een jaar in het asiel en nog nooit had er iemand interesse in haar. Hopelijk vanuit opvang dat ze wel gezien wordt. Want een baasje vinden is natuurlijk het belangrijkste.
Vlak na het overlijden van Sansa kwam dit op straat gevonden seniorenhondje in het asiel. Een soort kruising tussen Sansa en Mamba.
Inmiddels met een lang vachtje. Tja jullie snappen wel dat dit liefje op de transportlijst staat om hier kerst te komen vieren.
Dan deze naar schatting 6 jaar oude middelmaat mix teef over wie ze enkel lovend zijn. Sociaal met iedereen, vriendelijk en rustig. We hopen dat ze door kan naar Chantal in de opvang maar anders kan ik me niet voorstellen gezien haar fantastische karakter dat ze niet met kerst een eigen huis kan hebben. Half december verwachten we deze drie schatten en gaan we ons best doen heerlijke adoptie plekjes te vinden. Ik verheug me ontzettend op hun komst. En wie weet lukt het nog om komende maand nog een gouden mandje voor 1 of meer lieverds hier te vinden en stroomt het nog wat verder door. Het is stil met reacties maar je weet maar nooit. 1 geschikte reactie is immers genoeg. Lydia haar plaatsing en de positieve updates die we krijgen van haar nieuwe baasjes zijn zo een opsteker.
