Pokémon had een turbo adoptie. Zo heette zijn voorganger en misschien dat het daarom een turbo adoptie was. Gistermiddag reageerden mensen op hem en dat klonk eigenlijk in 1 woord geweldig. Na verder contact gistermiddag en avond, was vanochtend al het huisbezoek waarna ze meteen in de auto sprongen want na het overlijden van hun hondenmaatje Turbo mistten deze mensen zo een hondenmaatje en konden niet wachten om Pokémon te halen. Dus vanochtend was ons laatste wandelrondje. Een trouw lief hondje die ik na een half jaar opvang begrijpelijk mis en hij ongetwijfeld mij ook. Maar ik denk dat hij over een paar dagen niet meer terug wil naar de opvang want hij krijgt nu alle aandacht en knuffels en wandelingen en de hele buurt keek kennelijk al naar zijn komst uit.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten