Tja honden van Anita haar asiel refugio Sierra Nevadas van april (Pirate, Gorriona en Shelby) en van mei (Fenna en Paulina) hier nog in opvang en daarbij langzitter poolse Abe dus ik zat meer dan vol, maar er stonden nog honden voor weg transport in de wacht van het asiel Protectoria Fuentevaqueros voor transport maart en april en ook was er bij bezoek van Michiel en Dirkje in april naar wat honden van mijn lijstje gekeken en gezien dat twee van het lijstje eigenlijk best urgentie hondjes waren. Gevolg 10 honden in de wacht en wettelijk teveel in het asiel want ondanks opname stop vulde die verder door omdat men gewoon de honden aan het hek vast zette of over de omheining gooide. Grote stress bij Conny die als een havik in de gaten gehouden wordt. Ruim een jaar terug wilde de gemeente van haar asiel terug een dodingstation maken. Door een rechtzaak werd dat geannuleerd en zou er een open inschrijving komen. In juni. Ohnee dat is net voor het zomer reces. September dan, ohnee dat is vlak voor werelddierendag en daar win je geen zieltjes mee als dan een dodingstations bedrijf ook inschrijft en je het die toebedeeld. Maar ja toen was het december en zat men al met de kerst gedachte. Niet dat ze echt aan dieren zullen gedacht hebben maar met andere zaken druk waren. En dan is het alweer 2019 en verkiezingstijd en dan kun je beter natuurlijk als gemeenteraadsleden in de publiciteit komen door je handtekening onder een sterilisatie project voor (verwilderde) katten te zetten in samenwerking met het asiel want door alle promoties van de samenwerkende rescue en dierenwelzijnsorganisaties is de mentaliteit in Granada wel degelijk aan het veranderen. Gevolg is dat het een jaar verder is en er is geen verlenging dus geweest van het huurcontract maar ook geen inschrijving. Voor Conny op de tenen lopen. Als er iets niet volgens officiële regels is dan kan ze ook om iets kleins al haar gewone vergunnings papieren kwijt raken en niet eens meer inschrijven al zou ze willen.
Conny dus het huilen nader dan het lachen ging op zoek naar een transport en vond een onbekend bedrijf in Spanje die naar Duitsland honden mee wilde nemen. Uiteraard keurig legaal op traces. Monique en Astrid haalden de honden op in Duitsland. Astrid bood aan om Chula op te vangen en zodoende kon ik de 2 meest urgente van het maart transport mee laten komen en de twee meest urgente van het april transport mee laten komen.Voel me schuldig naar de 2 honden die eigenlijk in maart al mochten komen en nu nog in het asiel zitten maar gelukkig zijn dit al langzitters en weten die van niets. Net als de 2 van april die achtergebleven zijn.
Chula mocht dus door naar Astrid en daar zij in het asiel van Sneek werkzaam is mag pretletter Chula lekker mee naar het werk. Chula is ooit aan het hek van het asiel vastgebonden dus haar verleden is niet bekend maar het is gewoon een zindelijk huishondje die de lijn kent en van spelen en knuffelen houdt.
Maar ja he die andere 2 urgentie hondjes die helemaal nog niet ingepland stonden omdat je nu eenmaal weet dat alles wat er in juni nog zit misschien wel tot september blijft zitten eer er weer adopties zijn. Zieltje Cortijera ook nog een hondje die meer zorg en aandacht zou vragen en dat kan gewoon nu niet naast Gorriona, Paulina en Fenna. Astrid heeft in een vlaag van goedheid (of verstandsverbijstering 😁) vrolijk aangeboden om dan Cortijera ook op te vangen.
Later nog eens meer over dit lieve meisje dat eerst nog extra zorg nodig heeft en rust om te herstellen en nog niet ter adoptie is.
Astrid is heel ervaren en Cortijera nu Cora is in de beste handen nu.
Omdat het met Nuca en Tinka inene leek op te leven eind mei toch ook maar knoop doorgehakt en urgentie hondje Bradley ook mee laten komen, denkende dat ik voor die tijd vast nog wat adoptie plekjes voor wat andere honden kon vinden. Dus niet. Ik zit toch al overvol en een kleintje extra maakt nu even ook niet meer uit. Verstandig is het totaal niet maar wat ben ik ontzettend blij dat dit lieve manneke niet nog drie maanden extra in het asiel hoeft te wachten, want ondanks dat hij al een jaar asiel achter de rug heeft is het echt een zieltje die het niet lang meer zou trekken. Maar over Bradley een andere keer meer want dit schitterende boefje verdient zijn eigen podium!
Duimen maar dat Juni een top maand gaat worden voor adopties. Van het weekend nog uitgebreid een reactie voor Abe gemaild maar net antwoordmail dat hij bij hen niet past. We gaan verder zoeken voor hem en de andere honden ter adoptie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten