donderdag 3 januari 2013

rare dag

Enerzijds een gewone dag in het nieuwe jaar, anderzijds een dag waar ik altijd even met heel veel liefde terug denk aan mijn Rob die 17 jaar geleden stierf en met wie ik samen zoveel toekomstplannen en dromen had.

Er branden hier kaarsjes terwijl de honden hier tevreden liggen te kauwen.

Want we hadden super leuke blije verrassingspost.

Lekker chocolade waar ik al aan heb gezeten en super mooie grote kluiven.

Vanochtend met Droopy naar de dierenarts. Het is zo een brave. Geen kik gegeven en keurig zijn kop stilgehouden zodat ze bloed uit een vat in zijn nek konden tappen. Hopelijk snel uitslag en zekerheid.
Gepost door op

3 opmerkingen:

  1. Anoniem4 januari 2013 om 01:05

    Herken je dilemma Maureen....doggies uit het verleden blijven in gedachten altijd hangen. Desondanks blijft (even) terugblikken altijd boeiend. Groetjes, Wout

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Maureen4 januari 2013 om 02:38

      Nee geen hond. Ik ben weduwe. Rob was mijn partner. Samen huis gekocht en heel veel plannen want we waren jong en gezond dachten we. Rob kreeg Non Hodgkin kanker en kreeg zeer zware chemokuren en is na 3 maanden zware kuren aan de gevolgen van de laatste kuur door gebrek aan weerstand doordat al je witte bloedlichaampjes om zeep worden geholpen overleden.

      Verwijderen
    2. Anoniem4 januari 2013 om 05:50

      Sorry - bij deze duidelijk Maureen. Maar hond of partner: het blijven moeilijke momenten. Groet Wout

      Verwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)