Na Peter Koekebakker een volgende icoon in de rescue wereld van ons heen gegaan. In 2008 leerde ik haar kennen bij Ace en later in 2009 en 2010 veel gedaan om Aukje te helpen Granada Padul op te zetten wat later Robustiano werd. Ook de nodige honden via opvang geholpen.
En verder als kadootje van Aukje Granny gehad die niet echt van een organisatie was of werd. Tien jaar geleden telefoon uit Spanje van Aukje: "Ik heb een oud zieltje uit dodingstation gered. Ze zit maar te huilen in de kennel, het is een oud omaatje ze redt het hier niet. Ik kan haar thans niet opvangen maar ik heb een tasje in het vliegtuig vrij mag ze dan bij jou?" Tuurlijk. Geen idee wat er mee kwam, maar oudjes hebben bij voorbaat al mijn hart en dat was net zo bij Aukje. Bij de landing kon ze Granny reanimeren en bij overdracht beet Granny uit verwarring Nico die haar naar hier bracht heeft, maar hier enkel lief en blij en gezellig. Een blijvertje want de dierenarts dacht dat ze niet lang zou hebben. Granny heeft er dus nog 1,5 jaar aangeplakt 😊
Elke dag een kadootje. Wat heb ik van dit lieve omaatje gehouden.Afgelopen tien jaar niet meer opgevangen voor Aukje haar stichting maar wel altijd contact gehouden en natuurlijk help je elkaar over en weer wel eens. Heel wat honden hebben dank zij Aukje een fijn thuis gekregen waaronder juist de nodige zieltjes en oudjes. Enthousiast en onvermoeibaar heeft Aukje zich ingezet voor de rescue honden in Spanje. Ze kon nog lang niet gemist!
Rust zacht Aukje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten