feestje

Samen met Omi gevierd dat ze 1 jaar terug uit het dodingstation gered werd. Daar lag een hoop pluis, apatisch en ziek. Het personeel dacht dat het een reu was. Waarom je verdiepen in zo een hondje die toch stervende was. Anita aarzelde niet en redde Omi van de dood. Hier een tevreden gelukkig hondje die in een klein wereldje lijkt te leven maar zo geniet.Haar grootste vreugde lijkt haar neusje in de wind en dan de landelijke geuren op snuiven.Dus maar even een roadtrip naar de akkers verderop gemaakt waar ze lekker even kon struinen op een rustig asfaltpad.Wat ben ik toch een enorme bofkont dat ik mede dankzij Esperanza Hoop voor Honden en de sponsers die haar speciale voer en medicatie betalen voor dit schatje mag zorgen.