Vandaag weer naar de dierenarts. Tinka liep dit keer niet zo maar mee naar binnen, maar zette zich schrap bij de deur. Gelukkig later toch weer braaf op de tafel wat bloed doneren voor alweer een test. De Milteforan was binnen, dus vanavond meteen begonnen. Nuja meteen........................ 
Ik geef toe ik ben zo iemand die al regelmatig ruzie heeft met kindersluitingen openen, maar dit was wel even hopeloos. Gebruiksaanwijzing goed gevolgd, maar er zat ergens een dingetje wat klem. Uiteindelijk met wat extra duwen gelukt het vrij te krijgen waardoor het systeem werkte en ik na een uur eindelijk Tinka ook haar bak eten kon geven met de medicatie erin. Mijn eigen eten was ondertussen al lang klaar en koud geworden. Pff.... Maar het doseersysteem is nu wel goed, dus ik verwacht komende 27 dagen geen problemen met het spuitje vullen.Nu afwachten hoe het gaat vallen want het is een bijtend middel. Ik heb het nu in blikvoer verstopt maar ga speciale voerbommetjes maken om de vloeistof in te stoppen en zo te voorkomen dat haar bek, slokdarm etc aantast. Evengoed komt het in de maag en moet je er rekening mee houden dat ze er misselijk op kan worden. Tegen het braken heb ik medicatie, maar blijft dat het lastig zal zijn om een hond die geen trek heeft toch de medicatie (die juist met eten gegeven moet worden) in te laten nemen. Normaal worden deze kuren al in Spanje toegediend maar nu dus hier er mee aan de slag.
Duimen dat de behandeling goed aanslaat, maar Tinka zal dus na de behandelingen wel weer opnieuw voor bloedafname moeten. Dat is helaas niet anders. Hopelijk heeft het boswandelingetje erna toch een beetje het leed verzacht en krijg ik haar de volgende keer weer naar binnen in de praktijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten