Op eigen terrein is Rebecca graag buiten. Struinen of spelen met haar hondenvrienden. Mee uit wandelen als hond alleen is nog altijd een drama. Ze verstijft en slaat dicht. Maar samen met andere honden mee uit wandelen gaat ze wel met stappen vooruit en lijkt nu ook echt te gaan genieten. Vandaag was ze mee op de landelijke wandeling. Ze laat zich probleemloos intuigen en loopt met Sereno en Sansa braaf mee de garage in maar zodra ze in de auto moet dan durft ze niet meer. Ook na het wandelen is ze bij terugkomst bij de auto inene dat ze weg wil. Ik til dan een verstijfd hondje in de auto. Auto rijden staat dus nog niet voor leuke uitjes. Auto brengt vermoedelijk de associatie met naar ergens heen gaan waar je niets en niemand kent en je je aan je lot overgelaten voelt. Tja de auto zal ze enkel kennen voor gedumpt worden op onbekend terrein en naar asiel gebracht en naar de dierenarts of naar Nederland gaan zonder je vriendjes waar je ook niet weet dat men het goed met je voor heeft. Ik hoop dat er baasjes komen die zien hoeveel liefde er in dit meisje zit en die investeren in het bouwen van een vertrouwensband. Rebecca is naar mij aanhankelijk en lief. Helaas dus niet open naar vreemde mensen zoals meer honden hier in de roedel. En dus ook op haar eisenlijstje plaatsing bij een andere hond. Ze is echt met alle honden probleemloos. Heeft hier een enorme klik met Sproet. De dames zijn de laatste meest die binnen komen. Blijven achter om nog even te stoeien of samen te struinen door de tuin.
Ik vind het best een uitdaging om Rebecca haar lieve uitstraling te vangen in foto's en misschien dat ze daardoor geen reacties krijgt. Maar op een dag komen er vast en zeker baasjes die helemaal verliefd zijn op dit lieve schatje. We moeten ze enkel nog zien te vinden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten