Smile is een schatje die baasjes zoekt die een grote glimlach krijgen als ze haar zien. Dat is niet moeilijk want Smile gaat meest voor je zitten smachtend naar een knuffel en doet haar best niet over het hoofd gezien te worden, al is het wel een zacht en gevoelig zieltje die ineen krimpt bij boze woorden. In de roedel de eerste dagen steeds alle honden de bek likkend op een opdringerige manier maar vanuit Smile juist heel onderdanig. Mijn grootste fan waar ik dus wel steeds bijna over struikel en ook even honden vrij laten uit benches of plasjes opdweilen is niet handig met zo een hondje die steeds voor je zit en zich tegen je aandrukt. Maar wat een schatje. Ze is misschien voor veel mensen niet echt mooi met haar stompstaartje maar ze kwispelt gewoon met haar hele kont. Vooraf hadden we mensen op haar gewezen die een boerenfoks achtig hondje zochten die nog moest opbloeien en direct voor hun huis een groenstrook hadden om te wandelen en zo ook het aan de lijn lopen goed konden opbouwen. Haar lieve karakter en haar potentie om een fijn huishondje te worden sprak aan. Echter Smile bleek positief te zijn op leishmaniose. Goed algemeen bloedbeeld, geen symptomen van ziek zijn en verwachting is dat met de medicatie het verder onder controle komt. Maar het schrok begrijpelijk wel af. Ze moesten er over denken maar ook toen Smile er hier was bleef de aarzeling en bij twijfel tja dan moet je het gewoon niet doen. Voor Smile toch wel fijn dat ze weg is want nu krijgt ze 2 maal daags medicatie, iets wat in het asiel hooguit 1 maal daags gebeurd en met asielhoudster uit de running door de kankerbehandeling vermoedelijk nu nog minder gebeurd bij de achtergebleven honden. Smile is helaas wat verlegen en de open dag was dus geen optie voor haar. Ze heeft een rustig huishouden nodig. Kinderen kent ze niet en Marlijn vond ze bij ontmoeting toch wel spannend toen de 7 jarige ging rennen en spelen. Dus liever geen kindergezin. Vermoedelijk heeft ze in Spanje weinig gezien bij haar baasjes. Ze zal wel ergens buiten gezeten hebben. In ieder geval werd ze niet gewaardeerd om het lieffie dat ze is, want hoe komt ze anders in het dodingstation. Gelukkig werd ze gered samen met andere honden. In het asiel deelde ze de kennel met Bryan en ze zoekt hem hier ook regelmatig op. Toch hoorden ze verder niet bij elkaar. Smile is sociaal met alle honden, maar is meer op een baasje en knuffelen gericht. De druk spelende bende honden mijdt ze meest. Een hondje die gewoon snakt naar iemand die haar verteld dat ze er mag zijn en dat ze fantastisch is. Een meisje van pas 2 jaar oud met nog een heel leven voor zicht die het zo verdient dat ze baasjes vindt die haar de moeite waard vinden om in haar verdere geluk te investeren. Ze zullen er zo ontzettend veel liefde voor terug krijgen!!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten