Luna

Luna werd in mei 21 op haar oude dag afgestaan door haar baasjes vanwege geen tijd. Bij overname van dit vriendelijke hondje voelde de asielhoudster knobbeltjes en vroeg of Luna bekend was met mama tumoren. De mevrouw antwoordde verontwaardigd dat ze dat toch niet kon weten; ze was toch geen dierenarts en ze had Luna al in geen jaren aangeraakt!!! Tot zover haar liefdevolle baasjes….. Luna leek zelfs op haar oude dag nog beter af in het grote asiel waar ze 2 maanden later begin juli 21 geopereerd werd en goed herstelde. Maar ja een hondje van 14 jaar is kansarm op adoptie en na driekwart jaar zat ze er nog. We hadden zelf na mei geen honden meer kunnen laten komen van dit asiel, maar nu er vlak voor de kerst enkele honden naar Nederland kwamen konden we Luna toch niet laten zitten. Het is winter en het vriest daar ook en de kennels zijn niet verwarmd. Luna mocht toch niet sterven in het asiel omdat niemand haar wilde hebben? Verstandig was het niet, maar we hebben geen moment spijt dat we haar hebben laten komen. Ze was mager en had darmontsteking en zou het vermoedelijk niet veel langer hebben gered op haar leeftijd. Ze struinde op asiel video en hier bij aankomst als een bezig bijtje rond en werd daarom vermoedelijk als actief omschreven, maar het is een soort onrust die mogelijk ook voortkwam uit honger en buikpijn. We hoopten op een huisje met de kerstgedachte maar Luna was niet fit en daarnaast een hondje die welliswaar vriendelijk is en niet bang, maar duidelijk niet meer weet wat ze met aanrakingen aan moet en even gezellig aanhalen en knuffelen zit er nog niet in. Ik had nog niet over haar gepost maar was wel heel druk met haar bezig want haar darmproblematiek vroeg veel aandacht. Ze heeft inmiddels redelijke ontlasting al is ze er nog niet. Ze is gelukkig wel aangekomen en is iets rustiger. In huis en tuin volgt ze me op de voet en het is nog wel zo dat ze uit zichzelf maar weinig in een mandje gaat liggen. In een benchje naast mijn bed heeft ze rust en kan ze het ook prima aangeven als ze er uit moet. Ze zoekt veel contact door naar me te kijken en zoekt in je handen naar eten, maar is dus geen leuk aanhankelijk troetelhondje. Intuigen is een dingetje want aanraking is iets wat ze mijdt. Eenmaal aangelijnd loopt ze wel makkelijk mee en als ik me aan haar opdring als ze niet weg kan lijkt ze ook wel prettig te vinden als ik haar oren masseer. Ze ondergaat het en draait na even aandringen ook niet meer haar kopje weg en hartje is rustig. Luna staat wel ter adoptie maar het is lastig gezien haar hoge zorgbehoefte en het feit dat ze eigenlijk nog de medische molen door moet want hoewel eigenlijk een lief sociaal hondje is het dus geen knuffelhondje en loopt ze welliswaar met hoog tempo door huis en tuin; ze loopt wel iets mank voor en heeft weinig bespiering dus lange wandelingen zit er op dit moment niet in. We kunnen niet aangeven hoe lang dit lieve hondje nog heeft. Enkel dat ze het verdiend nog even een rustige fijne oude dag te genieten bij mensen die van haar houden. En dan ook wel heel veel van haar houden! Morgen staat een uitgebreid consult gepland. Luna wordt 17 februari 15 jaar oud. Ze ziet en hoort niet goed en heeft wat bulten die vermoedelijk niet zorgwekkend zijn maar de darmproblematiek is er ondanks de verbetering nog en daarnaast dus de onrust alsof ze zoekende is. Maakt vaker een draai naar rechts lijkt het. Komt toch ook weer niet dement over of heel gestresst. We willen graag kijken of ze haar bloed breed kunnen onderzoeken op de orgaanfuncties. Mogelijk rontgen. Vraag is kan ze nog onder narcose want haar gebit is ook aan reiniging toe. Morgen dus met dierenarts overleggen en puzzelen wat we nog voor haar op haar oude dag kunnen betekenen en wat ze aan belasting nog aan zal kunnen. Het kerst-transport was met een andere transporteur dan normaal en duurder en dat betekende dat er al dat de adoptiebijdrage het niet dekte en er toegelegd werd bij elke adoptie. Bij Luna de vraag of iemand haar wil adopteren en de adoptiebijdrage in ieder geval terug komt. Daarnaast begint nu de medische mallemolen en dat zal ook wel de nodige pittige dierenartsrekeningen gaan opleveren. Uiteraard krijgt ze hier al het nodige aan supplementen en dergelijke en speciaal voeding. Ik durf het na Gisha bijna niet te vragen (dank voor wie gedoneerd heeft voor Gisha want haar medische kosten zijn nu voor een groot deel gedekt) maar mochten er nog mensen suikertante of oom voor Luna willen zijn dan heel graag. Ik ben dankbaar dat stichting Esperanza Hoop voor Honden haar toch heeft willen laten komen. Dit lieve dametje is zo tekort gekomen in haar leventje en zeker de laatste jaren verwaarsloosd geweest en dat proberen we voor haar laatste levenstijd goed te maken. Gelukkig is haar eetlust prima en heeft ze geen probleem met de extra maaltijden. We knuffelen welliswaar niet maar ik geloof dat ze me toch wel erg lief vindt want ze is echt mijn schaduw en na Whoopi die in zomer 2020 is overleden, heb ik nu een nieuwe fan achter me aan lopen die hoopvol naar me opkijkt als ik naar haar kijk. Dat is goed voor mijn ego! Hopelijk vindt ze me na het dierenartsconsult morgen (waar ze toch even helemaal nagekeken wordt en bloed afgetapt dus de nodige stressvolle aanrakingen en houdingen) nog aardig en betrouwbaar en snapt ze dat het is omdat ik haar wil helpen.