donderdag 2 april 2020

Snowy in het ochtendzonnetje

Snowy is inmiddels hier ook al weer 7 maanden. En dan is zij nog wel de kortste langzitter. Maar wel een kansarme, want bezoek zal deze gezellige aanhankelijke kant van Snowy niet zien en dus potentiele adoptanten ook niet. Geen hond die zichzelf verkoopt bij een kennismakingsbezoekje en tja al zou men daar doorheen kijken het is nu eenmaal zo dat niet veel mensen een hond willen die bij bezoek liever de ruimte uit vertrekt. 12 april zal ze 6 jaar oud worden. Dan heeft ze eigenlijk 6 jaar van haar leven niet veel geluk maar wel veel stress en verdriet en zorgen gekend. Ik hoop en gun haar zo dat er mensen zijn die haar de volgende 6 jaar gelukkig willen maken door een fijn liefdevol thuis te bieden zonder stress van kinderen of een zoete inval van bezoek. Lekker wandelen maar stiekem droom ik ook nog dat ze een huis mag vinden met een ruimere tuin omdat ik zo kan genieten als ze gek doet en over het veldje rent en in het gras gaat rollen. Daar is in een doorsnee eensgezinswoning tuin geen plek voor maar de kans om meer dan dat te vinden is erg klein dat realiseer ik me. Geen tuin is in ieder geval geen optie al kan ze waaks aanslaan op klussende buren hier. Ze is graag buiten en omdat ze ook niet los kan is een huis met tuin ook bij haar een must. Honden die geschikt zijn voor een appartement heb ik zowiezo thans niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten