kleine stapjes vooruit

Na 7 adressen (of misschien wel meer) heeft Bowie verlatingsangst. Helaas prompt ook in de eerste week stormschade en heeft Bowie helaas een paar uur in huis opgesloten gezeten toen we het gat in de schutting aan het dichten waren. Dat heeft hem begrijpelijk geen goed gedaan. Maar nu ben ik trots op hem want na 2,5 week lukt het met rustige opbouw weer in de huiskamer te slapen. Eerste nacht twee uur, tweede nacht 4 uur, de 3e nacht ruim 7 uur en de afgelopen nacht sliep hij door tot ik was opgestaan. Wel eerst nog wat springen bij de deur maar na gerustellende woorden lijkt hij zich te schikken en afgelopen nacht was het al minimaal. Ik hoop dat hij einde van de week in de avond na zijn nachtsnoepje in zijn mandje kruipt met het volste vertrouwen dat ik er in de ochtend weer ben. Echt alleen thuis blijven zal veel meer tijd vragen. Hopelijk vinden we baasjes die snappen dat het niet snel op te lossen is. Bowie zal toch echt eerst het vertrouwen moeten krijgen dat hij ergens definitief mag blijven en dan ben je zo 4 maanden verder. Helaas ondanks dat de vakanties voorbij zijn en je zou verwachten dat de adopties aantrekken, blijft het voor Bowie stil. Jammer want het is verder zo een schatje!