Vanochtend langs de dierenarts. Weer een entingstickertje en een krabbel in zijn paspoortje maar na 5 jaar staat er nog steeds geen naam van een baasje in zijn paspoort. Sneu hoor.
De dierenarts vond hem lief en braaf. Sereno vindt het wel spannend maar geeft geen kik op de prik en verder met snoepjes uit handen van de dierenarts kon hij het wel aan.
Na afloop even naar het bos. Dat vond ie veel leuker. Op een rustig stuk hem ook nog even los gelaten.
De dierenarts ook nog even gevraagd over de pootjesproblematiek van Whoopi. Ik heb Whoopi nu op een hogere dosis pijnstilling en daar mag ik mee doorgaan. Phuc moet ik kijken. Als het blijft terugkomen zou een operatie toch beter zijn. Hopelijk lukt het me om komende winter veel met hem te wandelen en te fietsen en worden de banden weer terug sterker. Maar als er een stukje bot is afgebroken van het kommetje dan kan het blijven terug komen. Ik hoop dat het komende maanden gewoon zelf weer hersteld.
woensdag 19 november 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Jaja Sereno: ik zou mij ook liever prikken aan iets in het bos dan aan een naald op de dierenartstafel. Maar je hebt je dus groot gehouden. We duimen verder voor je en voor patientje Whoopi - hopelijk doet de natuur gewoon zijn herstelwerk en is opereren niet nodig. Aaitjes/groetjes, Wout
BeantwoordenVerwijderen