Raphael op de picknicktafel

Vandaag weer huis schoongemaakt en kleedje matras vervangen.
Tussendoor naar buiten waar de Opa baas aan het klussen was. Zaterdag met het bezoek was Sereno overvraagd in de tuin ondanks dat ik gezegd had hem nog niet meteen te gaan aaien. Het kan wel maar hij is toch echt niet op zijn gemak erbij. Tijdens het wandelen ging het goed dan is het relaxter en minder focus op hem en kwam Sereno tot rust en liet zich aaien en bij het loslopen terug aanlijnen maar zodra we weer terug waren op eigen terrein viel Sereno terug. Gewoon omdat hij waarschijnlijk net dat stukje gevoel veiligheid was kwijt geraakt doordat ze te snel en teveel gewild hadden in het begin. Ik hoopte dat het geen algehele terugval zou geven maar helaas. Gister was dat goed te merken want hij blafte ook aan de lijn wat naar mijn vader waar ik echt van baalde. Hiervoor was hij aangelijnd juist altijd rustig geweest. Dus best een enorme terugval. Maar vandaag ging het gelukkig al veel beter. Hij bleef rustig op een binnensmonds moefwoefje na. Wel aangelijnd om te voorkomen dat hij tever terug zou vallen en blafgedrag zou vertonen. Aan de lijn voelt hij steun en kan hij de situatie beter aan.
Raphael had nog nooit op de picknicktafel gestaan maar stond er nu heel grappig bij op de picknick tafel dus lijn met Sereno aan mijn vader gegeven en binnen camera gepakt.
Omdat de aandacht naar Raphael ging (geheel tot Raphael zijn genoegen) draaide Sereno ook weer bij. Op het laatst kwam Sereno zelfs weer voor een knuffel en gaf spontaan poot maar natuurlijk wrong Raphael zich aanstellerig ertussen. Gelijk heeft ie. Ik blijf hopen dat er binnenkort adoptanten speciaal voor hem langs zullen komen maar mijn mailbox blijft leeg helaas.
Maar er is een nieuwe maand begonnen dus wie weet wat deze brengt.