Gisteravond had Didi bezoek. Dat vond ze reuze gezellig en ze dartelde vrolijk in de rondte alsof ze peper gegeten had tot ze typisch pup zich opkrulde en rustig ging slapen :)
Wat leuk was dat ze met wandelen duidelijk wist waar ze nu woonde en zo terug naar huis liep. De mensen zijn enthousiast en kunnen haar een gouden mandje bieden. Vandaag is het huisbezoek. Huisbezoeken zijn niet alleen om te kijken of een hondje goed terecht komt maar ook om mee te denken en bv tuin afscheiding te bekijken en gewoon om vragen te stellen heen en weer in een ontspannen sfeer zodat het toekomstige gezin op de beste manier voorbereid zal zijn. Didi is op zich ongecompliceerd maar het blijft dat ze uit een mega groot asiel komt en men toch altijd voorbereid moet zijn op een stukje verleden dat mee kan komen in een rugzakje. Een goede voorbereiding is het halve werk en daarom ben ik altijd erg blij met de mensen die bereid zijn een huisbezoek voor 1 van de opvanghonden hier te doen.
Je kunt merken dat de vakantie tijd voorbij aan het gaan is want alle honden krijgen nu reacties. Lea blijft populair maar vaak in hond alleen situaties. Ik had al gemerkt dat ze best timide is als hond alleen en was al heel rustig bezig met haar te leren als hond alleen zonder andere honden in de ruimte te slapen. Vandaag de tijd genomen om nu echt haar even goed op straat als hond alleen te observeren en dat was heel goed want ik merk dat ik mijn beschrijving van haar toch beter kan bijstellen. Het eerste stuk langs de vaart ging het prima maar naar mate de omgeving onbekender werd zag ik haar onzekerder worden en ook bv bang worden op passerende auto's. Mensen die passeren of uit auto's stappen zijn eng. Maar tegelijk is ze ook nieuwsgierig. Ik vond haar te onzeker om haar mee te nemen naar het winkelcentrum en ben doorgelopen naar de vaart. Een passant die rustig even met me praatte was eerst eng maar toen meneer door de knieen ging herstelde ze zelf en kwam na een paar minuten heerlijk knuffels halen. Thuis gekomen was mijn vader er. Die was met een slijpschijf bezig dus even haar aangelijnd gehouden maar toen mijn vader klaar was losgelaten en dan gaat ze ook open op mijn vader af om hem te begroeten. Ze kent hem inmiddels (en weet dat de opabaas koekjes bij zich heeft). Dus als ze mensen eenmaal kent en ze in haar eigen omgeving is dan funcioneert ze ook als hond alleen prima. Lea kan in mijn ogen op zich prima als hond alleen geplaatst, alleen zal ik er rekening mee moeten houden dat als er geen andere hond in het huishouden is, ze bemiddeld zal moeten worden als hond die nog niet alleen kan zijn, onzeker is, nog moet wennen aan de lijn, zich aangelijnd nog niet zal ontlasten in het begin, kortom wat extra aandacht en begeleiding en socialisatie nodig heeft. Haar herstelvermogen is prima dus bij mensen die er in het begin de tijd voor nemen kan het gewoon een prima evenwichtige huishond worden. Ik ben weg van haar zachte karakter en er van overtuigd dat ze binnenkort een gouden mandje zal vinden. Ondertussen zal ik met hulp van Dirkje rustig verder screnen. Volgende week donderdag wordt ze gesteriliseerd en dan mag ze eerst nog even hier herstellen dus ze kan ook niet nog weg. Alle tijd om niet overhaast maar zorgvuldig te werk te gaan en alle reacties eerlijk tegen het licht te houden en in te schatten of Lea daar goed past.
woensdag 14 augustus 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
We blijven hier gefocusd op de gouden mandjes. En duimen voor Didi. Groetjs/aaitjes, Wout
BeantwoordenVerwijderen