We hadden dus 6 honden gekozen. Vooraf wel gevraagd naar opa Edu, een klein blond kaboutertje. Maar hij had gelukkig heel veel aanvragen al in Spanje. Enkel fijn dan zou hij snel door kunnen en niet nog weken moet wachten en een lange reis naar Nederland moeten maken.
Echter bij de aanvragen had Anita telkens geen goed gevoel en hij zat er nog steeds. Ze vroeg ons of opa Edu misschien toch ook naar Nederland mocht.
Wat te doen? Nog een extra hond was eigenlijk niet de bedoeling en we hadden er al 6 gekozen. Maar dit manneke heeft al zoveel door gemaakt. Achtergelaten op straat in Padul en vol klitten binnengebracht.
Een ouder manneke met staar op de oogjes, verlatingsangst en altijd koud. Hart is goed en bloeduitslagen redelijk voor zo een ouder yorkie. Hij is lief en dol op balletjes. Hij mist zijn staartje. En hij mist overduidelijk een warm liefdevol thuis. Na de keuze voor 6 jongere honden, weten dat er een klein senioren hondje zo nood heeft om met kerst weg te zijn. Ik zat toevallig met een adoptant over iets heel anders in de chat en gaf aan dat we druk bezig waren met nieuwe honden die zouden komen. Ze schreef terug dat ze benieuwd was naar welke honden. Toevallig net foto's van opa Edu op straat lopend gekregen en stuurde deze door en schreef iets dat we de vraag hadden gekregen of deze mini toch ook naar ons mocht komen omdat zijn adoptie in Spanje steeds niet doorging. Nou redding uit onverwachte hoek, want volgende ochtend nieuw bericht in de chat: Jeannette wist de oplossing: Hij gaat Buddy heten en komt op hun bed te slapen en krijgt twee Esperanza hondjes als vriendjes. Ik mag hem even knuffelen, maar hij heeft dus een gouden mandje in zicht. Dus opa Edu komt ook mee met het kersttransport😀
We hadden onlangs een leuke reactie voor Trufa, waar Trufa helaas niet past. Maar 1 van deze bodeguero's mogelijk wel. We schatten in dat Bimba daar wel eens heel gelukkig zou kunnen worden.
Lolo is wat verlegener. Broer en zus komen samen in de opvang, maar het is tijd dat deze jonge honden uitvliegen en hun eigen leven gaan beginnen. Wel ga ik observeren of ze als enig hond kunnen of juist bij een hondenmaatje geplaatst moeten worden. Bimba lijkt in theorie geschikt voor plaatsing alleen en Lolo misschien beter plaatsing bij een stabiel hondenmaatje. Ik kijk naar ze uit en we gaan ons best doen adoptieplekjes te vinden waar ze op waarde geschat worden. 
Bimba is een schat van een husky. Afkomstig uit deze hel:Eigenlijk spreekt deze video al voor zich maar het verhaal erachter is nog verdrietiger. Anita van de refugio Sierra Nevada kent een dierenarts Ana en die woont naast een finca. Ana diende drie jaar geleden al een klacht in vanwege verwaarlozing van de dieren die daar gehouden werden. Ze voerde de honden bij haar hek zo goed als ze kon. In augustus 25 was de nachtmerrie daar eindelijk voorbij toen de politie 17 honden van dit terrein in de Sierra Nevada redde. Honden die er slecht aan toe waren! Evenals paardachtigen. Er lagen ook kadavers van dieren voor wie de hulp te laat kwam. Ana vroeg Anita om de dunste en ziekste honden op te halen en zou zich zelf ook voor ze inzetten. Een organisatie die poolhonden bemiddeld kon voor de meeste honden adoptanten vinden. De 4 overgebleven honden zitten nu in de refugio. 
Bimba is een van de overlevende husky's uit de Sierra Nevada. Alle 4 de honden zijn positief op lesihmaniose, maar zij is lichamelijk al goed hersteld. Geestelijk doet zij het goed. 
De andere drie zijn veel angstiger, maar Balu en Susan zijn al aardig opgewarmd om aandacht en knuffels te ontvangen en ook Queen gaat vooruit. We hopen hen in de toekomst te helpen, maar deze maand met vroeg donker en knallen van vuurwerk is geen maand om bangere middelmaat of grotere honden in opvang te laten komen. Bimba lijkt klaar voor deze stap en we hebben al video's gezien waar ze samen met Dama over de binnenplaats van het asiel dartelt, rennend met andere hondenmaatjes. Dus deze 2 huskydames komen eerst. Overigens wil het niet zeggen dat Dama zoveel beter heeft gezeten als Bimba. Alleen is het leed van Dama nooit gezien. 
Dama zwierf in de gemeente waar ze de zwerfhondenopvang voor doen en werd in mei door de politie binnengebracht. Ze was mager, had een slechte vacht, bleek leishmaniose te hebben en jawel ook een chip. Baasjes hadden wel wat uit te leggen. Bij navraag bleek dat Dama van een stel was die een baby kreeg en Dama had doorgegeven aan een vriend. Die had slecht voor haar gezorgd en toen hij haar niet meer wilde op straat gedumpt. Haar eerste vrouwtje kwam naar het asiel en schrok van de staat waarin ze Dama terug zag. Wilde haar meenemen maar daar heeft Anita een stokje voor gestoken. Want Dama had goede zorg nodig en zou ze die dan wel krijgen? Het kostte wat overredingskracht, maar uiteindelijk werd Dama afgestaan en de chip overgezet op het asiel.
Dama werd behandeld en herstelde goed van de leish. Evengoed zat ze de hete zomer in het asiel. Toen we Anita vroegen of zij nog voorkeuren had voor honden naar Nederland vroeg ze of we konden helpen met Huskies. Want ze vindt het geen ras voor de hete Spaanse zomers in Andalusie en ziet ze liever noordelijker wonen. Dama heeft haar laatste hete zomer in Spanje doorgebracht. We gaan actieve baasjes zoeken die haar wel goed willen verzorgen en snappen wat het karakter van een husky inhoudt.
Clara is een plaatje om te zien. Een engelse setter, orange belton net als Sproet die ik 2 jaar geleden opving.
Deze lieverd zit pas sinds 1,5 maand in het asiel. Aanhankelijk en lief, onderdanig en speels met andere honden. Geen blaffer. Kortom een leuke sociale meid die op 2 jaar is geschat. 
Onbegrijpelijk maar deze beauty is uit een dodingstation gered. Nu veilig in het asiel maar ja wat is veilig? Aanvragen zat maar twijfel aan de juiste motivatie. Een hond die beter weg kan zijn, vanwege het risico op diefstal. Anita zag haar graag naar Nederland gaan. Clara slaagde met glans voor de kattentest en mag straks bij Chantal in de pleeg.
Coralina moest geopereerd en kon gelukkig in opvang bij Rafi om te herstellen. En ook zij had geluk want toen ze na een aantal weken hersteld was, werd ze geadopteerd door een jong stel in Granada. Je zou denken happy ending maar baasjes verloren kort erna beiden hun baan, moesten terug naar Malaga om bij de ouders in te wonen die geen hond in huis wilden. Ze zochten naar oplossingen maar konden geen appartement huren waar honden waren toegestaan en Coralina werd door haar verdrietige baasjes naar het asiel gebracht.
En tja dan ben je een half jaar oud en niet meer schattig pup dus niemand die je wil adopteren. 
Ze groeide en groeide en werd een sprietig pubermeisje. Deze maand werd ze 1 jaar oud. Afgelopen half jaar heeft ze er het beste van gemaakt; elke dag blij en vrolijk. Vanaf het eerste moment frank en vrij aan het spelen met haar hondenvrienden. Ze lijkt niet getreurd te hebben om haar baasjes, maar ze verdient het om gewoon ergens gewenst huishond te zijn. Ze heeft natuurlijk nog gaten in de opvoeding en mogelijk ook in haar socialisatie maar in potentie is ze zo een leuke ongecompliceerde gezinshond.
Dan met dank aan Sabine gezonde snacks bij Bellobox kunnen kopen. Het snoep was op en ze kregen nu even wat ik bij de Action had gescoord maar dat gaf bij honden jeuk en bij Brown maakt het dat ze incontinent werd. Dus ik ben erg blij weer goede gezonde snacks te kunnen uitdelen.
Daarnaast ook gewrichtspoeder voor Brown en Marion gekocht waar de bodem van in zicht was. Dank Sabine!
En dank aan Adrienne voor dit zeer goede voer van Yarrah voor de opvanghonden. Het voer is heel welkom!
