
Zo zit je heerlijk bij mama op schoot...

En zo hang je groggy van de narcose leip in haar armen.

Arme Sebastián, die blij kwispelend de behandelkamer mee in liep, ging vandaag onder het mes. Hij had twee liesbreukjes. Grote kans dat hij deze al vanaf pupje had, maar aan 1 kant was het breukje groter en bolden zijn darmen er wat doorheen. Mogelijk door het vocht dat duwde, maar nu het vocht bijna weg is uit zijn buik bleef daar duidelijk die bolling. Wel zo terug te drukken maar ik had het gevoel dat hij er wel ongemak van had. Jammer genoeg bij zijn castratie in Spanje niet meegenomen. Mijn dierenarts heeft er naar gekeken en achtte het beter het gat te dichten omdat vastzittende darmen naast pijnlijk voor hem ook weer vocht kunnen gaan lekken. Sebastián is inmiddels in een goede conditie dus het is ingepland en vandaag zijn beide breukjes gedicht.

Nu nog herstellen van de wonden want ze moesten natuurlijk hem natuurlijk wel opensnijden om bij de gaten in zijn buikvlies te komen. Dus inwendig en uitwendig hechtingen. Hopelijk merkt hij over twee weken als de wonden goed geheeld zijn dat hij geen last meer heeft van zijn buikje. Ik ga wel nog door met de leverreiniging. Dierenarts Nederland ziet ook geen aanwijzingen voor Cushing en omdat het vocht al zo ontzettend veel minder is, zijn we duidelijk op de goede weg. Wel blijven we zoeken naar baasjes waar hij nauwelijks alleen hoeft te zijn, want dat is duidelijk een grote punt van stress en hier helaas niet te vermijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten