We hadden dus 6 honden gekozen. Vooraf wel gevraagd naar opa Edu, een klein blond kaboutertje. Maar hij had gelukkig heel veel aanvragen al in Spanje. Enkel fijn dan zou hij snel door kunnen en niet nog weken moet wachten en een lange reis naar Nederland moeten maken.
Echter bij de aanvragen had Anita telkens geen goed gevoel en hij zat er nog steeds. Ze vroeg ons of opa Edu misschien toch ook naar Nederland mocht.
Wat te doen? Nog een extra hond was eigenlijk niet de bedoeling en we hadden er al 6 gekozen. Maar dit manneke heeft al zoveel door gemaakt. Achtergelaten op straat in Padul en vol klitten binnengebracht.
Een ouder manneke met staar op de oogjes, verlatingsangst en altijd koud. Hart is goed en bloeduitslagen redelijk voor zo een ouder yorkie. Hij is lief en dol op balletjes. Hij mist zijn staartje. En hij mist overduidelijk een warm liefdevol thuis. Na de keuze voor 6 jongere honden, weten dat er een klein senioren hondje zo nood heeft om met kerst weg te zijn. Ik zat toevallig met een adoptant over iets heel anders in de chat en gaf aan dat we druk bezig waren met nieuwe honden die zouden komen. Ze schreef terug dat ze benieuwd was naar welke honden. Toevallig net foto's van opa Edu op straat lopend gekregen en stuurde deze door en schreef iets dat we de vraag hadden gekregen of deze mini toch ook naar ons mocht komen omdat zijn adoptie in Spanje steeds niet doorging. Nou redding uit onverwachte hoek, want volgende ochtend nieuw bericht in de chat: Jeannette wist de oplossing: Hij gaat Buddy heten en komt op hun bed te slapen en krijgt twee Esperanza hondjes als vriendjes. Ik mag hem even knuffelen, maar hij heeft dus een gouden mandje in zicht. Dus opa Edu komt ook mee met het kersttransport😀
Vooraf dacht ik nog van na het weekend kan ik vast wel wat in de tuin doen met de honden erbij maar ik had het gewoon te druk met alle regelzaken nog rondom de aankomst zoals met honden naar dierenarts voor de importmeldingen. En wassen en opruimen en honden wassen en kort observeren aan de lijn aan de straat..... De tuin en het gewone wandelen zit er even niet in. Vandaag toch even de moestuin ingelopen en wat rucola geplukt om zelf te eten en snijbiet voor door Darwin zijn versvleesvoeding. En dan plots ontdekken dat er in een bakje van Attje een sleutelbloem is gaan bloeien. Een leuke verrassing!
Verder kwam er met de post ook een verrassing. Een doos vol lekkers voor de honden. En ook nog wat voor mij. Dank aan de baasjes van Lady en Bikkel. Heel blij mee.
Ondertussen goede berichten over Edu die nu Buddy heet en kinderlijk blij zijn nieuwe leventje in is gegleden. En Clara en Coralina die het al heel aardig doen in hun opvanggezinnen.
Prachtig van binnen en van buiten al vermoed ik dat haar vacht, zeker haar staart, er over een paar maanden er nog mooier uit zal komen te zien. 
Er zat geen kwaad in maar opgevoed was ze niet en al die jonge honden hier zijn goed voor de nodige ondeugende streken. Clara is vrij schraal maar haar eetlust is goed. Hongerig als ze was, was de aanrecht niet veilig. Achter husky Bimba aan was ze ook al op ontdekkingstocht in de badkamer. Ze heeft ze van de shampoobar en de zeep geproefd. Gevolg gisteravond en vanochtend aan de dunne. Wel alles keurig opgehouden en buiten gedaan. Dat was wel weer knap voor een hond die vermoedelijk nooit huishond was. Chantal heeft haar vanmiddag gehaald en ik hoop van harte dat de ontlasting bij Chantal weer normaal zal zijn. Bedoeling was de buitenkant te wassen maar nu dus van binnen opgeschoond 😊
Het is precies een jaar geleden dat Trufa aankwam in de opvang.
Nooit gedacht dat deze leuke speelse meid hier na een jaar nog zou zitten. 
En ook voor de Marietjes is het vandaag 1 jaar geleden dat ze aankwamen. Waar voor Trufa nog met regelmaat reacties in de mail te beantwoorden zijn geweest, is er voor de Marietjes stil geweest het afgelopen jaar. Dat is gewoon echt slikken. Volgens mij nog nooit meegemaakt. We blijven natuurlijk komende kerstperiode naast de aandacht voor de leuke nieuwe honden ook ons best doen voor de langzitters!
Vandaag een spannende dag voor de kleine Isadora van het gastgezin die met heel veel enthousiaste drukke jonge honden mocht kennis maken. Best overweldigend als je pas drie jaar bent.
En een spannende dag voor Coralina die het eerst best spannend vond om kennis te maken met het gezin. Gelukkig wende ze na een tijdje en ze mocht lekker mee.
Ze had hier dikke pret met haar hondenmaatjes, maar ze heeft socialisatie gaten en daar gaat Dorise mee aan de slag. Dit lieve meiske valt potentiele adoptanten misschien niet direct op maar heeft zo een lieve natuur. In opvang zal ze verder kunnen opbloeien maar doel is natuurlijk een heel leuk adoptie gezin voor haar te vinden.
2,5 dag genoten van dit blije opgewekte schatje. Had ik met al die drukte geen tijd voor boodschappenlijstjes, laat staan boodschappen doen.... vanochtend kwamen de baasjes van Edu en brachten voor mij boodschappen, kerstkadootjes en een prachtige voorraad zachte kleden en beddegoed voor de opvanghonden die ze voor de Ranjaclub hadden ingezameld.
Ik grapte al dat het een goede ruil was. Kleine Edu heet nu Buddy en wat is hij welkom! Buddy had geen enkele moeite met de overgang en glijdt werkelijk zonder problemen zo zijn nieuwe leventje in.
Duikend in de speeltjes bak en ze hadden geen kind meer aan hem. Dat maken we niet vaak mee. Alleen zijn is niet zijn ding maar dat hoeft hij gelukkig ook zelden. Heel veel geluk Edu,nu Buddy!
Gister druk met de laatste voorbereidingen voor de komst van de nieuwe honden, maar wel lekker in de ochtend met Guus en de Marietjes gewandeld. Er liep een leuke reactie voor Guus en het goede nieuws is dat hij is gereserveerd.
Helaas gisterochtend ook onverwacht heel verdrietig nieuws. Snoef (
Ondertussen zijn de nieuwe honden gearriveerd en is het hier een heksenketel. Roedel verdubbeld (van 6 er 7 bij) en dan ook eens meest jonge ondernemende belhamels. Allemaal aanhankelijke lieverds dus ik kom handen tekort.
Gelukkig is er voor opa Edu al een gouden mandje in zicht en hij wordt zondag gehaald. Zondag mag er ook een opvanger door naar Dorise. En maandag eentje naar Chantal. Ook voor bodeguero Bimba ziet er goed uit. Dus met Guus erbij gelukkig ook weer 5 die snel doorstromen. Hopelijk kan ik nog wat posten de komende dagen en vooral ook zelf genieten van deze lieverds. Want wat zijn ze allemaal leuk!
Vandaag was het 4 jaar geleden dat Juci bij Debbie in Groningen in de opvang kwam. 
Van een bang meisje een blije hondje geworden maar toch zo kansarm op een huisje. Met haar bemiddeling hebben we niets van doen maar ik ken Juci van logeren en bezoek hier en het is zo sneu dat het niet lukt om een huisje te vinden. Juci zou het beste op haar plek zijn in een vrouwenhuishouden met meest landelijk wandelen en er moet reeds een hondenmaatje zijn. Tel daarbij op dat ze loyaal is aan haar opvangvrouwtje en adoptanten daar ook nog eens doorheen moeten kijken dan maakt het het voor dit grappige roemeense mixje van bijna 5 jaar oud niet makkelijk. Ik heb haar tijdelijk op het blog erbij gezet in de hoop dat ze gezien wordt omdat er thans weinig opvangers ter adoptie staan. Je weet maar nooit of het Juci kan helpen.
We hadden onlangs een leuke reactie voor Trufa, waar Trufa helaas niet past. Maar 1 van deze bodeguero's mogelijk wel. We schatten in dat Bimba daar wel eens heel gelukkig zou kunnen worden.
Lolo is wat verlegen. Broer en zus komen samen in de opvang, maar het is tijd dat deze jonge honden uitvliegen en hun eigen leven gaan beginnen. Wel ga ik observeren of ze als enig hond kunnen of juist bij een hondenmaatje geplaatst moeten worden. Bimba lijkt in theorie geschikt voor plaatsing alleen en Lolo misschien beter plaatsing bij een stabiel hondenmaatje. Ik kijk naar ze uit en we gaan ons best doen adoptieplekjes te vinden waar ze op waarde geschat worden. 
Bimba is een schat van een husky. Afkomstig uit deze hel:Eigenlijk spreekt deze video al voor zich maar het verhaal erachter is nog verdrietiger. Anita van de refugio Sierra Nevada kent een dierenarts Ana en die woont naast een finca. Ana diende drie jaar geleden al een klacht in vanwege verwaarlozing van de dieren die daar gehouden werden. Ze voerde de honden bij haar hek zo goed als ze kon. In augustus 25 was de nachtmerrie daar eindelijk voorbij toen de politie 17 honden van dit terrein in de Sierra Nevada redde. Honden die er slecht aan toe waren! Evenals paardachtigen. Er lagen ook kadavers van dieren voor wie de hulp te laat kwam. Ana vroeg Anita om de dunste en ziekste honden op te halen en zou zich zelf ook voor ze inzetten. Een organisatie die poolhonden bemiddeld kon voor de meeste honden adoptanten vinden. De 4 overgebleven honden zitten nu in de refugio. 
Bimba is een van de overlevende husky's uit de Sierra Nevada. Alle 4 de honden zijn positief op lesihmaniose, maar zij is lichamelijk al goed hersteld. Geestelijk doet zij het goed. 
De andere drie zijn veel angstiger, maar Balu en Susan zijn al aardig opgewarmd om aandacht en knuffels te ontvangen en ook Queen gaat vooruit. We hopen hen in de toekomst te helpen, maar deze maand met vroeg donker en knallen van vuurwerk is geen maand om bangere middelmaat of grotere honden in opvang te laten komen. Bimba lijkt klaar voor deze stap en we hebben al video's gezien waar ze samen met Dama over de binnenplaats van het asiel dartelt, rennend met andere hondenmaatjes. Dus deze 2 huskydames komen eerst. Overigens wil het niet zeggen dat Dama zoveel beter heeft gezeten als Bimba. Alleen is het leed van Dama nooit gezien.